برای بسیاری از کودکان دوره بین کودکی و اوایل نوجوانی می‌تواند دوره دشواری باشد؛ این دوره انتقالی اغلب به عنوان «پیش از نوجوانی» شناخته می‌شود و می‌تواند زمان آسیب‌پذیری برای ایجاد مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی باشد.
به گزارش مدیکال اکسپرس، بسیاری از نوجوانان ما برای گذر از این زمان حین رشد به حمایت نیاز دارند. بهبود رفتار خواب یک فرد نوجوان می‌تواند یکی از ابزارهای انجام این کار باشد.
خواب کافی و باکیفیت برای سلامت روان و جسم همه افراد از نوزادی تا پیری بسیار مهم است. از سوی دیگر تجربه مشکلات خواب مانند بی‌خوابی، کابوس‌های مکرر و مشکلات تنفسی در طول خواب با سلامت روانی ضعیف‌تر همراه است.
ربکا کوپر، از دانشگاه ملبورن استرالیا، در این خصوص گفت: ما می‌خواستیم نقش دامنه وسیعی از مشکلات خواب را بر بهزیستی عاطفی و رفتاری پیش‌نوجوانی درک کنیم.
ما داده‌های تحقیق طولی روی بیش از ۱۰ هزار کودک و والدین یا مراقبان آنان را که کودکان ۹ تا ۱۱ ساله بودند و دوباره ۲ سال بعد در سنین ۱۱ تا ۱۳ سالگی را ارزیابی می‌کرد، تجزیه و تحلیل کردیم؛ از والدین و مراقبانشان در مورد الگوهای معمول خواب، مشکلات خواب و هرگونه تغییر در خواب و نیز مشکلات عاطفی و رفتاری که فرزندشان تجربه می‌کردند، سوال شد.
در دوران پیش‌نوجوانی، افراد بر اساس نوع و شدت مشکلات خوابی که تجربه می‌کردند، به گروه‌های خواب دسته‌بندی می‌شدند. به عنوان مثال از هر چهار نوجوان یک نفر سطوح بسیار پایینی از اختلال خواب را تجربه کرد؛ در حالی که اکثریت (حدود ۲ نفر از هر پنج نوجوان در دوره پیش نوجوانی یا ۴۲ درصد) سطوح متوسطی از مجموعه‌ای از مشکلات را تجربه کردند.
گروه اقلیتی به ویژه در به خواب رفتن و خوابیدن در طول شب (حدود یک نفر از هفت یا ۱۶ درصد) یا به طور کلی سطوح بالایی از مشکلات خواب (۱۷ درصد) را تجربه کردند.
این گروه‌ها در سطوح مشکلات عاطفی و رفتاری که تجربه می‌کنند، متفاوت هستند؛ آنانی که مشکلات شدیدتری در خواب داشتند، مشکلات عاطفی و رفتاری بیشتری را گزارش کردند. این مشکلات از کناره‌گیری و اضطراب تا موارد پرخاشگری و قانون‌شکنی را شامل می‌شود.
هنگامی که این نوجوانان ۲ سال بعد مورد ارزیابی قرار گرفتند، تغییر قابل توجهی در شیوع مشکلات خواب به طور کلی مشاهده شد. تعداد نوجوانانی که به ویژه در به خواب رفتن و خوابیدن مشکل داشتند، یک‌سوم نمونه را تشکیل می‌دادند و یک‌سوم سطح پایینی از مشکلات را تجربه کردند. در مقابل از هر پنج نفر یک نفر سطوح متوسطی از مشکلات مختلف (از ۴۲ درصد کاهش) را تجربه کرد.
برای بیشتر نوجوانان الگوی خواب در این دوره انتقال تغییری نکرده است. با این حال اقلیتی از نوجوانان بهبود یا بدتر شدن خواب خود را نشان دادند.
قابل توجه این است که هر زمان نوجوانان افزایشی در مشکلات خواب خود تجربه کردند، تجربه افزایش مشکلات عاطفی و رفتاری را نیز داشتند.
این تأثیر برای مشکلات عاطفی (مانند احساس اضطراب یا حالت افسردگی) بسیار قوی‌تر بود که اهمیت خواب خوب شبانه را برای سلامت عاطفی نوجوانان برجسته می‌کرد. هنگامی که مشکلات خواب نوجوانان بهتر شد، سلامت روان آنان نیز بهبود یافت.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که درمان مشکلات خواب می‌تواند راهی مؤثر برای بهبود علائم سلامت روان در نوجوانان باشد و اهمیت خواب خوب را برای سلامت روانی آنان برجسته می‌کند و ممکن است مزایای طولانی‌مدتی در دوران نوجوانی و بعد از آن داشته باشد.
مطالعات از نوزادان تا سالمندان فواید خواب سالم را برای سلامت روانی و عاطفی نشان می‌دهد و می‌تواند به محافظت در برابر دامنه وسیعی از اختلالات روانی کمک کند.
نتایج تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که خواب خوب از سلامت جسمانی، عملکرد مدرسه و شناخت حمایت می‌کند و می‌تواند رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مضر و رانندگی تحت تاثیر (دارو و الکل) را کاهش دهد.
خواب خوب را نیز می‌توان الگوسازی کرد؛ نتایج تحقیقات نشان می‌دهد در خانواده‌هایی که والدین خوب می‌خوابند، نوجوانان نیز به احتمال زیاد خواب راحت شبانه دارند. به عنوان والدین یا مراقب راه‌های عملی برای حمایت از الگوهای خواب نوجوانان وجود دارد که در ذیل به آن اشاره شده است:
۱. فعالیت بدنی منظم و قرار گرفتن در معرض نور روز می‌تواند به تنظیم ریتم شبانه‌روزی نوجوانان جوان کمک کند.
۲. نوجوان خود را تشویق کنید که بعد از ظهرها و عصرها از کافئین پرهیز کند. کافئین می‌تواند زمان خواب آنان را به تاخیر بیاندازد و بیدار شدن در صبح‌ها را دشوارتر کند.
۳. نوجوان خود را به یک فعالیت آرام قبل از خواب ترغیب کنید. سعی کنید صفحه نمایش‌ها را از اتاق خواب بردارید و فعالیت‌های مبتنی بر صفحه نمایش را در شب به حداقل برسانید.
۴. برنامه خواب منظم به خواب رفتن و بیدار شدن هر روز در ساعت مشخصی را تشویق کنید.
۵. برای هر گونه مشکل خواب به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که حصول اطمینان و حمایت از عادات خواب خوب در سنین قبل از نوجوانی همچنان به نفع سلامت روان و جسم آنان خواهد بود، همانطور که آنان به نوجوانان و بزرگسالان جوان تبدیل می‌شوند.
بنابراین «خیر» گفتن به آن ۱۵ دقیقه اضافی پای تلفن یا «فقط پنج دقیقه دیگر» جلوی تلویزیون، ارزش دارد تا از اینکه جوانان شما خواب خوبی دارند، اطمینان حاصل کنید.
یافته‌های این تحقیق به تازگی در مجله JAMA Psychiatry منتشر شده است.
