انقباضات زودرس دهلیزی، اتفاق طبیعی برای یک قلب سالم است، اما برخی افراد آن را به عنوان یک ضربان قلب "پرشی" یا اضافی احساس می‌کنند که می‌تواند ناراحت کننده باشد؛ و اگر به طور مکرر ایجاد شود، ممکن است یک آریتمی قلبی جدی‌تر را به همراه داشته باشد.
کارشناسان می‌گویند علیرغم شهرت بد کافئین، بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مصرف کنندگان قهوه در مقایسه با افرادی که قهوه نمی‌نوشند با کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های مختلف از جمله بیماری قلبی روبرو هستند.
دکتر «گرگوری مارکوس»، نویسنده اول مطالعه و متخصص قلب و استاد دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «ممکن است تفاوت‌های زیادی بین مصرف کنندگان قهوه و افرادی که قهوه مصرف نمی‌کنند وجود داشته باشد که بر خطر بیماری آن‌ها تأثیر می‌گذارد. اگرچه مطالعات سعی می‌کنند این تفاوت‌ها را کنترل کنند، اما توضیح همه چیز غیرممکن است.»
بنابراین مارکوس و همکارانش یک کارآزمایی بالینی انجام دادند تا واقعاً آزمایش کنند که آیا قهوه می‌تواند اثرات حاد خاصی بر قلب داشته باشد یا خیر. سوال اصلی آن‌ها این بود که آیا یک فنجان معمولی (یا دو یا سه فنجان) می‌تواند تعداد انقباضات زودرس دهلیزی را که قلب فرد تجربه می‌کند افزایش دهد؟
انقباضات زودرس دهلیزی در لحظاتی اتفاق می‌افتند که حفره‌های فوقانی قلب (دهلیزها) خیلی زود منقبض می‌شوند، در حالی که ممکن است خون زیادی در آن‌ها وجود نداشته باشد. این حالت به نوبه خود ممکن است یک مکث و انقباض قوی‌تر از حد معمول به دنبال داشته باشد.
مارکوس گفت: «در حالی که این احساس ممکن است آزاردهنده باشد، اما انقباضات زودرس دهلیزی بخشی طبیعی از عملکرد قلب انسان هستند.»
با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که افراد مسن‌تر با فرکانس نسبتاً بالای انقباضات زودرس دهلیزی در معرض افزایش خطر ابتلاء به فیبریلاسیون دهلیزی هستند؛ یک نوع آریتمی قلبی که در آن دهلیزها به‌جای حفظ یک ضربان ثابت، به‌طور نامنظم منقبض می‌شوند.
فیبریلاسیون دهلیزی تهدید کننده جان نیست، اما می‌تواند علائم ناراحت کننده‌ای مانند تپش قلب و سرگیجه ایجاد کند؛ و با گذشت زمان، می‌تواند خطر نارسایی قلبی یا سکته را افزایش دهد.
محققان ۱۰۰ بزرگسال سالم را که در بیشتر موارد بیش از یک فنجان در روز قهوه می‌نوشیدند، انتخاب کردند.
در طی دو هفته، شرکت کنندگان به طور تصادفی به مصرف قهوه کافئین دار در روز‌های خاص و اجتناب از کافئین در روز‌های دیگر تقسیم شدند. در تمام مدت، آن‌ها یک نوار الکتروکاردیوگرام استفاده کردند که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کرد.
به طور کلی، این مطالعه نشان داد، افراد در روز‌های مصرف قهوه به طور متوسط تعداد انقباضات زودرس دهلیزی شأن مشابه با روز‌های بدون کافئین بود: به ترتیب ۵۸ و ۵۳.
در مورد انقباضات زودرس بطنی که حفره‌های تحتانی قلب را درگیر می‌کند، تفاوت کوچکی وجود داشت. در روز‌های قهوه، افراد به طور متوسط ۱۵۴ انقباض زودرس بطنی، در مقابل ۱۰۲ در روز‌های بدون کافئین داشتند.
بر اساس تحقیقات گذشته، انقباضات زودرس بطنی، زمانی که مکرر باشد، ممکن است خطر نارسایی مزمن قلبی را افزایش دهد.
