فاضل بیژنی در گفت‌وگو با ایمنا، اظهار کرد: سیاره عطارد سه‌شنبه -بیست‌ودوم فروردین‌ماه- به بیشترین زاویه کشیدگی شرقی خود با ۱۸ درجه از خورشید می‌رسد و با قدر صفر در صورت فلکی حوت قابل مشاهده است. زاویه کشیدگی به زاویه میان خورشید و سیاره گفته می‌شود که زمین به عنوان نقطه مرجع در نظر گرفته می‌شود. بیشترین کشیدگی یک سیاره زمانی رخ می‌دهد که در مسیر مداری خود به دور خورشید مماس با ناظر زمینی باشد.
وی افزود: سه‌شنبه بهترین زمان برای رصد این همسایه کوچک در آسمان جنوب غرب درست بعد از غروب خورشید است. البته از موقعیت رصدخانه لارستان این ظهور یکی از جذاب‌ترین موارد مشاهده نخواهد بود، زیرا زمان غروب آفتاب تنها به ارتفاع ۱۸ درجه بالای افق می‌رسد. پس به دلیل فاصله کم از افق و وجود گرد و غبار رصد این سیاره نسبتاً دشوار است.
این کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان اضافه کرد: عطارد کوچک‌ترین و داخلی‌ترین سیاره منظومه شمسی است که مدار آن بسیار به خورشید نزدیک است، بنابراین همیشه نزدیک به خورشید قرار دارد و رصد آن اکثر مواقع دشوار است مگر زمانی که به بیشترین کشیدگی زاویه‌ای از خورشید برسد. برای رصد فقط دقایقی بعد از غروب خورشید فرصت دارید که البته باید افقی باز در سمت غرب آسمان داشته باشید. در این زمان سیاره عطارد حدود ۴۰ درصد روشنایی دارد. خورشید ساعت ۱۸:۱۵ و عطارد ۱۹:۴۴ غروب می‌کند.
وی ادامه داد: همچنین سیاره عطارد عصر سه شنبه به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد. مدار عطارد نسبت به مدار زمین به خورشید نزدیک‌تر است، بدین معنا که همیشه در نزدیکی خورشید به نظر می‌رسد و در بیشتر مواقع در تابش خورشید غیرقابل رصد می‌شود. این پدیده‌ها تقریباً هر سه تا چهار ماه یک بار تکرار می‌شوند و به طور متناوب در آسمان صبح و عصر، بسته به اینکه عطارد در شرق یا غرب قرار دارد، روی می‌دهد. وقتی عطارد در شرق قرار دارد، مدت کوتاهی پس از خورشید طلوع و غروب می‌کند و در اوایل ساعات عصر قابل مشاهده است. زمانی که در غرب خورشید قرار دارد، مدت کوتاهی قبل از خورشید طلوع و غروب می‌کند و اندکی قبل از طلوع خورشید در آسمان صبحگاهی قابل مشاهده است.
