به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، از روزنامه ساوث چاینا مورنینگ‌پست، این محققان می‌گویند یافته آنها در روند جهانی مبارزه با شوره‌زار شدن اراضی کشاورزی به دلیل تغییر اقلیم، استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی و کاهش بیشتر آب کمک می‌کند.
این مطالعه که گزارش کاملی از آن در مجله علم منتشر شده است، به سرپرستی پروفسور ژی کی از موسسه زیست‌شناسی توسعه و ژنتیک وابسته به فرهنگستان علوم چین همراه با پروفسور یو فی فی از دانشگاه کشاورزی چین انجام شده است.
فی فی می‌گوید زمین شور محتوی نمک محلول یا نمک قلیایی است و بیشتر مطالعات در مورد زمین‌های محتوی نمک قلیایی انجام شده است اما این دو ویژگی های بسیار متفاوتی دارند؛ زمین حاوی نمک محلول، سدیم کلراید و سدیم فسفات در خود دارد اما زمین حاوی نمک قلیایی بیشتر حاوی سدیم کربنات و سدیم بی کربنات است و به گفته یو فی فی این مطالعه سعی کرده است خلا تحقیقاتی در این زمینه را جبران کند.
وی می‌گوید: با اینکه در مورد موضوع تحمل شوری بارها تحقیق شده بود، تحقیق عمیق در مورد تحمل شوری قلیایی در گیاهان زیاد انجام نشده است. مقدار زیاد نمک قلیایی در خاک موجب تغییرات رفتاری در گیاه و در نتیجه مرگ سلول‌های آن می شود. این مطالعه ابتدا روی ذرت خوشه‌ای متمرکز بود؛ غله‌ای که از آفریقای مرکزی به بقیه نقاط جهان توسعه و برای رشد در زمین‌های پر از سدیم تکامل یافت.
این محققان کار خود را با جست‌وجو در یک پایگاه داده ژن طبیعی و با استفاده از روش آماری مبتنی بر بررسی تمام ژنوم های یک گیاه برای یافتن پیوستگی بین میلیون‌ها گونه مختلف ژن آغاز کردند. آنها بعد از بررسی بیش از ۳۵۲ نوع مختلف ذرت خوشه‌ای یک ژن را کشف کردند که در برابر شوری قلیایی مقاوم بود و نام آن را ای تی ۱ (AT۱) گذاشتند.
غلات شکل های گوناگونی در خاک‌های شور و خاک سدیمی به خود می‌گیرد، واکنش شیمیایی داخل غلات نیز متفاوت است اما این ژن، پروتئین مشخص جی را رمزگذاری می‌کند که می تواند جلوی سلول های گیاه را در برابر تولید و پمپاژ مواد شیمیایی مضر بگیرد و اجازه نمی دهد سلول ها، مواد شیمیایی مخرب تولید و پمپاژ کنند.
یو فی فی ادامه داد: بر اساس یافته‌های به دست آمده از مطالعات اولیه، سازوکار مولکولی برای تحمل شوری قلیایی را جست وجو کردیم. در نهایت این فناوری به افزایش میزان بقای گیاهان و کشت و کار بهتر ذرت خوشه‌ای در زمین‌های سدیمی منجر می‌شود.
