۷ گناهی که آبروی آدم را می‌برد

به گزارش شمال نیوز ، حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی از کارشناسان دینی با اشاره به برخی گناهانی که آبروی انسان را می‌برد، بیان داشت: در روایتی از امام سجاد (ع) می‌فرماید: «وَ الذُّنُوبُ الَّتِی تَکْشِفُ الْغِطَاءَ»، گناهانی که اثر وضعی‌اش این است که آبروی شما را در جامعه می‌برد، پرده‌ها کنار می‌رود و به عبارتی خودت مقصر هستی. یک: «الِاسْتِدَانَهُ بِغَیْرِ نِیَّهِ الْأَدَاءِ»؛ کسی قرض بگیرد و پس ندهد و نیتش هم این باشد که قرض را پس ندهد. خب! طرف یک بار می‌آید، دو بار می‌آید، دفعه سوم داد می‌زند، فریاد می‌زند، مردم می‌فهمند، آبروی شما می‌رود.

وی افزود: شما می‌دانید طولانی‌ترین آیه قرآن اگر از شما سؤال شد راجع به چیست؟ راجع به قرض است، دوم: «وَ الْإِسْرَافُ فِی النَّفَقَهِ عَلَی الْبَاطِلِ»، کسی که اسراف کند؛ آن هم در مسیر باطل و غلط. حالا مال بد نیست، تمام دنیا یک لقمه در دهان مؤمن شود، کم است. مؤمن خوب است پول داشته باشد. قرآن می‌گوید هر چه بیش‌تر، یسارعون فی الخیرات، بدوید. اما بعضی‌ها «وَ الْإِسْرَافُ فِی النَّفَقَهِ عَلَی الْبَاطِلِ» هستند.

حجت‌الاسلام رفیعی ابراز داشت: گناه سوم «وَ الْبُخْلُ عَلَی الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ وَ ذَوِی الْأَرْحَامِ»، بخل بر خانواده و اولاد و فامیل است؛ این هم آبروی انسان را می‌برد. شخصی خدمت پیغمبر گرامی اسلام آمد و گفت: مالی را می‌خواهم انفاق کنم، آقا فرمود: پدر و مادرت زنده‌اند؟ گفت: بله، حضرت (ص) فرمود: به آن‌ها بده، به آن نیاز دارند، دفعه بعد آمد، فرمود: خانواده‌ات، دفعه بعد آمد، فرمود: برادرانت، دفعه بعد آمد، فرمود: خویشانت.

وی ادامه داد: چهارم «وَ سُوءُ الْخُلُقِ»؛ بدخلقی است. همه ما دلمان می‌خواهد روز قیامت به پیغمبر خدا (ص) نزدیک باشیم. نزدیک بودن پیغمبر یعنی بهشت، یعنی شفاعت. حضرت یک راهکار اساسی داد و فرمود: «أَقْرَبُکُمْ مِنِّی مَجْلِساً یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ ـ أَحْسَنُکُمْ خُلُقاً» نزدیک‌ترین شما به من روز قیامت، خوش اخلاق‌ترین شماست. بالاخره شما وقتی در خانه، بیرون و جامعه، بدخلقی کردی، آن طرف هم با شما تندی می‌کند، با هم دعوا می‌کنید، درگیری می‌شود، این خود به خود در واقع موجب آبرو ریختن می‌شود.

این کارشناس دینی اظهار داشت: پنجم «وَ قِلَّهُ الصَّبْرِ»، کم‌صبری و عجول بودن شاید معصیت هم نباشد، گرچه اینجا تعبیر ذنوب دارد، اما یک خطای راهبردی است که موجب می‌شود آبروی انسان برود. کم صبری کند هزینه اش هم بیشتر است. بیش از ۷۰ آیه درباره صبر در قرآن داریم، چقدر توصیه؛ اصْبِرُوا وَ صَابِرُوا، تَواصَوْا بِالصَّبْرِ، إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ، وَبَشِّرِ الصَّابرِینَ، به اشکال مختلفی خدای تبارک و تعالی در قرآن این تعریف صبوری و بردباری را، آن هم در محور‌های مختلف می‌گوید.

وی گفت: در کسب علم صبور باش، در توصیه به نماز صبور باش «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها»، در تربیت اولاد صبور باش. ششم «وَ اسْتِعْمَالُ الضَّجَرِ وَ الْکَسَلِ»، کسالت و تنبلی! شما مثلاً با یک کاروانی مکه یا کربلا بروی، تنبلی کنی، بخواهی فقط مخدوم باشی و خدمت دریافت کنی. مدیر و معاون کاروان، دوستان، یک بار، دو بار، سه بار، یک بار هم بالاخره می‌گویند خجالت بکش، پاشو تنبل! آبرویت می‌رود دیگر، پس خودت اصلاً کاری نکن که چیزی به تو بگویند، پاشو کار خودت را انجام بده، فعالیت کن.

حجت‌الاسلام رفیعی خاطرنشان کرد: هفتم «وَ الِاسْتِهَانَهُ بِأَهْلِ الدِّینِ»، اگر کسی به اهل دین سستی کند، یعنی به هر حال نسبت به اهل دین بی‌توجهی و بی‌مبالاتی کند، اهل دین را در جامعه تحویل نگیرد، آبرویش می‌رود.

۷ گناه

۱ـ کسانی که قرض می‌گیرند و قصد ندارند آن را برگردانند.
۲ـ آن‌هایی که اموال خود را در راه باطل اسراف می‌کنند.
۳ـ نسبت به زن و فرزندان و خویشاوندان بخل می‌کنند.
۴ـ بد اخلاق هستند.
۵ـ صبر ندارند.
۶ـ همواره خسته، ناراحت، نگران، کسل و تنبل هستند.
۷ـ به اهل دیانت به نظر خفت نگاه می‌کنند.