به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، از پایگاه اطلاع‌رسانی ساینس‌الرت، محققان بر اساس داده‌های درازمدت و ۳۰ ساله ماهواره‌های سنجشی اداره هوانوردی آمریکا (ناسا) به این نتیجه رسیده‌اند که بالا آمدن سطح آب دریا‌ها تا سال ۲۰۶۰ به میزان ۶۶ صدم سانتی‌متر در سال خواهد رسید. ناسا سال قبل براورد کرد سطوح دریا در سواحل آمریکا ممکن است تا سال ۲۰۵۰ به اندازه ۳۰ سانتی‌متر بیشتر از اکنون باشد.
همچنین براساس تحلیل داده‌های این ماهواره سنجشی سطح آب دریا‌ها از سال ۱۹۹۳ در مجموع ۹.۱ سانتی‌متر بالا آمده است ، سال گذشته این میزان ۲۷ صدم سانتی‌متر افزایش یافت. البته افزایش یک ساله سطح آب دریا‌ها در سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ ممکن است در ابتدا کم به نظر برسد، اما هشداردهنده است و می‌تواند افزایش یابد.
دلیل اصلی این امر تغییرات اقلیم است و افزایش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن در جو این روند را تشدید می‌کند. تغییر اقلیم پیامد‌های زیادی در سراسر جهان دارد، اما روی ورقه‌های یخی و یخ‌سار‌های زمین تاثیر محسوس‌تری داشته است. ورقه یخی قطب جنوب سال گذشته بیش از میزان معمول حتی با در نظرگرفتن دمای تابستانی ذوب شده است.
وضعیت ورقه یخی یخسار گرینلند در قطب شمال (دومین پهنه یخی در جهان) تغییر زیادی روی سطح آب دریا‌ها خواهد داشت، زیرا حرکت آن و جاری شدن آب این ورقه یخی موجب افزوده شدن آب بیشتری به اقیانوس خواهد شد.
بهترین و دقیق‌ترین روش برای زیرنظر داشتن سطح آب دریا‌ها با ابزار‌های سنجشی هوایی است. ماهواره سنجشی آمریکایی‌فرانسوی توپکس پوسیدون / US-French TOPEX/Poseidon از سال ۱۹۹۳ سطح آب دریا‌ها را اندازه‌گیری کرد و مشاهدات از آن زمان در ماموریت ناسا، ایسا (آژانس هوایی اروپا) و اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا ادامه دارد.
سوابق داده‌های ۳۰ ساله این ماهواره نه تنها روند‌های طولانی‌مدت را نشان می‌دهد؛ بلکه به دانشمندان اجازه می‌دهد تغییرات کوتاه مدت رخ داده طبیعی را نیز بهتر و دقیق‌تر بررسی کنند. آن‌ها این داده‌ها را با مشاهدات زمینی و سنجش‌های درازمدت از میزان انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در جو، همچنین داده‌های ناشی از توده یخ و حرکت زمین با هم در نظر گرفتند تا برداشت بهتری از چگونگی افزایش آب دریا‌ها به دست آورند.
اگر افزایش سطح آب دریا‌ها به این اندازه ادامه یابد، ۸۰۰ میلیون نفر با افزایش دست‌کم نیم متر از سطح آب دریا‌ها روبرو خواهند شد و به شکل کلی در شهر‌هایی مانند نیویورک، میامی، بانکوک، لیما (پرو)، کیپ‌تاون (آفریقای جنوبی) و بسیاری شهر‌های دیگر روند افزایش مستمر آب دریا‌ها بر زندگی آن‌ها اثر منفی خواهد داشت.
