به گزارش بهداشت نیوز، اگرچه مرگ همسر می تواند تاثیرات مخربی بر سلامت جسم و روح یک فرد داشته باشد اما این که چه عواملی تعیین می کند که چگونه فردی تحت تأثیر مرگ همسر خود قرار می گیرد، در تحقیقات روانشناختی به خوبی درک نشده است.
یکی از پدیده هایی که معمولاً در زمینه مرگ همسر مورد بررسی قرار می گیرد، به اصطلاح اثر بیوه بودن است که هم برای مردان و هم برای زنان صاق است. اثر بیوه بودن فرض می کند که اگر همسر فردی بمیرد، احتمال مرگ زوج دیگر نیز در مقایسه با سایر افراد هم سن خود بیشتر است. اثر بیوه شدن نشان می دهد: مرگ همسر یک رویداد بسیار استرس زا در زندگی است که احتمال رخدادهای منفی سلامتی مانند حمله قلبی را در فرد بازمانده افزایش می دهد.
محققان طی مطالعات جدید خود به بررسی این موضوع پرداختند که آیا تأثیر بیوه شدن ممکن است تحت تأثیر جنسیت باشد یا خیر. در این مطالعه که توسط دکتر الکساندروس کاتسیفریس از دانشگاه کپنهاگ در دانمارک هدایت شد، محققان داده های یک مطالعه بزرگ دانمارکی را روی بیش از ۹۰۰ هزار نفر فرد بالای ۶۵ سال تجزیه و تحلیل کردند. محققان همچنین تجزیه و تحلیل کردند که آیا افرادی که همسر خود را از دست داده اند در مقایسه با افرادی که همسر خود را از دست نداده اند شانس بیشتری برای مرگ دارند یا خیر؟
یافته های این مطالعه به وضوح نشان داد احتمال مرگ مردان پس از، از دست دادن همسرشان بیشتر از زنان است. گفتنی است به طور کلی، حدود ۸.۴ درصد از افراد در این مطالعه از دست دادن همسر خود را تجربه کردند و حدود ۶۵.۸ درصد از این افرادی که همسر خود را از دست دادند زن بودند که این موضوع نشان می دهد، به طور متوسط مردان زودتر از زنان می میرند.
برای هزینه های مراقبت های بهداشتی، تفاوت آشکاری بین زن و مرد وجود داشت. مردانی که همسر خود را از دست داده اند به طور متوسط ۴۲ یورو در هفته برای مشاوره های پزشکی و خرید دارو خرج می کنند، در حالی که این افزایش در زنان تنها ۳۵ یورو بوده است که نشان می دهد مردان پس از مرگ همسرشان مشکلات سلامتی بیشتری نسبت به زنان دارند.
در مورد خطر مرگ پس از از دست دادن همسر نیز تفاوتی جالب توجه بین زن و مرد مشاهده شد، اما در اینجا سن نیز تاثیرگذار بود. دانشمندان دریافتند: در دوره ۶۵ تا ۶۹ سال، مردان ۷۰ درصد احتمال بیشتری برای مرگ در سال اول پس از مرگ همسرشان داشتند. برای زنان در همان گروه سنی، این افزایش بسیار کمتر و تنها ۲۷ درصد بود. این الگوی عمومی مردانی که احتمال بیشتری برای مرگ پس از مرگ همسرشان داشتند در تمام گروه های سنی دیگر در این مطالعه یکسان باقی ماند اما در کل درصدها با افزایش سن کمتر شد.
در مجموع، این مطالعه نشان داد که مردان ۶۵ تا ۶۹ ساله به شدت تحت تأثیر تأثیر بیوه شدن قرار داشته و به طور کلی، مردان نسبت به زنان تأثیر قوی تری را از مرگ همسرشان تجربه می کنند.
همچنین تجزیه و تحلیل اثرات زمانی نشان داد: مردان افزایش احتمال مرگ پس از از دست دادن همسرشان را برای مدت طولانی تری نسبت به زنان دارند. دانشمندان می گویند که این امر نشان دهنده افزایش مشکلات در مردانی است که پس از تجربه از دست دادن همسرشان به حالت عادی و عملکردی باز می گردند. به نظر می رسد زنان در موقعیت های سخت عاطفی، نسبت به استرس انعطاف پذیری بیشتری نشان داده و مکانیسم‌های روانی بهتری برای بازگشت به زندگی عادی در پیش می گیرند.
این یافته‌ها به وضوح نشان می‌دهد: مردانی که از دست دادن همسر خود را تجربه می‌کنند، باید از خانواده، دوستان یا یک درمانگر کمک و حمایت دریافت کنند تا با استرس و غم و اندوه سنگین خود کنار بیایند.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی PLOS ONE منتشر شده است.
منبع: سیناپرس
