به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، تصویری از خورشید که توسط عکاس نجومی ادواردو شابرگر پوپو در ۹ مارس گرفته شده است، دیواری از پلاسما را نشان می‌دهد که حدود ۱۰۰ هزار کیلومتر به سمت فضا شلیک می‌شود.
این پلاسمای جهیده از سطح خورشید به اندازه‌ای است که می‌تواند حدود هشت زمین را ببلعد. به نظر می‌رسد که پلاسما دوباره به سمت خورشید برمی‌گردد و به همین دلیل نام آبشار را روی آن گذاشته‌اند.
پوپو گفت: «روی صفحه کامپیوتر من، به نظر می‌رسید که صدها نخ پلاسما از دیواری می‌چکد. این منظره واقعا زبانم را بند آورد.»
دانشمندان تخمین می‌زنند که پلاسما با سرعت فوق‌العاده‌ای در حال سقوط است. این آبشارهای پلاسمایی معادل خورشیدی شفق‌های قطبی زمین هستند. این ساختار همان چیزی است که برجستگی تاج قطبی نامیده می‌شود. برجستگی‌های روی خورشید معمولا به شکل شاخک‌های غول‌پیکر پلاسمای داغ هستند که در یک کمان بزرگ به سمت فضا کشیده می‌شوند. وقتی این برجستگی‌ها در نزدیکی قطب‌های خورشید، به‌ویژه در اطراف دایره قطبی اتفاق می‌افتد، میدان‌های مغناطیسی آن‌قدر قوی هستند که پلاسما به جای انفجار به سمت فضا، با سرعت زیاد به سمت خورشید برمی‌گردد. به دلیل موقعیت این برجستگی‌ها، ناسا آنها را به شفق قطبی تشبیه می‌کند، زیرا حدود ۶۰ تا ۷۰ درجه عرض جغرافیایی روی خورشید دور قطب‌ها می‌چرخند.
این تازه‌ترین مورد از یک رشته رویدادهای درخشان خورشیدی است که در ماه‌های اخیر با نزدیک شدن خورشید ما به اوج فعالیت رخ داده است. تقریبا هر ده سال، قطب‌های مغناطیسی خورشید می‌چرخند، که باعث خرابی میدان‌های مغناطیسی محلی در سراسر ستاره می‌شوند. در آن دوره، احتمال وقوع رویدادهای خورشیدی قابل توجه بیشتر است.
البته دانشمندان فقط برای مشاهده مناظر زیبا فعالیت‌های خورشید را زیر نظر نمی‌گیرند. هز یک از رویدادهای مختلف خورشیدی، می‌تواند امواجی از انرژی را در فضا آزاد کند و روی سیاره ما تاثیر بگذارد. یک طوفان خورشیدی که به سوی زمین نشانه رفته باشد، اگر درست مدیریت نشود می‌تواند به شبکه‌های برق و سایر زیرساخت‌ها آسیب بزند.
