محمود علیگو روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: همچنین گفت وگو یکی دیگر از مسیرهایی است که با آن کودک در معرض آسیب، شناسایی می‌شود؛ برخی مطالب پشت پرده حین گفت وگو بیرون ریخته می‌شود و با تحلیل آن می‌توان به کودک کمک کرد.
وی تصریح کرد: متاسفانه میزان آسیب‌پذیری روحی و روانی کودکان افزایش یافته که بخشی از آن به علت شرایط کرونایی است که در آن قرار داریم؛ طبیعتا کودکانی که با گروه همسالان ارتباط داشته و با بازی تخلیه انرژی می‌کرده‌اند از این ارتباطات محروم شده‌اند.
سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور اظهار داشت: با شیوع کرونا، کودکان از فضای بازی و گفت وگو و حتی دعوای مدرسه فاصله گرفته‌اند و این تغییر وضعیت، شرایط بغرنجی ایجاد کرده، علاوه براین طبیعتا خانواده‌ها نیز دچار مسائل و مشکلاتی شده‌اند و شیوع کرونا در وضعیت اشتغال و میزان حضور افراد در خانواده تاثیر گذاشته و کودک شاهد حواشی این اپیدمی است.
علیگو با تاکید بر ضرورت آموزش مساله تاب‌آوری در کودکان گفت: متاسفانه آموزش‌های لازم در این زمینه در حوزه آموزش و پرورش و فضای عمومی اجتماعی وجود ندارد یا اینکه بسیار محدود است.
وی ادامه داد: تاب‌آوری به آن معنا است که کودک و نوجوان چطور باید در شرایط بحرانی، خود را مدیریت کنند؛ علاوه بر این بحث تاب‌آوری خانواده‌ها نیز مطرح است زیرا با خانواده‌هایی روبرو هستیم که توان تاب‌آوری کمی دارند یا آنکه به روش‌های آن تسلط ندارند.
سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه موضوع تاب‌آوری در دوران کرونا باید مدنظر حوزه‌های آموزشی قرار بگیرد، افزود: قبلا در مواقع بحرانی مانند زلزله کرمانشاه و بم و سیل در برخی نقاط کشور همانند شرایط کرونا با مشکلاتی روبرو بودم اما چون در گستره محدودتری بود، کمتر به آن توجه می‌شد.
علیگو با تاکید بر ضرورت توجه ویژه به مساله تاب‌آوری خاطرنشان کرد: تجربه زیسته کودک و نوجوان از خانواده‌هایشان کمتر است بنابراین لازم است که خانواده‌ها حتی آنهایی که با مسائل بحرانی روبرو نیستند حتما در این ایام بحرانی به کودک به طور ویژه توجه کنند. حتی اگر فرزندی داریم که همواره توجه زیادی به او داشته‌ایم در این شرایط چون مسائل او حادتر است و توان مواجهه با این موضوع ندارد، باید بسیار بیشتر توجه کنیم.
وی به نقش معلمان در شناسایی تغییر رفتار کودکان اشاره کرد و گفت: در کلاس‌های حضوری معلم متوجه تغییر رفتار کودکان می‌شدند اما در فضای مجازی این امکان بسیار کمتر است. این درحالیست که لازم است فرصت گفت‌وگو در فضای مجازی نیز فراهم شود و معلمان باید در مورد مسائل جاری و روزمره با کودکان صحبت کنند تا کودک از این شرایط بحرانی فاصله بگیرد.
