به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما، به نقل از شبکه اسکای نیوز، پرتاب فضاپیمای «جوس» (JUICE)، آغاز سفری هشت ساله است که از جمله هدف‌های آن می‌توان به مطالعه سه قمر مهم سیاره مشتری و تصویربرداری از آن‌ها اشاره کرد.
آیا ممکن است در اقیانوس‌های پنهان قمر‌های مشتری، حیات وجود داشته باشد؟ مأموریت فضاپیمای «جوس» (JUICE) برای کشف این نکته بالاخره آغاز شد.
پرتاب این فضاپیما، لحظه‌ای دلهره آور در «امپریال کالج لندن» رقم زد. دانشمندان در اینجا یکی از ابزار‌های اصلی این ماموریت را ساخته اند و کنترل فعالیت آن را برعهده خواهند داشت.
دکتر جاناتان ایستوود، فیزیکدان فضا، امپریال کالج لندن: با توجه به شرایط آب و هوا مجبور شدیم یک روز صبر کنیم، اما بالاخره پرتاب انجام شد. من خیلی خوشحالم که می‌بینم این فضاپیما در مسیر خود قرار گرفته است. پرتاب بسیار زیبایی بود.
لحظه‌ی پرتاب، لحظه‌ای سرشار از هیجان و آسودگی خاطر برای دانشمندانی بود که در این پروژه فعالیت می‌کنند، چون فضاپیما بالاخره ماموریتش را آغاز کرد. «آژانس فضایی اروپا» (ESA) هم همین احساس را داشت، چون تا به حال فضاپیمایی برای انجام ماموریت ویژه به مشتری نفرستاده است و در هیچ ماموریت دیگری هم به اندازه این ماموریت، ابزار و تجهیزات علمی وجود نداشته است. اما پرتاب این فضاپیما، قدم اول در سفری بسیار طولانی و طاقت فرسا برای رسیدن به منظومه مشتری است.
«کاوشگر اقمار یخی مشتری» (Jupiter Icy Moons Explorer) سفری هشت ساله و چهار میلیارد مایلی را به صورت حرکات موزونِ آرامی در منظومه شمسی شروع کرده است. چندین چرخش دور خورشید، یک مانورِ قلاب سنگِ گرانشی در دور ماه و زمین و یک مانور قلاب سنگِ گرانشی در دور زهره (ناهید) باید انجام شود تا این فضاپیما در سال ۲۰۳۱ به مشتری برسد. وقتی که فضاپیما به آنجا برود، در فاصله نزدیک به مشتری و سه قمر آن، «یوروپا» (Europa)، «کالیستو» (Callisto) و «گانیمد» (Ganymede) پرواز می‌کند، که بعضی از آن‌ها ۲۵ کیلومتر با سطح مشتری فاصله دارند.
مشاهدات این فضاپیما به لطف تلاش‌های مهندسان شرکت «تِلِداین» (Teledyne) در «اسکس» امکان پذیر خواهد شد. آن‌ها سنسور‌های (حسگرهای) تصویربرداری دوربین «جوس» را ساخته اند و این کار ساده‌ای نبوده است، چون تشعشعات اطراف مشتری تجیهزات الکترونیکی رایج را نابود می‌کند.
پل جرام، مهندس ارشد شرکت تِلِداین: محیط اطراف مشتری که این فضاپیما با آن روبه رو خواهد شد، هولناک است و به خصوص میزان تشعشعات واقعاً بسیار بالاست. پس به احتمال قوی هر نوع تجهیزات معمولی آنجا از کار خواهد افتاد. محیط اطراف فضاپیما حین پرتاب هم هولناک است و به همین دلیل باید اطمینان حاصل کنید که حین پرتاب و در مسیر سفر به دوربین آسیبی وارد نمی‌شود و دوربین می‌تواند در محیط نامطبوع آنجا کارش را انجام بدهد. این ماموریت واقعاً هیجان انگیز است، به خصوص وقتی قرار است اولین تصویر از جایی گرفته شود که تا به حال عکسی از آنجا گرفته نشده است.
ابزار‌های دیگر مثل رادار‌ها و جاذبه سنج‌ها وارد پوشش یخی قمر‌های مشتری می‌شوند و اتمسفر آن‌ها را مورد مطالعه قرار می‌دهند و نیرو‌های جزر و مدی را اندازه گیری می‌کنند که گفته می‌شود اقیانوس‌هایی از آب شور به صورت گرم و مایع را در زیر خود نگه می‌دارند. آیا ممکن است حیات به آن شکل که در اعماق دریا‌های سیاره زمین وجود دارد، در قمر‌هایی که دورِ همسایه غول پیکر ما در دوردست‌ها می‌چرخند، وجود داشته باشد؟ یا این که ما تنهای تنها هستیم. خُب، باید به فضا نگاه کرد.
