به گزارش فرارو به نقل از nypost، این خرچنگ در واقع با چیدن شاخه‌های اسفنج‌های زنده و قرار دادن آن‌ها بر روی پوسته خود، نوعی استتار برای خود ایجاد می‌کند تا از دید شکارچیان پنهان شود. همچین این مو‌های متراک ظاهری بسیار ترسناک به خرچنگ می‌دهد و بدین شکل برخی از شکارچیان را از نزدیک شدن منع می‌کند.
این خرچنگ در آب‌های ایالت استرالیای غربی و در سواحل شهر دانمارک این ایالت کشف شد. اندرو هوسی، از موزه استرالیای غربی به لایو ساینس گفت: «آن‌ها بسیار شبیه خرچنگ گوشه نشین معمولی هستند، اما به جای پوسته، اسفنج‌های زنده را می‌چینند و از آن پوششی برای خود می‌سازند. گونه جدید بخشی از خانواده خرچنگ اسفنجی است و Lamarckdromia beagle نامگذاری شده است. خرچنگ‌های اسفنجی اغلب پشمالو هستند، اما بیشتر ظاهری شبیه به نمد یا مخمل دارند، ولی این گونه جدید واقعا مو‌های بلندی دارد.»
دانشمندان می‌گویند، این نوع خرچنگ‌ها پا‌های عقب خاصی دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد مو‌هایی را که جمع‌آوری می‌کنند بالای سرشان نگه دارند. این کار برای ایجاد یک سپر محکم روی خرچنگ صورت می‌گیرد و به خرچنگ کمک می‌کند تا از چنگ شکارچیانی مانند ماهی‌های بزرگ، سایر خرچنگ‌ها، اختاپوس‌ها و حتی پرندگان نجات یابد. این نام در واقع اشاره‌ای به کشتی است که طبیعت شناس بریتانیایی چارلز داروین را در سراسر جهان حمل می‌کرد.
نامی که این خرچنگ به خود گرفته، در واقع از نام کشتی HMS Beagle که چارلز داروین سوار بر آن به اکتشافات مشهور خود دست زد، گرفته شده است. داروین در سفر‌های مهم خود با همین کشتی بود که به نظریه «انتخاب طبیعی» رسید و حالا این خرچنگ با گرفتن نان این کشتی، اشاره ظریفی نیز به این نظریه دارد. به نظر می‌رسد این خرچنگ نیز در طی مسیر زندگی خود، به این انتخاب طبیعی مهم رسیده است تا ضامن بقای او در این جهان پر از تهدید باشد.
