به گزارش خبرنگار مهر، محمود علی‌گو در برنامه تلویزیونی در انتهای الوند با اشاره به کودکان کار گفت: در مورد کودکان خیابانی نکته مهم این است که بدانیم از چه جنسی هستند و از کجا آمده‌اند. برهمین اساس باید آنان را در سه قالب دسته‌بندی کنیم؛ قالب اول کودکانی‌اند که از جنس قاچاق هستند. در حقیقت آنان توسط باندهایی به شهرها آورده و رها شده‌اند، به معنایی فروخته شده‌اند. دسته دوم کودکانی هستند که در قالب باندهای خانوادگی کار می‌کنند. در حقیقت گروهی وارد شدند و این تیم را رهبری می‌کنند. گروه سوم کسانی هستند که خودشان وسط خیابان آمدند و کار می‌کنند که وضعیت زندگی‌شان را بهتر کنند.
وی افزود: بیش از نیمی از کودکان کار خیابانی در کشورمان از اتباع کشورهای دیگر هستند که به صورت قانونی یا غیرقانونی وارد ایران شده و مشغول کار هستند. اگر قانونی وارد شده باشند، این کار برایشان غیرقانونی است و اگر هم غیرقانونی وارد کشور شده باشند از ابتدا مسیر را اشتباه رفته‌اند. بنابراین فرآیند کودک کار فرآیندی غیرقانونی است. البته اختلافاتی وجود دارد و عده‌ای با این حرف من مخالفند. از نظر من مصلحت کودک مهمتر از هر چیز دیگری است.
علی‌گو گردش مالی باندهای کودکان خیابانی را بیش از هزار میلیارد دانست و گفت: می‌خواهم برای اولین بار در این برنامه بگویم که گردش مالی در کودکان خیابانی بیش از هزار میلیارد تنها در شهر تهران است. این موضوع اصلاً ساده نیست. نکته تأسف‌بار اینجاست که کمتر از ۳۰ درصد این پول در اختیار بچه قرار می‌گیرد. آیا بچه مقصر است؟ این موضوع سوال ما در سازمان بهزیستی است. از نظر ما بچه مقصر نیست و از منظر نگاه کنیم که خانواده، اطرافیان و جامعه این بچه باعث شده است که چنین اتفاقی برایش رخ دهد. بنابراین اگر می‌خواهیم کاری کنیم نباید از حلقه کودک شروع کنیم بلکه باید از حلقه خانواده آغاز کنیم و به سمت توانمندسازی خانواده‌ها برویم. اکنون در شهر تهران پروژه‌ای را آغاز کرده‌ایم که در آن خانواده‌های ۶۰۰ کودک کار ایرانی که شناسایی شده‌اند، توانمندسازی شدند.
او بیان داشت: بین سازمان بهزیستی و سازمان فنی‌حرفه‌ای همکاری بسیاری خوبی شکل گرفته است که در آن یک عضو از خانواده که بتواند بار آن را به دوش گیرد برای آموزش رایگان انتخاب می‌شود. بنابراین رویکرد خود را عوض کردیم. دیگر به دنبال این نیستیم که بچه‌ها را از خیابان جمع‌آوری کنیم و طرح‌هایمان بدین شیوه است که خانواده‌ها را توانمند کنیم.
وی در مورد برخورد با کودکان کار از سوی مردم گفت: برخورد با کودک باید برخوردی باشد که شأن او را حفظ کند. این اشتباه است که بگوییم چون کودک کار است حق داریم هر حرفی را بزنیم. در هر حال کرامت انسانی او باید حفظ شود اما آیا باید کمک کنیم؟ هر یک ریالی که شما به آن کودک کمک می‌کنید، حضور او در خیابان را تثبیت می‌کنید؟ بیزنیس فعال می‌ماند. باید در یک جایی بیزنیس را بشکنیم. قانون، برخورد با آن باند را برعهده نهادهای انتظامی گذاشته است و گفته پلیس برخورد کند. اما اگر برخوردی صورت می‌گیرد، بهزیستی پذیرای کودکانی که در آن باند هستند، است چرا که او باید سازماندهی شود. باید سعی کنیم گروه‌هایی که در این موضوع کار می‌کنند را توانمند کنیم تا به سمت توانمندی خانواده‌هایشان برویم.
