فارس نوجوان: شاید بارها و بارها به آسمان نگاه کردیم و دلمان خواسته است تا به آن بالاها سفر کنیم. روی ابرها، تا خورشید، ماه و ستاره‌ها. آنقدر بالا برویم تا بتوانیم در فضا به گشت‌وگذار بپردازیم، ستاره‌ها را بچینیم و سوغاتی برای زمینی‌‌ها بیاوریم.
برنامه گفت‌وگو با قصر آسمانی، پاسخ به سؤالات نوجوانان درباره فضا هست؛ سؤالاتی که قرار شد 10 نوجوان از 10 کشور عضو سازمان همکاری‌های شانگهای با فضانوردان «شن ژئو ۱۵» مطرح کنند و با در نظر گرفتن نوجوان چینی، 11 سؤال مطرح شد.
این برنامه ساعت 10 صبح به وقت ایران روز 31 فروردین 1402 مصادف با 20 آوریل در پکن به عنوان مکان اصلی و 24 کشور عضو سازمان همکاری‌های شانگهای برگزار شد.
در ایران، این برنامه با مشارکت کمیته همکاری و دوستی مجاورت سازمان همکاری شانگهای، سفارت جمهوری خلق چین در ایران و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تاریخ اعلام شده برگزار شد و مهشید قاسمی نوجوان 12 ساله عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اصفهان که در مسابقه نقاشی «سرزمین افسانه‌ها» مقام اول را کسب کرده بود، به نمایندگی از نوجوانان سؤال پرسید.
* 11 سؤالی که نوجوانان از فضانوردان پرسیدند
اما نوجوانان در این برنامه از فضانوردان «شن ژئو ۱۵» چه پرسیدند؟ اولین نوجوان از پکن، سؤال خود را پرسید؟
«گیاهان به سمت نور رشد می‌کنند ولی آنجا که نوری نیست پس چه جوری گیاهان در فضا رشد می‌کنند؟»
فضانوردانی که در محل اصلی برنامه حضور دارند، پاسخ دادند: «ما برای رشد گیاه، لامپ‌ها را به سمت گیاه ارتعاش می‌دهیم تا نور بگیرند».
برای دومین سؤال، نوجوانی از کشور هند پرسید: «آشغال‌های ایجاد شده در سفینه را چگونه حل و فصل می‌کنید؟»
فضانوردانی که در محل اصلی برنامه حضور دارند، پاسخ دادند: «ما آشغال‌های کاری و زندگی داریم؛ اگر ببینیم که آشغال ایجاد شده برای فضا و طبیعت خوب نیست، در دستگاه‌هایی که داریم از بین می‌بریم و اگر نشود، در نایلون آک‌بند قرار می‌دهیم و باز می‌گردانیم.
* آیا فضانوردان می‌توانند بازی موبایلی انجام دهند؟
سومین سؤال را نوجوانی از قزاقستان پرسید: «زندگی در فضا به صورت بی‌وزنی است، آیا می‌توانید بگویید یک چنین زندگی به چه صورت هست چون ما در زمین این را احساس نمی‌کنیم؟»
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «با توجه به اینکه بی‌وزنی در فضا حاکم است، کلا سیستم بدنی به هم می‌خورد و البته مسیر گردش خون به هم می خورد. این موضوع موجب می‌شود که خون زیادی در مغز آدم جمع شود و اگر کارهای مربوط به پیشگیری انجام نشود روی فضانورد اثر می‌گذارد.
اینجا هوا جریان ندارد. آب مسیر واقعی خود را طی نمی‌کند و ماهیچه بدن منقبض می‌شود اما ما با تمرینی که از قبل انجام دادیم و ادامه می‌دهیم، می‌توانیم بر شرایط مسلط شویم».
چهارمین سؤال را نوجوانی از قرقیزستان پرسید: «آیا در فضا بازی می‌کنید و می‌توانید بازی موبایلی داشته باشید؟»
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «اینجا خیلی سر ما شلوغ است و 6 روز در هفته باید کار کنیم و فقط یکشنبه‌ها تعطیلی داریم؛ هر روز برنامه کاری خودمان را داریم یعنی مدیریت سفینه و تعمیرات در سفینه را انجام می‌دهیم.
وقتی هم استراحت می‌کنیم، کتاب می‌خوانیم و موسیقی گوش می‌کنیم ولی نمی‌توانیم از گیم استفاده کنیم».
