عصر ایران - روز هفتم جشنواره فیلم فجر سی و نهم در سینما رسانه (برج میلاد) با نمایش 2 فیلم داستانی خط فرضی (فرنوش صمدی) و گیجگاه (عادل تبریزی) همراه بود. بعد از نمایش هر فیلم عوامل و بازیگران آن در نشست خبری به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.
خط فرضی/ فرنوش صمدی
بازیگران: سحر دولتشاهی، پژمان جمشیدی، حسن پورشیرازی، آزیتا حاجیان، امیررضا رنجبران و صدف عسگری
فرنوش صمدی پس از کسب جوائز زیادی در جشنواره‌های معتبر جهانی برای فیلم‌های کوتاهش، از دو سال پیش به عضویت آکادمی اسکار درآمد و حالا در نخستین تجربه کارگردانی فیلم بلند، به یک داستان چالشی خانوادگی و ارتباط انسانها رسیده است.
داستان فیلم این است که سارا به همراه همسرش حامد و دختر 9 ساله شان به عروسی خواهر سارا در شمال دعوت شده‌اند، اما حامد به دلیل مشکلات کاری و ماموریتی که دارد این رفتن به عروسی را کنسل می کند و بعد از رفتن او به ماموریت سارا تصمیم می‌گیرد بدون اطلاع شوهرش خود و دخترش به عروسی می روند و همه چیز خوب است تا فردای عروسی که دختربچه آۀنها به دلیل گازگرفتگی می میرد و حالا سارا و خانواده اش با چالشی روبرو هستند که چگونه به حامد این خبر را بدهند و ...
مشکل اصلی فیلم خط فلرضی این است که نویسنده از داخل اتاق کارش آنرا تخیل کرده است و قصه را به هر سمتی که دوست دارد و برایش کارکردی دارد نوشته است ولی هیچ فکری به واقعیت زندگی اجتماعی و ارتباطات انسانها و ... ندارد. در صورتی که قرار است یک درام روتنشناسانه بر پایه ارتباطات زن و شوهر و خانوادگی باشد ولی اتفاقا برعکس کاملا ازاین داعیه ای که دارد دور است.
در جامعه ایران عروسی خواهر زن یک اتفاق ساده مانند مهمانی یک دوست یا یک جشن تولد ساده نیست که حال شوهر او (داماد خانواده) به دلیل اینکه من یک ماموریت کاری برایم پیش آمده کنسل کند و از رفتم زن و بچه‌اش هم به آن جلوگیری کند! هر عروسی از مدت‌ها قبل برنامه ریزی می شود و اگر هم قرار باشد مرد نتواند در این عروسی حاضر شود حداقل زن و بچه اش را می فرستد اما در این فیلم مرد فقط خشک، عصبی و بی منطق است و بدون هیچ دلیلی روز قبل از رفتن به عروسی خاله دخترش آن را لغو می کند! چرا ؟ دیگر مردی در این حد یک دنده و مرد سالار را فقط در فیلم خط فرضی می توان یافت بدون هیچ ارجاعی هم به دلایل این حالت مردانه! مثلا می توانست دلیل این رفتار مرد ریشه در گذشته او یا شکل تربیت خانوادگی اش یا مشکلات او و زنش و یا دلایلی دیگری باشد.
در آخر سر هم داستان به گونه ای است که همین مرد بخشنده ظاهر می شود و در قالب انسانی ظاهر می شود که اگرچه یک دیکتاتور است اما ته قلبش چیزی نیست و زنش را می بخشد ولی حال زن یک تصمیم بی منطق می‌گیرد.
در میان این اتفاقات یک خرده داستان یکی از شاگردان سارا در مدرسه هم شکل می گیرد که آنهم باز بی جهت وارد قصه می شود و تمام آن داستان فرعی دختر مدرسه ای حامله ای که خواسته خودکشی بکند و ... را حذف کنیم هیچ کمکی به فیلم و سارا نمی کند و حذف ان هم هیچ لطمه ای به فیلم نمی زند.
می توان گفت در فیلم صمدی به مردها جفای بزرگی شده است همه مردهای که در فیلم است! متاسفانه خط فرضی بسیار دورتر از انتظارات از فرنوش صمدی فیلم کوتاه بود.
(امتیاز: 1.5 از 5)
گیجگاه/ عادل تبریزی
بازیگران: جمشید هاشم‌پور، حامد بهداد، باران کوثری، سروش صحت، فرهاد آییش، بهرنگ علوی، امیرحسین رستمی، نادر سلیمانی، بیژن بنفشه‌خواه و سیاوش چراغی‌پور
گیجگاه یک ملودرام ساده کمدی است که اتفاقا به خوبی در موقعیت و فضایی که اتفاق می افتد کار می کند.
حامد بهداد یک معلم ادبیات است که همزمان باشگاه کاراته دارد و باران کوثری هم مادر یک پسر نوجوان دارد که او را به باشگاه کاراته می برد تا پسر بچه مانند شوهر سابقش نرم و لطیف نباشد. دراین میان میان معلم و مادر پسربچه عشق شکل می‌گیرد و آنها دلباخته هم شده و بعد با هم ازدواج می کنند.
