به گزارش بهداشت نیوز، از زمان همه گیری کرونا و شروع تلاش برای ساخت واکسن کووید ۱۹ تا امروز که کشورهای زیادی عملیات واکسیناسیون کووید ۱۹ را به امید جلوگیری از گسترش بیشتر همه گیری کرونا انجام می دهند، شایعاتی درمورد زدن یا نزدن این واکسن و همچنین عواقب ناشی از تزریق آن در سراسر جهان پخش شده است. یکی از شایعات گسترده در مورد واکسن کووید ۱۹ این است که تزریق آن می تواند باعث ناباروری شود.
دکتر کاترین اوبراین (Katherine O'Brien) مدیر بخش ایمن سازی، واکسن ها و بیولوژیک های سازمان بهداشت جهانی با توضیحات کامل نسبت به این شایعات آنها را رد کرد. به گفته وی، واکسن هایی که برای پیشگیری از ابتلا هر بیماری استفاده می شود نمی توانند باعث ناباروری شوند. این شایعه ای است که در مورد واکسن های مختلف وجود دارد و هیچ وقت صحت این شایعه ثابت نشده است. هیچ واکسنی وجود ندارد که باعث ناباروری شود.
در بیشتر واکسن ها با استفاده از یک پروتئین یا یک جزء کوچک از پاتوژن عامل بیماری ایجاد می شوند تا پاسخ ایمنی بدن را در برابر آن تحریک کنند. فناوری mRNA یک رویکرد جدید است که به جای استفاده از آن اجزاء کوچک، به بدن دستور می دهد که پروتئینی بسازد تا بتواند واکنش ایمنی طبیعی را در برابر عامل بیماری زا از قبیل ویروس کرونای سارس ۲، عامل بیماری کووید ۱۹ ایجاد کند.
به گفته دکتر اوبراین، هیچ راهی وجود ندارد که واکسن های mRNA بتوانند دی ان ای سلول های انسانی ما را تغییر دهند. از آنجا که فقط بخشی از پروتئین ساخته می شود، هیچ ضرری برای فرد واکسینه شده نخواهد داشت.به گزارش سیناپرس، در ضمن از آنجا که واکسن های mRNA حاوی ویروس زنده نیستند، خطر ایجاد بیماری در فرد واکسینه شده را نیز ندارند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده نیز در وب سایت خود اعلام کرد، از آنجا که mRNA حاصل از واکسن، هرگز وارد هسته سلول نمی شود، بر دی ان ای فرد تأثیر نگذاشته و با آن ارتباط برقرار نمی کند.
قابل ذکر است، واکسن های فایزر – بایوتک و مدرنا با استفاده از فناوری mRNA تولید شده اند و در دوز دوز با فاصله سه هفته در عضله فوقانی بازو تزریق می شوند.
دکتر اوبراین ضمن خاطر نشان کردن اینکه واکسن های کرونای ساخته شده هیچ عواقبی برای باروری انسان ها ایجاد نخواهند کرد، تاکید کرد که به طور کلی این واکسن ها برای انسان ها بی خطر هستند.به گزارش سیناپرس، تمام اجزای سازنده هر واکسنی به سختی مورد آزمایش قرار می گیرند تا محققان و پزشکان مطمئن شوند که هر آنچه در آن واکسن مورد استفاده قرار گرفته و یا دوز مورد نظر از آن هنگام تزریق، برای انسان بی خطر باشد. به طور کلی واکسن ها حاوی تعدادی عنصر مختلف هستند و هر یک از آنها آزمایش می شوند.
مردم باید اطمینان داشته باشند چرا که پیش از استفاده هر واکسنی، آنها را روی حیوانات آزمایشگاهی از قبیل موش ها و سپس روی حیواناتی دیگر با شباهت های ژنتیکی مانند میمون ها آزمایش می کنند. در نهایت با توجه به نتایج رضایت بخش این آزمایش ها، پیش از ارائه مجوز روی هزاران نفر از انسان ها تست می شود که در صورت موثر بودن و ایجاد ایمنی لازم، مجاز به استفاده آن برای عموم خواهد بود. در حقیقت ایمنی مهمترین بخش آزمایش های بالینی واکسن ها به حساب می آیند.
علاوه بر این، دکتر اوبراین تاکید کرد که به طور مداوم روی کیفیت تولید واکسن ها و مواد مورد استفاده در آن نظارت می شود، به طوری که هر ماده ای که وارد واکسن می شود باید از بالاترین کیفیت بوده و برای استفاده در انسان مطمئن باشد.