به گزارش خبرنگار مهر، به همت مرکز مطالعات و پاسخ به شبهات حوزههای علمیه نشست علمی مجازی انقلاب اسلامی و آفاق تمدنی آن با حضور حجت الاسلام والمسلمین احمد رهدار و حجت الاسلام والمسلمین سید سجاد ایزدهی برگزار شد و در راستای موضوع انقلاب اسلامی و آفاق تمدنی آن، سه محور ابعاد و وجوه تمدنی انقلاب اسلامی و الزامات آن و چالشها و موانع پیش روی تمدن سازی مورد بررسی قرار گرفت.
حجت الاسلام و المسلمین احمد رهدار در ابتدای سخنانش گفت: در گام اول انقلاب، دو مرحله بزرگ که حیث تمدنی دارند را طی کردهایم؛ مرحله نخست: نظام جمهوری اسلامی تبدیل به قدرت نقطهای شده است؛ قدرتی که در محدوده جغرافیایی خودش قدرت حفظ خود و مقابله با تهدیدها را داراست. مرحله دوم؛ نظام جمهوری اسلامی از قدرت نقطهای به قدرت منطقهای تبدیل شده است که قابلیت تأثیرگذاری در سطح منطقهای را داراست. ناکام گذاردن نقشه نظام سلطه برای منطقه در قالب بحران سوریه و نابودی داعش با وجود هزینهای هنگفت آنان نمونه این قدرت است. در گام دوم انقلاب و در راستای تمدن سازی، انقلاب اسلامی باید از سطح قدرت منطقهای فراتر رفته و تبدیل به قدرت بین الملی شود.
وی با بیان اینکه جمهوری اسلامی حداقل در سه حوزه استعداد آمادهتری برای تمدن سازی دارد، اظهارکرد: یک؛ حوزه علم و دیپلماسی علم که نقش آفرینی در زمینه صادرات علم است. دو؛ حوزه دیپلماسی عمومی و مردمی با استفاده از ظرفیتهایی مانند مرکز جهانی اهل بیت علیهم السلام و منسک اربعین حسینی و بسترهای دیگر. سه؛ گفتمان مقاومت که البته باید دو تحول پیدا کند؛ اول آنکه از گفتمان نظامی به گفتمان غیرنظامی تعمیم پیدا کند. گفتمان مقاومت در فرمت علم، حقوق، سیاست، فرهنگ و…دوم آنکه؛ از گفتمان شیعی غالب، به گفتمان اسلامی با تولید و ارائه نظریه قرآنی مقاومت تعمیم پیدا کند.
حجت الاسلام والمسلمین سید سجاد ایزدهی در ادامه این نشست طی سخنانی گفت: نگاه تمدن ساز به انقلاب اسلامی در گرو خوانش ما از انقلاب و پاسخ به این سوال است که انقلاب اسلامی علیه چه بود؟ اگر انقلاب اسلامی، صرفاً انقلابی علیه استبداد داخلی قلمداد شود، نتیجه آن این خواهد بود که انقلاب به عنوان یک پروژه مصرف داخلی داشته و فرایند آن پایان پذیر است.
وی افزود: اما اگر انقلاب اسلامی به عنوان یک فرایند و پروسه در راستای تحقق و زمینه سازی تفکر مهدویت در نظر گرفته شود که هرچند ظرف و پوسته آن ایران است، اما ظرفیت و قابلیت تعمیم به ابعاد جهانی را داراست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تصریح کرد: برای تمدن سازی نیاز به ظرفیت ارائه پیامی در سطح جهانی و ارائه آن در قالب سبک زندگی جهانی است. کاری که تمدن غربی به دنبال آن است. انقلاب اسلامی هم در سطح ارائه پیام و ادبیات انقلاب؛ ادبیات نفی سلطه، کرامت انسانی، استقلال، عدالت، رجوع به معنویت و آسمان، ظلم ستیزی و…و هم ارائه سبک زندگی و ارائه الگویی فراگیر و قابل پذیرش و جذاب در سطح جهانی و قابلیت نرم افزاری مناسب از ظرفیت لازم برخوردار است و علت دشمنیها با انقلاب اسلامی به دلیل همین ظرفیت انقلاب اسلامی است.
در ادامه این نشست حجت الاسلام والمسلمین رهدار طی سخنانی گفت: دولتمردان و مردم باید توجه داشته باشند که انقلاب اسلامی را به جمهوری اسلامی و مرزهای آن تقلیل ندهند. انقلاب اسلامی موازنه قدرت را به نام دین در عرصه جهانی تغییر داده است. نباید مسیر انقلاب به نیازهای محدود و اقتصاد تقلیل پیدا کند و نسبت به هدفها و آرمانها غفلت شود.
استاد دانشگاه باقرالعلوم (ع) اضافه کرد: به میزان ادعای جهانی انقلاب اسلامی، شاهد موضع گیری و ومواجهه غرب و شرق با آن هستیم که این فشارها موجب ارتقای ظرفیت ما شده و نباید جایگاه خودمان را فراموش کنیم. حضرت امام ما را طوری تربیت کرد که با شیطان بزرگ و غول جبهه باطل بجنگیم و این خودش بیانگر این است که ما در رأس جبهه حق قرار داریم.
ایزدهی در ادامه این مراسم گفت: هر تمدن به میزان تاب آوری که دارد، ماندگار خواهد بود. تاب آوری در برابر تمدن غربی در صورتی است که توان ارائه علوم انسانی اسلامی و شکل گیری فناوریهای مناسب به وجود بیاید. مردم سالاری دینی و ترسیم این الگو در برابر الگوهای تمدن غربی از الزامات تمدن سازی انقلاب اسلامی است.
ریل گذاری انقلاب اسلامی به سمت مهدویت است و متناسب با آن باید حرکت کنیم. اگر داعیه تمدنی داریم باید کارگزار در تراز آن داشته باشیم. نمیتوان نگاه تمدنی داشت، اما کارگزار در تراز آن را نداشت. باید به گونهای ریل گذاری و سرمایه گذاری شود که نسل بعد را به این نقطه برساند. از الزامات تمدن سازی؛ گفتمان سازی، ایده سازی و نهاد سازی و بازخوانی نقاط ضعف و ترمیم آنهاست.
حجت الاسلام ایزدهی در پایان سخنانش تصریح کرد: نوع نگاه نسبت به انقلاب اسلامی و تقلیل آن به پوسته و ظرف ایران از موانع تمدن سازی است. فقدان کارگزاران در تراز تمدن سازی. برای رسیدن، تنها گفتن ملاک نیست، بلکه نیاز به گفتمان سازی است. صرف رفتن معیار نیست، بلکه نیاز به ریل گذاری مناسب است. آنچه گفته شد، دریچهای برای ورود به این مباحث بوده و بدیهی است بررسی ابعاد این موضوع نیازمند جلسات متعددی است.