گیجگاه برای سینمای گیشه ساخته شده است و اتفاقا به درستی این مهم را انجام می دهد بدون هیچ حواشی و اضافه گویی قصه اش را تعریف کرده و مخاطب را با خود همراه می کند.
حامد بهداد، باران کوثری، سروش صحت هم به خوبی از عهده نقش‌های خود برآمده اند و هر کدام یک وجه جدید از بازیگری خود را به تصویر کشیده‌اند که اتفاقا قابل قبول هم از کار درآمده است.
جنس کمدی در گیجگاه هم مبتنی بر موقعیت‌های داستانی است که خود تعریف می کند و از ارائه شوخی‌های مبتذل به دور است که این هم یک حسن دیگر فیلم است که طیف مخاطبان آن می تواند خانواده‌ها باشد.
فیلم پر است از انواع و اقسام ارجاعات به تاریخ سینمای ایران و به درستی از آنها بهره برده است. اگر سینماها به حالت عادی باز گردند قطعا گیجگاه یک فیلم پر فروش خواهد بود.
(امتیاز: 2.5 از 5)
حاشیه‌های روز هفتم/ در جوایز سهم علی انصاریان را کنار بگذارید
نشست پرسش و پاسخ فیلم «خط فرضی» به کارگردانی فرنوش صمدی با حاشیه همراه شد. در این نشست پژمان جمشیدی از بازیگران این فیلم ابتدا درگذشت مهرداد میناوند و علی انصاریان را تسلیت گفت و افزود: ابتلای من به کرونا شایعه بود و خدا را شاکرم که در سلامت کامل به سر می‌برم. گاهی فکر می‌کنم که خوابم و منتظرم از رویا بیدار شوم و ببینم همه چیز خوب است و به روال سابق بازگشته‌ایم.
در ادامه به بازی او و کلا بازیگری اش در سینما انتقاد شد که در واکنش به این موضوع آزیتا حاجیان دیگر بازیگر این فیلم "نقد را منصفانه نداست."
جمشیدی خودش در این باره گفت: من قصد مظلوم نمایی و عرفانی ندارم ولی انقدری که شما فکر می کنید، برایم دیده شدن ارزش ندارد. نه فوتبال و نه بازیگری را برای دیدن شدن انتخاب نکردم. در این چند سال نقد شخصی از من منتشر نشده بود و چند روز پیش دوستی به من گفت صفحه‌ای را ببینم که نقد خوبی از کار من نوشته شده و بلافاصله بعد از آن ، خبر فوت علی انصاریان را دیدم که برای من یک تلنگر بود و به خودم لرزیدم. من فقط برای سرگرمی کار می کنم.
در این نشست آزیتا حاجیان هم در پاسخ به سوالی که چرا که در سینما کم کار شده است؟ گفت: من و دوستان هم نسل من در سنی هستیم که دیگر نمی‌توانیم برای داستان فیلمنامه‌ها نقش درخشان و محوری داشته باشیم. این اتفاقی طبیعی است و ادامه کار برای جوان هاست.
در این باره سحر دولتشاهی افزود: ای کاش در سینمایی بودیم که برای این سنین نقش هایی نوشته می‌شد تا از حضور بازیگرانی مثل آزیتا حاجیان بیشتر استفاده می شد.
در بخشی دیگر حاجیان همچنین در پاسخ به سوالی درباره اینکه چطور می شود با یک فرد دروغگو زندگی کرد همانطور که در فیلم دیده می‌شود، گفت: سالهاست این روند در ایران ادامه دارد و در ابعاد بزرگتر و جدی‌تر اتفاق می‌افتد، پس چندان نشدنی نیست.
این نشست بدون حضور علی مصفا تهیه کننده فیلم برگزار شد.
در نشست فیلم گیجگاه هم تبریزی با اشاره به علاقه خود به سینما گفت: من یک بچه شهرستانی عاشق سینما در کوچه‌پس‌کوچه‌های مشهد هستم. مادر من پولی را کنار می‌گذاشت که من را هر ماه سینما ببرد. من تهران را از طریق سینما شناختم و به جامعه‌شناسی شهری رسیدم. اما ایده اولیه این فیلم را همزمان با فیلمبرداری فیلم «هفت‌ماهگی» به کارگردانی هاتف علیمردانی به حامد بهداد گفتم و او پذیرفت که در فیلم حضور داشته باشد. از زمان شکل‌گیری ایده، بازیگران در کنار ما حضور داشتند.
او با اشاره به هدفش از ساخت این فیلم، بیان کرد: هدف من ساخت فیلمی سلامت با راهکارهای انسانی بود و فکر می‌کنم که یک خانواده به راحتی می‌تواند به تماشای این فیلم بنشیند و لذت ببرد. نوستالژیک بودن اثر برای ما در لایه‌های چهارم یا پنجم قرار داشت.
در پایان این نشست، بهرنگ علوی دیگر بازیگر فیلم «گیجگاه» گفت: قرار بود امروز علی انصاریان در سالن به تماشای این فیلم بنشیند. چون قرار گذاشته بودیم فیلم‌هایی همدیگر را ببینیم و الان جای او بسیار خالی است. فکر می‌کنم جامعه ورزشی به عنوان یادبود برای ایشان ادای دین کرد، اما در سینما، از ستاد جشنواره خواهش می‌کنم که در کنار جوایزشان سهم علی انصاریان را کنار بگذارند.
