عمران مرادی در گفت‌وگو با ایمنا، با اشاره به نحوه کشف سیاه‌چاله توسط دانشمندان، اظهار کرد: در گذشته دانشمندان براساس تئوری نسبیت عام انیشتین و بسط‌دادن آن متوجه شدند که از نظر محاسبات ریاضی، اجرامی با ویژگی‌های سیاه‌چاله می‌تواند وجود داشته‌باشد.
وی افزود: درواقع گرانش موجود در اجرام طبق نظریه نسبیت عام ناشی از خمش فضا و زمان در اطراف اجرام است، اکنون می‌دانیم که این گرانش به جرم بستگی دارد.
این پژوهشگر علوم فضایی ادامه داد: به طور مثال گرانش و جاذبه زمین خیلی کمتر از خورشید است، زیرا خورشید جرم بسیار زیادی نسبت به زمین دارد.
وی تاکید کرد: بر همین اساس ستارگانی که بزرگ‌تر از خورشید هستند یا چگالی بیشتری دارند، مانند ستاره نوترونی جاذبه بسیار بیشتری نسبت به ستاره منظومه‌شمسی دارند. علاوه بر آن کهکشان‌ها نیز به‌طورکلی جاذبه بسیار زیادی دارند، زیرا از میلیاردها ستاره تشکیل شده‌اند.
مرادی در رابطه با ارتباط بین جرم و چگالی گفت: هرچقدر که جرم یا چگالی در جسمی بیشتر باشد، جاذبه آن نیز بیشتر می‌شود. زمانی که از چگالی صحبت می‌کنیم درواقع به فشرده کردن میزان جرم بسیاری در حجم کم اشاره کرده‌ایم.
وی افزود: در کیهان ممکن است اجرام بسیار کوچکی مانند ستاره نوترونی وجود داشته‌باشد که جرم بسیار زیادی دارند، درواقع جرم بسیار زیادی در حجم کوچکی قرار گرفته است.
این پژوهشگر علوم فضایی تصریح کرد: درحال‌حاضر ستاره‌های نوترونی جزو چگال‌ترین اجرام موجود در کیهان به شمار می‌روند که گرانش و جاذبه بسیار زیادی دارند و خمش زیادی نیز در فضا و زمان ایجاد می‌کنند.
وی تاکید کرد: میزان خمشی که ستاره‌های نوترونی دارند به قدری است که می‌تواند بر نور نیز تأثیر داشته باشد، بنابراین اجرامی که چگالی بسیار زیادی دارند قادر به خم کردن نور خواهند بود.
مرادی در همین رابطه ادامه داد: دانشمندان با مطالعه این مباحث معتقد بودند که ممکن است در کیهان اجرامی وجود داشته‌باشد که گرانش آن‌ها به سمت بی‌نهایت میل کند. در چنین حالتی نور قادر به عبور از اجرام نخواهد بود.
وی افزود: این اجرام تحت عنوان سیاه‌چاله شناخته می‌شوند و تاکنون نمونه‌هایی از آن‌ها رصد و مورد مطالعه قرار گرفته است.
