به گزارش خبرگزاری صداوسیما، بر اساس ماده یک قانون نحوه اهدای محکومیتهای ناباور مصوب ۱۳۹۴، اگر بعد از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی، به علت ناتوانی یکی از زوجین یا هر دو، قادر به فرزندآوری نباشند، میتوان جنین حاصله از تلقیح خارج از رحم زوجهای قانونی را بعد از موافقت کتبی زوجین صاحب جنین به رحم آن زن منتقل کرد.
شرایط زوجین پذیرنده جنین
زوجین پذیرنده جنین باید بر مبنای ماده دو قانون نحوه اهدای جنین دارای شرایطی باشند. در گام نخست باید تقاضای دریافت جنین مشترکا از طرف زن و شوهری که دارای فرزند نمیشوند، تنظیم و تسلیم دادگاه شود. همچنین زوجین بنا به گواهی معتبر پزشکی امکان بچهدار شدن را نداشته باشند و زوجه توانایی جسمی و روانی دریافت جنین را داشته باشد.
همچنین زوجین باید دارای صلاحیت اخلاقی باشند و هیچ یک از آنها محجور نباشند؛ یعنی هر دو بالغ، رشید و عاقل باشند. هیچ یک از زوجین مبتلا به بیماریهای صعبالعلاج نباشند. علاوه بر این هیچیک از آنها نباید معتاد به مواد مخدر بوده و باید تابعیت جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند.
شرایط زوجین اهدا کننده جنین
بر اساس ماده دو قانون نحوه اهدای جنین زوجین اهدا کننده جنین باید دارای رابطه زوجیت قانونی و شرعی، سلامت متعارف جسمی و روانی و ضریب هوشی مناسب باشند. همچنین این زوجین باید به مواد اعتیادآور و روانگردان اعتیاد نداشته باشند.
گفتنی است زوجین اهدا کننده جنین نباید به بیماریهای صعبالعلاج همانند ایدز، هپاتیت و... مبتلا باشند.
شرایط جنین مورد اهدا
نه تنها زوجین پذیرنده و زوجین اهدا کننده، جنین مورد اهدا نیز باید دارای شرایط مشخصی باشد؛ از جمله اینکه جنین حاصل از تلقیح خارج از رحم باشد. همچنین هم زن و هم مرد صاحب جنین، نسبت به این انتقال، موافقت کتبی دهند.
گفتنی است، جنین، حاصل از سلولهای جنسی زوجهای قانونی باشد؛ پس نمیتوان سلول جنسی مرد بیگانه را به رحم زنی که فرزنددار نمیشود، وارد کرد؛ بلکه سلول جنسی زن و مردی که بین آنها زوجیت قانونی برقرار است، با هم ترکیب شده و نطفه حاصل از این آمیزش به رحم زنی که به دلیل ناتوانی خودش یا ناتوانی شوهرش نمیتواند بچهدار شود، وارد میشود.
حقوق و تکالیف زوجین پذیرنده جنین و طفل نسبت به یکدیگر
وظایف و تکالیف پذیرنده جنین و طفل متولد شده از لحاظ نگهداری، تربیت، نفقه و احترام نظیر وظایف و تکالیف اولاد و والدین است. یعنی زوجین پذیرنده جنین باید حضانت طفل را بر عهده گیرند و نفقه او را بپردازند و طفل نیز بعد از آن که به رشد رسید، در صورت نیاز والدین پذیرنده او، باید نفقه ایشان را بپردازد.
همچنین لازم به ذکر است بین زوجین پذیرنده جنین و طفل، رابطه توارث برقرار نمیشود (توارث از اصطلاحات فقهی به معنای ارث بردن از یکدیگر است).