به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت:
وزیر خارجه روسیه در تازه‌ترین اظهارات از روند متوقف شده مذاکرات احیای برجام، از دست دادن فرصت احیای توافق هسته‌ای را اشتباهی بزرگ عنوان کرد.
این اولین واکنش رسمی سطح بالا از سوی مسکو پس از نزدیک به ۹ ماه از توقف گفت‌وگوها در وین است که پاسخ منفی ایران به بسته پیشنهادی بروکسل، جنگ اوکراین و تشدید همکاری‌های ایران و روسیه و متغیر ناآرامی‌های سال گذشته در ایران، آن‌را وارد فاز تعلیق کرده و از دستورکار غرب خارج کرده است.
در این چارچوب، سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه روز سه‌شنبه ۲۵ آوریل- ۵ اردیبهشت به وقت محلی در جمع خبرنگاران در نیویورک در پاسخ به اینکه آیا برجام مرده است؟ گفت که با توجه به این واقعیت پیش می‌‌‌رویم که مدت‌‌‌ها پیش توافقی در مورد احیای آن حاصل شد و اکنون، به دلایلی، کشورهای اروپایی شور و شوق خود را از دست داده‌اند، آمریکایی‌ها، از طریق منابع مختلف، قبلا به طور ناشناس، اعلام می‌‌‌کنند که باید به دنبال چیز دیگری بود.
اظهارات وزیرخارجه روسیه نشان می‌دهد که تغییری در فضای مذاکرات ایجاد نشده است و سفر اواخر اسفند علی باقری به اسلو و دیدار با همتایان خود در تروئیکای اروپایی و پس از آن دیدار وزرای خارجه ایران و فرانسه در پکن در اواسط فروردین ماه نتوانسته روزنه‌ای برای بازگشت مجدد طرفین به میز مذاکره فراهم کند. در این میان اعمال بسته‌های تحریمی اروپا علیه ایران به بهانه حقوق بشر که روز دوشنبه با هفتمین بسته اروپا دایره تحریم‌ها را گسترده‌تر کرد،به طور بالقوه می‌تواند همچنان به‌عنوان یک دست‌انداز در روند مذاکرات احیای برجام ایفای نقش کند.
اگرچه رویکرد اروپا تفکیک پرونده حقوق بشر از پرونده برجام است، اما این مساله می‌تواند تاثیرات منفی بر روند برجام گذاشته و نشانه‌ای از عدم حسن نیت اروپا در مسیر پیش رو باشد. در این میان رشد همکاری‌های چندجانبه ایران و روسیه به‌خصوص در بعد نظامی که اخیرا روزنامه وال‌استریت ژورنال به ابعاد آن اشاره کرده بود، بی‌میلی به توافق را برای اروپایی‌ها بیشتر کرده است. این مساله به‌خصوص با توجه به جنگ اوکراین و نبود چشم‌انداز روشنی از آتش‌بس و توافق بین روسیه و اوکراین برای پایان دادن به جنگ همچنان به‌عنوان یک متغیر محدودکننده در روند برجام ایفای نقش می‌کند.
نکته دوم هم به این مساله مرتبط است که پیشنهاد آمریکایی‌ها برای گنجاندن بندهای جدید به نسخه برجام ۲۰۱۵ به دیدگاه برخی تحلیلگران و تئوریسین‌های هسته‌ای در غرب باز‌می‌گردد که هسته اصلی آن به عدم دستیابی جمهوری اسلامی ایران مربوط می‌شود.
