اوپک پلاس هفته جاری در اقدامی که بازار‌ها به هیچ وجه انتظار نداشتند، کاهش ۱.۱۶ میلیون بشکه در روز تولید نفت را اعلام کرد.
به گزارش ایسنا، اعلام کاهش غیرمنتظره تولید نفت از سوی اوپک و متحدانش، به افزایش چشمگیر قیمت‌های نفت منجر شد و تحلیلگران می‌گویند واردکنندگان بزرگ نفت نظیر هند، ژاپن و کره جنوبی در صورت رسیدن قیمت‌ها به ۱۰۰ دلار در هر بشکه، بیشترین آسیب را متحمل خواهند شد.
گروه اوپک پلاس یکشنبه هفته جاری اعلام کرد تولید نفت خود را ۱.۱۶ میلیون بشکه در روز کاهش می‌دهد.
پاول مولچانوف، مدیرکل بانک سرمایه گذاری خصوصی ریموند جیمز به شبکه سی ان بی سی گفت: این مالیاتی روی هر اقتصاد واردکننده نفت است. این آمریکا نیست که بیشترین آسیب را از نفت ۱۰۰ دلاری خواهد دید بلکه کشور‌هایی نظیر ژاپن، هند، آلمان و فرانسه خواهند بود که هیچگونه منابع نفت داخلی ندارند.
کاهش تولید داوطلبانه از سوی کشور‌های عضو اوپک پلاس از ماه مه آغاز شده و تا پایان سال ۲۰۲۳ ادامه پیدا می‌کند. کشور‌های عربستان سعودی و روسیه، تولیدشان را به میزان ۵۰۰ هزار بشکه در روز تا پایان امسال کاهش خواهند داد و اعضای دیگر اوپک شامل کویت، عمان، عراق، الجزایر و قزاقستان هم تولیدشان را کاهش می‌دهند.
بهای معاملات نفت برنت به بیش از ۸۵ دلار در هر بشکه رسیده در حالی که وست تگزاس اینترمدیت آمریکا بیش از ۸۱ دلار در هر بشکه معامله می‌شود.
هند سومین مصرف کننده بزرگ نفت در جهان بوده و از زمانی که تجارت انرژی روسیه بر سر جنگ در اوکراین، هدف تحریم قرار گرفته، نفت تخفیف دار روسیه را خریداری می‌کند. طبق آمار دولتی، واردات نفت هند در فوریه به میزان ۸.۵ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رشد کرد.
به گفته تحلیلگران، اگرچه هندی‌ها از نفت تخفیف دار روسیه همچنان بهره می‌برند، اما از قیمت‌های بالای زغال سنگ و گاز تحت فشار قرار گرفته اند و اگر قیمت نفت افزایش بیشتری پیدا کند، حتی نفت تخفیف دار روسیه هم به رشد اقتصادی هند لطمه خواهد زد.
نفت مهمترین منبع انرژی در ژاپن بوده و حدود ۴۰ درصد از کل تامین انرژی این کشور را تشکیل می‌دهد. طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، ژاپن که تولید داخلی قابل توجهی ندارد، به واردات نفت خام به شدت وابسته بوده و بین ۸۰ تا ۹۰ درصد از وارداتش از منطقه خاورمیانه صورت می‌گیرد.
به همین ترتیب، طبق گزارش شرکت تحقیقاتی مستقل انر دیتا، عمده نیاز‌های انرژی کره جنوبی با استفاده از نفت تامین می‌شود.
به گفته مولچانوف، کره جنوبی و ایتالیا بیش از ۷۵ درصد به نفت وارداتی متکی هستند.
اروپا و چین هم وابستگی بالایی به واردات نفت دارند. با این حال، وابستگی چین به دلیل تولید داخلی نفت، اندکی کمتر است. اروپا هم به صورت کلی بیشتر به انرژی هسته ای، زغال سنگ و گاز متکی است.
مولچانوف می‌گوید بعضی از بازار‌های نوظهور که توانمندی ارز خارجی برای پشتیبانی از این واردات را ندارند، از قیمت نفت ۱۰۰ دلاری تاثیر منفی خواهند دید. او از آرژانتین، ترکیه، کره‌جنوبی و پاکستان به عنوان اقتصاد‌هایی نام برد که احتمالا بیشترین آسیب را می‌بینند.
سریلانکا که تولید داخلی ندارد و ۱۰۰ درصد به واردات نفت وابسته است، به شدت در معرض آسیب شدیدتر قرار دارد.
به گفته آمریتا سن، موسس شرکت انرژی اسپکتس، کشور‌هایی که کمترین ذخایر ارزی خارجی را دارند و وارد کننده هستند، بیشترین آسیب را می‌بینند، زیرا نفت به دلار آمریکا قیمت گذاری می‌شود. اگر قیمت دلار افزایش پیدا کند، هزینه واردات رشد بیشتری خواهد داشت.
به گفته مولچانوف، اگرچه نفت ۱۰۰ دلار در هر بشکه، ممکن است در افق دیده شود، اما قیمت بالاتر ممکن است برای مدت طولانی باقی نماند. در بلندمدت قیمت‌ها در حدود قیمت فعلی و بین ۸۰ تا ۹۰ دلار خواهد بود.
بر اساس گزارش شبکه سی ان بی سی، هنگامی که قیمت نفت به ۱۰۰ دلار در هر بشکه صعود کند و برای مدتی در این قیمت بماند، تولید کنندگان برای افزایش تولید تشویق خواهند شد.
