همشهری آنلاین - پریسا نوری: تا مدت‌ها درباره نام و نشان و هویت فیشرخان حرف و حدیث بسیار بود. برخی می‌گفتند این مرد یک آلمانی ساکن تهران بوده و برخی از او به عنوان باغبان باغ کامران میرزا نایب‌السلطنه یاد می‌کنند که چون زمین‌های محدوده را آباد کرده و حق آب و گل داشته نامش را بر این محله گذاشتند. اما به روایت اسناد، «آنتوان فیشر» تبعه کشور اتریش بود که در زمان مظفرالدین‌شاه قاجار به ایران آمد و در سفارت اتریش مشغول دفترداری شد. می‌گویند فیشر فرد باهوش و زرنگی بوده که خیلی زود زبان فارسی و از آن مهم‌تر چم و خم کار و معامله با ایرانیان را یاد گرفت و خیلی زود دارایی و ثروتی به هم زد.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
این دیپلمات اتریشی باغی سر خیابان قرنی امروزی خرید و به کمک بناها و کارگران ایرانی خانه مجلل و زیبا با باغ گلکاری و درخت‌های تزیینی و چمن‌کاری بنا کرد و کاشی‌ای بر سر درِ باغ خود زد که روی آن نام فیشرآباد نوشته شده بود. این باغ سرآغاز شکل‌گیری محله فیشرآباد شد. از آنجایی که این باغ خارج از دروازه شهر بود تا چشم کار می‌کرد زمین‌های اطرافش بیابان بود.
اما سربرآوردن محله‌ای به شکل امروزی از آن زمین‌های خالی از سکنه، نیاز به گذر زمان داشت. این اتفاق در دوره پهلوی اول که حصارها و دروازه‌های تهران برچیده شد و شهر گسترش پیدا کرد شروع شد. بلدیه تهران، کم‌کم زمین‌های اطراف باغ فیشر یا به قولی فیشرآباد را بخش‌بندی کرد و فروخت و آرام‌آرام محله‌ای پدید آمد و ماندگار شد.