* فضانوردان چه جوری نفس می‌کشند؟
پنجمین سؤال را دانشآموز پاکستانی پرسید: «آنجا چه جوری نفس می‌کشید؟»
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «البته داخل سفینه، فشار هوا با زمین یکی است؛ اینجا هم اکسیژن و هم نیتروژن است البته خیلی ملموس نیست».
ششمین سؤال را دانشآموز روسی پرسید: «بزرگترین مشکل و چالش شما چه بوده است؟ و سخت‌ترین کارتان چیست؟»
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «وقتی که می‌خواهیم به زمین برگردیم احساس شوک می‌کنیم و صداهای مختلف را احساس می‌کنیم. اما در فضا گاهی نیاز است مدت زمان زیادی را دور از سفینه باشیم و با لباس‌هایی که داریم ۶، ۷ ساعت در آن فضا باشیم. وقتی زمان می‌گذرد، انرژی بدنم تمام می‌شود. هر بار که فعالیت موفقیت‌آمیزی را بیرون از سفینه انجام می‌دهیم، خوشحالیم».
* چه غذاهایی را فضانوردان می‌خورند؟
هفتمین سؤال را دانش‌آموزی از تاجیکستان پرسید: «در مورد زندگی در سفینه و فضا صحبت کنید؟ آیا امید به زندگی در آنجا هست؟».
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: ما البته زندگی‌مان خیلی راحت است چون ما همان غذاهای روی زمین را داریم. ماکارانی، برنج، تخم‌مرغ. ابنجا ما همه غذاها را داریم. ما ماکرویو و یخچال داریم و حتی می‌توانیم برای خودمان ماست بزنیم.
محل خصوصی داریم که می توانیم استراحت کنیم. هر ۶ روز مثل زمین کار می‌کنیم و احساس خوشحالی دارم».
هشتمین سؤال را دانشآموز از ازبکستان پرسید: «در فضا چی کم دارید؟»
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «از لحاظ کاری و زندگی مثل زمین هستیم و شرایط ما خوب است و خیلی دلمان برای خانواده‌ها تنگ می شود. دلمان می‌خواهد برف و باران ببارد و سبزی‌های تازه را داشته باشیم».
* سرعت ایستگاه فضایی چقدر است؟
نهمین سؤال را مهشید قاسمی نوجوان 12 ساله ایرانی پرسید: «سرعت ایستگاه فضایی چقدر است و اگر خیلی زیاد است سرگیجه نمی‌گیرید؟»
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «خیلی سوال خوبی بود. سرعت در اینجا بالاست و مثل بقیه دستگاه‌های پرنده می‌ماند. همانطور که زمین ۱۰۷ هزار کیلومتر بر ساعت دور خورشید می چرخد و ما احساس نمی‌کنیم، ما اینجا هم احساس سرگیجه نمی‌کنیم».
دهمین سؤال را نوجوانی از بلاروس پرسید: «برای افرادی که در این رشته تحصیل می‌کنند، چه آرزویی دارید و چه چیزهایی را باید یاد بگیرند؟
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «بدن یک فضانورد باید پخته باشد و تمرینات لازم را داشته باشد تا از لحاظ جسمی و روحی بتواند در محیط های جدید مثل سفینه زندگی کند.
فضای کهکشان‌ها، فضای متفاوت است و باید به همین دلیل تمرینات جدی در زمین داشته باشید. امیدواریم در فضا شما را ببینیم».
* فضانوردان ورزش هم می‌کنند؟
یازدهمین سؤال را نیز نوجوانی از مغولستان پرسید: «آیا شما در فضا می‌توانید ورزش کنید، غذا بخورید و دوش بگیرید؟».
فضانوردان «شن ژئو ۱۵» پاسخ دادند: «ما البته کیسه آب داریم که به صورت خاص برای ما آماده شده است. ما ماکارانی یا سوپ سبزیجات داریم و از ماکروویو استفاده می کنیم.
اینجا از بسته دوش استفاده می کنیم و تجهیزات ورزشی داریم و به ورزش می پردازیم».
این برنامه با عکس یادگاری مجازی با همه نوجوانان حاضر در مراسم و اهدای ماکت ایستگاه فضایی قصر آسمانی به مهشید قاسمی و مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پایان یافت.
پایان پیام/
