به گزارش "ورزش سه"، پل گاسکوئین، یکی از اولین نابغه‌های یاغی و شر سال های اول لیگ برتر انگلیس بود، اما پس از بازنشستگی، نمی دانست چگونه عواقب دوری از توپ را تحمل کند.
گاسکوئین شخصیتی است که همچنان هیچ‌کس نمی تواند نسبت به او بی تفاوت باشد. این بازیکن سابق انگلیسی بدون شک یکی از فوتبالیست هایی بود که دورانی طلایی را در دهه نود رقم زد: شر، قلدر، رذل و با تکنیک فراوان. او از آن دسته هافبک هایی بود که می توانست با یک حرکت یا ضربه دقیق، سرنوشت بازی را تغییر دهد اما آن چهره شاداب و پرشور وقتی فوتبال را کنار گذاشت، به تدریج محو شد و در سایه قرار گرفت.
مشخص بود که گاسکوئین با وجود داشتن همه چیز، رفتاری که از یک حرفه ای انتظار می رود را ندارد. دور از زمین های بازی، او بدترین نسخه خود را ارائه می داد؛ جایی که میهمانی های شبانه، مواد مخدر و الکل، به شکلی بیش از حد معمول با او در آمیخته بودند. به حدی که با کناره گیری از فوتبال حرفه‌ای، مشکلاتش چند برابر شد و البته کسی هم متعجب نشد. سقوط او به حدی بود که چند بار تا یک قدمی مرگ هم رفت.
این همان چیزی است که خود فوتبالیست در برنامه "ترس از تاریکی"، در کانال 4 تلویزیون انگلیس توضیح داد: «با توجه به همه چیزهایی که در زندگی ام پشت سر گذاشته‌ام، از هیچ چیز نمی ترسم. چندین تجربه نزدیک به مرگ داشتم، 36 عمل جراحی داشتم، چند بار مردم و در مجموع 18 روز را در کما گذراندم. مردم مدام به من مثل یک گربه، هفت جان و حتی بیشتر دارم.»
او بازیکنی متعصب، خشن، خلاق و با کیفیت بسیار بالا بود. این تعریف دقیق "گازا" در زمین بود، پسری بد با قلب خوب و فوتبال درجه یک که او را به یکی از بت های لیگ برتر تازه متولد شده در سال 1992 تبدیل کرد. با این حال، همان شخصیتی که او را به یکی از بت های لیگ برتر و قهرمانی برای انگلیسی ها، تبدیل کرده بود، باعث بروز مشکلات جدی غیرورزشی برای او شد و زندگی اش را بارها با چالش روبه‌رو کرد.
چند سال پیش، گاسکوئین در نورث همپتون، برای رهایی از تباهی عمیقی که در آن قرار داشت، درخواست کمک کرد. این بازیکن سابق فوتبال که به طرز مشهودی زوال یافته و پیر شده بود، از فرصت استفاده کرد و درخواست کمک کرد. او با لرزش قابل توجهی در دستانش و صدای شکسته اعتراف کرد که نمی دانست چگونه اعتیاد خود را به الکل متوقف کند. تری بیکر، ایجنت سابق او، حتی اذعان کرد که ممکن است دیگر خیلی دیر شده باشد.
بیکر در مقابل میکروفن‌های بی بی سی ایستاد و اطمینان داد که وضعیتی که پل گاسکوئین در آن قرار دارد، بحرانی است و راه حل بسیار پیچیده ای دارد: «پل برای گفتن این موضوع از من سپاسگزار نخواهد بود، اما او به این نیاز دارد. فورا به پل کمک کنید. آنچه مشخص است این است که زندگی او همیشه در خطر است زیرا او یک الکلی است. شاید کسی نتواند به او کمک کند، نمی دانم. حقیقت این است که من نسبت به نجات او مطمئن نیستم.» کمی بعد به نظر می رسید وضعیت پل تا حدودی بهتر شده است.
یک "اسباب بازی شکسته" رو به افول
نیوکسل، تاتنهام، لاتزیو، گلاسکو رنجرز، میدلزبورو و اورتون برخی از تیم‌هایی هستند که در زمین از کیفیت فوتبال «گازا» لذت بردند، اما در خارج از زمین فوتبال نیز آسیب دیدند. زندگی شبانه بی نظم او و مشکلات مداومش دور از فوتبال، در حال انباشته شدن بود و سقوط او را تسریع می کرد. اضافه وزن و زیاده‌روی او در مصرف الکل باعث شد که در آخرین سال‌های زندگی حرفه‌ای‌اش به آخر خط برسد.
و مشکلات بعد از آویختن کفش‌هایش چند برابر شد. بدون یک شغل روزانه برای اینکه تمرکزش را روی آن بگذارد، مشکلات بد و بدتر شدند. از سال 2005 او تحت درمان برای اختلال وسواس فکری، اختلال دوقطبی، پرخوری عصبی و اعتیاد به الکل بود، اما بدترین وضعیت هنوز در راه بود. در سال 2007 او به دلیل زخم معده تحت عمل جراحی قرار گرفت و تنها یک سال بعد در هتلی در لندن اقدام به خودکشی کرد. او می گوید: «برای چندمین بار به ته خط رسیدم.»
پنج سال بعد، گاسکوئین نه تنها راه درستی را پیدا نکرد، بلکه وضعیت او پیچیده تر نیز شد. او که ناامید شده بود، تصمیم گرفت علناً درخواست کمک کند، زیرا به وضوح از مرگ می ترسید. افول یکی از اسطوره های فوتبال اروپا مشهود است، اما در حال حاضر، به نظر می رسد که او انرژی خود را برای زندگی بازیافته است. اگرچه علی‌رغم سنش اشکارا آسیب دیده، اما به مبارزه برای جبران زمان از دست رفته ادامه می دهد. فوتبالیستی که می توانست اکنون بهترین باشد، حالا فقط می خواهد یک انسان معمولی باشد.
