اقتصادآنلاین – فاطمه جوادی؛ احمد نعمت‌بخش، دبیر انجمن خودروسازان ایران در رابطه با چالش‌هایی که خودروسازان در سال ۱۴۰۱ با آن درگیر بودند به اقتصادآنلاین گفت: حدود ۱۸ ماه است که افزایش قیمت نداشته‌ایم، قیمت‌ها ثابت و دستوری بوده و باعث شده شرکت‌های ایرانخودرو و سایپا با ضرر خودرو بفروشند، خودروسازان با وجود عدم افزایش قیمت، گران شدن مواد اولیه (کیلوی ۲۸ هزار تومان فولاد مبارکه ظرف یک ماه و نیم گذشته به ۴۲ هزار تومان رسید) همچنین مشکلات تامین ارز، تولید را به یک میلیون و ۳۵۰ هزار دستگاه رساندند.
نعمت‌بخش بیان کرد: وقتی خودروساز به سبب قیمت‌گذاری دستوری زیان می‌کند، نمی‌تواند پول قطعه‌ساز را بدهد تا آنها ماشین‌آلات خود را نو کنند، لذا با ماشین‌آلات قدیمی تولید می‌کنند و همین می‌شود که مردم از کیفیت خودرو راضی نیستند.
وی افزود: بارها گفته‌ایم که بهترین روش این است که اجازه دهند خودرو در حاشیه بازار به فروش برسد، در دهه ۷۰ که اختلاف قیمت بازار و کارخانه زیاد بود، همین اتفاق افتاد و شورای اقتصاد مصوب کرد که خودرو باید در حاشیه بازار فروخته شود. وقتی خودروساز در حاشیه بازار بفروشد، دیگر برای ۱۰ هزار دستگاه پژوپارس ۱۰ میلیون نفر ثبت‌نام نمی‌کنند. وقتی به ایرانخودرو می‌گویند پژوپارس ۶۵۰ میلیونی را ۱۹۰ میلیون بفروش، معلوم است که مثل لاتاری می‌شود. مطالعات میدانی ما ثابت کرده که ۸۰ درصد این تقاضاها واقعی نیست.
دبیر انجمن خودروسازان ایران ادامه داد: راهکار فروش در حاشیه بازار است، منتها نه در دولت روحانی و نه الان در دولت رییسی شهامت برای گرفتن این تصمیم وجود نداشته و ندارد. اگر این اتفاق رخ دهد، ظرف دو تا سه ماه خودرو تک نرخی می‌شود و در واقع تقاضای کاذب از بین می‌رود و دیگر نیازی به قرعه‌کشی نیست، خودروساز از زیان خارج می‌شود و بدهی‌اش به قطعه‌سازان را پرداخت می‌کند و آنها با دریافت پول می‌توانند روی کیفیت کار کنند، هر کسی هم بخواهد خودرو می‌خرد و آن موقع خودروسازان باید برای مردم فرش قرمز پهن کنند.
نعمت بخش اظهار کرد: اگر اجازه بدهند که خودرو در حاشیه بازار به فروش برسد، ظرف سه ماه پژوپارس که ۱۹۰ میلیون تومان است، قیمتش به ۲۶۰-۲۷۰ میلیون تومان می‌رسد. الان شرایط طوری است که اکثر مردم مجبور هستند از دلال، واسطه و یا همان خریداران کاذب این خودرو را به قیمت بیش از ۶۰۰ میلیون بخرند و صرفا ۱۵ درصد مردم موفق می‌شوند پژوپارس را ۱۹۰ میلیون تومان بخرند.
وی با بیان این که فروش در حاشیه بازار خیلی شهامت می‌خواهد و دولت نمی‌تواند تصمیم بگیرد، گفت: دولت می‌تواند این روش را پیش بگیرد که دو تا ۲۰ هزار میلیارد به ایران خودرو و سایپا بدهد تا آنها بدهی‌شان را به قطعه‌سازان پرداخت کنند تا قطعه‌سازان توانمند شوند و مرتب به خط تولید قطعه برسانند. این پول را هم می‌توانند به استناد ماده ۹۰ اصل ۴۴ قانون اساسی بپردازند، طبق این ماده اگر دولت قیمت یک کالا را کمتر تعیین کرد، باید کمک زیان به تولیدکننده بدهد. دولت این پول و یا وام را به خودروسازان بدهد تا تولید پشت‌بند حسابی داشته باشد و روزی ۵ تا ۶ هزار دستگاه تولید خودرو از سایپا و ایرانخودرو داشته باشیم.
دبیر انجمن خودروسازان ایران تصریح کرد: دولت می تواند با تصمیم به فروش خودرو در حاشیه بازار، به خبرنگاران بگوید الم شنگه به پا نکنید، دو تا سه ماه دندان روی جگر بگذارید. وقتی در تلویزیون گفته شود قیمت حاشیه بازار شده و پژو از ۱۹۰ به ۶۰۰ میلیون رسیده، مشخص است که همه چیز بهم می‌ریزد و در مملکت انقلاب می‌شود. رسانه‌ها باید مقداری تحمل کنند، چطور درباره وعده آقای رییسی درخصوص ساخت سالانه یک میلیون مسکن سکوت کرده‌اند و سوالی نمی‌پرسند.
نعمت‌بخش گفت: اگر به ایران خودرو بگویند مجاز هستی در حاشیه بازار بفروشی، قیمت خودرویی مثلا در بازار ۶۰۰ میلیون تومان است، ایرانخودرو می‌گوید ۵۹۰ میلیون تومان، (البته همان‌طور که گفتم این به شرط تامین پول و وجود تولید فراوان است.) بازار آزاد از ۶۰۰ میلیون می شود ۵۹۰، هفته بعد ۵۸۰ و همین طوری بازار هفته ای ۱۰ میلیون تومان افت قیمت پیدا می‌کند تا جایی که به مبلغ حدود ۲۷۰ میلیون می‌رسد و قیمت‌ها تک نرخی می‌شود و خودروساز از زیان خارج می‌شود. افت قیمت‌ها سبب می‌شود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار دستگاه خودرو که تردد ندارند و تا به حال توسط دوربین‌های راهنمایی رانندگی رصد نشده و مردم در خانه‌هایشان نگه داشته‌اند تا با قیمت بالا به فروش برسانند نیز به بازار عرضه شود و عرضه زیاد باعث کاهش قیمت شود.
دبیر انجمن خودروسازان ایران بیان کرد: این شهامت که بیایند به ایرانخودرو بگویند پژوپارسی که به دستور خودم ۱۹۰ میلیون تومان می‌فروختی و ۷۰ میلیون هم ضرر می‌کردی را به قیمت ۶۰۰ میلیون تومان بفروش، وجود ندارد. حتی فروش در بورس را هم دبه کردند، اگر اجازه می‌دادند در بورس بفروشیم، در طولانی مدت به یک قیمت تک نرخی می‌رسیدیم.
