به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، انعطاف بیشتر و سازگاری با بافت‌های داخل بدن مزیت مهم این استنت است. از سوی دیگر تجزیه بعد از رفع نیاز به این ابزار باعث می‌شود تا افراد برای استفاده از آن مشکلات کمتری داشته باشند.
استنت های مشبک معمولاً از جنس سیلیکون یا آهن هستند که خارج کردن آنها از نای بعد از التیام زخم‌ها و آسیب‌های نای کار دشواری است. مدل‌های سیلیکونی استنت ها راحت تر از گلو خارج می‌شوند، اما به تدریج در بدن جابجا می‌شوند، زیرا بر اساس وضعیت بدن تک تک بیماران شخصی سازی نمی‌شوند.
از همین رو محققان آلمانی نوع استنت مشبک با قابلیت انتقال هوا تولید کرده‌اند که از سیلیکون‌های زیستی و تجزیه پذیر تشکیل شده و کاملاً قابل شخصی سازی است. بدین منظور از تصاویر سی تی اسکن تهیه شده از نای هر بیمار استفاده می‌شود تا یک مدل سه بعدی دیجیتال از داخل گلوی هر بیمار تهیه شود.
در نهایت برای تولید استنت، نور ماورا بنفش به یک توده پلیمر حساس به این نور تابانده می‌شود که باعث می‌شود قسمت‌های خاصی از آن بر مبنای الگوی سی تی اسکن به صورت جامد درآید. با توجه به چسبناک بودن این پلیمر فرایند تولید استنت مذکور با استفاده از چاپگرهای سه بعدی باید در دمای ۷۰ تا ۹۰ درجه سانتیگراد صورت بگیرد.
در نهایت برای تسهیل ردیابی وضعیت استنت مذکور، ذرات طلا در درون آن جاگذاری می‌شود. بررسی یک استنت تولیدشده بدین شیوه نشان داد که این محصول در یک دوره شش تا هفت هفته‌ای در سر جای خود باقی مانده و پس از آن توسط بدن این حیوان جذب شده است.
