گروه سیاست نامه‌نیوز: اخیرا شورای حقوق بشر سازمان ملل پیش‌نویس قطعنامه‌ای را علیه ایران به تصویب رسانده است. بانی این قطعنامه انگلستان و ایسلند بوده‌اند که به راحتی می‌توان دریافت که انگلستان محور اصلی چنین تحرک تازه‌ای علیه ایران بوده است. حالا یک پرسش مهم به وجود می‌آید؛ آنکه هدف انگلستان و کشورهای غربی از چنین فشارهایی چیست؟
جعفر قنادباشی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «من در میان فشارهای حداکثری سیاسی و اقتصادی نوع دیگری از فشارها بر این تحمیل می‌شود؛ غربی‌ها می‌کوشند از پیشرفت ایران در عرصه دیپلماتیک جلوگیری کنند. فشارهای حقوق بشری از همین دست فشارهاست که اخیرا انگلستان بانی‌اش شده است. این فشارها ادامه فشارهای قبلی است و علت اصلی‌اش ایستادگی ایران دربرابر زیاده‌خواهی‌های غربی‌ها در موضوع هسته‌ای است اما آنچه انگلیس‌ها را وا می‌دارد که بانی این دور از فشارهای تازه باشند، پیشرفت ایران در توسعه ارتباطات منطقه‌ای است و به نوعی دلگرمی به صهیونیست‌هاست و شاید جمهوری آذربایجان که آنها نگران نباشند که ایران در مسیر موفقیت قرار دارد».
او ادامه داد: «در حوزه منطقه بن‌سلمان با تحقیقاتی که انجام داد متوجه شد اگر بخواهد رژیم سعودی را از فروپاشی نجات دهد و خودش به پادشاهی برسد باید چند کار را انجام دهد. عربستان در ماجرای جنگ یمن دچار فرسایش شدید شده بود. عربستان فهمید که موضوع نوکری آمریکا را حل کند. همه می‌گفتند که عربستان هم دوست اسرائیل است و هم نوکر آمریکا. به این دلیل بن‌سلمان سعی کرد قدری این سیاست را تغییر دهد و در چنین شرایطی تمایلش به برقراری ارتباط با ایران را نشان داد. روابط عربستان با چین هم در همین منطق می‌گنجد زیرا عربستان خواست توازن قدرت برقرار کند. عربستان سعودی مشغول ترمیم چهره بیرونی‌اش است و این حالت به نفع ایران شده است».
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «در این شرایط انگلستان خودش وسط آمده است. انگلیس‌ها احساس می‌کنند مناسبت قدرت مورد نظرشان بر هم خورده است و صهیونیست‌ها وضعیت بسیار بدی دارند و جمهوری آذربایجان هم با شکست مواجه شده است و عربستان هم به ایران و چین نزدیک شده است. این دست تحرکات باعث امیدوارشدن عناصر ضدانقلاب هم می‌شود و به نوعی کاربرد تحرکات اخیر انگلستان روحیه‌دادن به ضدانقلاب است».
قنادباشی در پایان گفت: «اتهامات حقوق بشری عملا ابزاری سیاسی در دست غربی‌ها و به ویژه انگلستان و آمریکاست که هرجا دچار تنگنا می‌شوند ایران را با این دست عناوین متهم می‌کنند تا بتوانند ایران را عقب برانند یا شرایط جهانی را علیه ایران هماهنگ کنند اما اوضاع آنها به میزانی خراب است که هیچ یک از این روش‌ها کارساز نخواهد بود و متحدان غربی یا از اتحادشان با آنها ناامید شده‌اند یا آنکه دچار شرایطی شبه‌فروپاشی شده‌اند».
