به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و سلامت گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران؛ آقای دکتر حسن ابوالقاسمی؛ استاد و رئیس دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، عضو فعلی شورای عالی سازمان انتقال خون ایران و مدیرعامل سابق این سازمان پایه‌های تندیس افتخار سازمان انتقال خون را مردم و خدمتگزاران بدون توقع و با نیت خالصی برشمرد که اکنون پیشکسوتان طب انتقال خون در ایران هستند.
وی با یادآوری بخشی از تاریخ طب انتقال خون در ایران گفت: افرادی که از سازمان انتقال خون خدمت دریافت کرده و مصرف کننده محصولات نجات بخش این سازمان بوده اند و همچنین خدمتگزارانی که هریک مدتی در این سازمان حضور داشته و خدمت واقعی را تقدیم هموطنان داشته اند همگی به نیکی از سازمان انتقال خون ایران یاد می‌کنند.
وی از نخستین روز‌های تأسیس سازمان انتقال خون یاد کرد و گفت: آقای دکتر فریدون علا و تلاش‌های چشمگیرش در خوشنام بودن امروز سازمان انتقال خون ایران بسیار مؤثر بوده است.
این استاد دانشگاه که سابقه مدیریت انتقال خون استان تهران را نیز در پرونده دارد تاریخ طب انتقال خون کشور را پر فراز و نشیب برشمرد و اذعان داشت: پس از انقلاب اسلامی و به ویژه در جنگ با عراق تلاش‌های بسیاری صورت گرفت و در این سال‌ها مهمترین نقش را مردم عهده دار بودند.
او تأکید کرد: در جنگ تحمیلی ترس کاذبی که از اهدای خون وجود داشت با هدف دفاع از جان رزمندگان اسلام حاضر در جبهه‌های نبرد فروریخت و سنگ بنای اهدای داوطلبانه و بدون چشم داشت بر زمین نهاده شد.
آقای دکتر ابوالقاسمی سال ۱۳۸۶ را نقطه عطفی فراموش نشدنی در تاریخ طب انتقال خون برشمرد و گفت: در این سال اهدای صد درصد داوطلبانه و بدون چشمداشت تحقق یافت و این فرهنگ نهادینه شده تاکنون حفظ شده و جریان دارد.
وی در ادامه به اهمیت ایجاد فضای باز و رفع انحصار و محدودیت‌های تنگ نظرانه اشاره کرد و گفت: اگر امروزه شاهد رشد صنعت پلاسما در کشور هستیم و پالایشگاه‌هایی اگرچه کوچک ساخته شده است که در آن آلبومین و IVIG تولید می‌شود باید افتخار کرد و بیش از پیش فضا و بستر را برای جوان ایرانی مهیا ساخت.
آقای دکتر ابوالقاسمی بر ضرورت وسعت نظر در توسعه صنعت پلاسما تأکید و اذعان کرد: جرأت در کنار هوش و تلاش ایرانی می‌تواند موجب رخ دادن اتفاقات خوشایند در آینده شود و باید به هر نحو ممکن مسیر این صنعت را هموار کرد.
وی در پایان خاطر نشان ساخت: با نگاهی به تاریخ انتقال خون در ایران در می‌یابیم که نگاه باز موجب رشد جوانان و به تبع آن طب انتقال خون شده است و تفکر‌های بسته‌ای که مانع تراشی می‌کنند جز عقب ماندگی این علم ثمری نداشته است.
