به گزارش گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس، وال استریت ژورنال می‌گوید بزرگ‌ترین سوال پیش روی اقتصاد این است که بحران مالی ایجاد شده در بانک‌های آمریکا چقدر بد خواهد بود؟ آیا این ناآرامی‌ها از بخش بانکی فراتر خواهد رفت؟
این روزنامه آورده است که سقوط بانک سیلیکون ولی که باعث آغاز تلاطم بانکی در آمریکا شد، یکی از نشانه‌های بحران مالی در آمریکاست اما نیروهای عمیق‌تر و تأثیرگذار بر سیستم مالی و اقتصاد این کشور وجود دارد.
وال استریت توضیح داد که مشکل اصلی بانک سیلیکون ولی این است که دارای بدهی‌های دولتی زیادی است که از طریق سپرده‌های بی ثبات تامین می‌شود و با افزایش شدید نرخ بهره در سال گذشته، ارزش بازار این بدهی کاهش یافته است، به طوری که سپرده‌ها گران‌تر و ناکافی‌تر شده است.
بر اساس این گزارش، بسیاری از بانک‌های آمریکا دارای اوراق قرضه هستند که همانند سیلیکون ولی ارزش آنها کاهش یافته است، بنابراین این، تنها نوک کوه یخ بدهی‌ها در آمریکا است، زیرا طبق گزارش فدرال رزرو، کل بدهی ای دولت‌ها، مشاغل و خانوارها در امریکا از پایان سال 2009 تا کنون 90 درصد افزایش یافته و به 68 تریلیون دلار رسیده است.
از اوایل سال گذشته، نرخ‌های بهره در آمریکا با سریع‌ترین نرخ خود از اوایل دهه 1980 افزایش یافته است و زمانی که نرخ‌های بهره افزایش می‌یابد، ارزش وام‌ها و اوراق قرضه کاهش می‌یابد، بدون اینکه گاهی اوقات مورد توجه قرار گیرد، بنابراین وام دهندگان در صورت‌های سود خود به وام‌ها و اوراق قرضه بازار اشاره نمی‌کنند.
این روزنامه آمریکایی ادامه داد: اما صرف‌نظر از محاسبات مالی، واقعیت اقتصادی این است که ارزش آن اوراق و وام‌ها بسیار کمتر از زمانی است که منتشر شده‌اند و کسی باید آن زیان‌ها را متحمل شود. هیون سونگ شین، رئیس تحقیقات بانک تسویه بین‌المللی، انجمن بانک‌های مرکزی مستقر در سوئیس، می‌گوید: این باید در جایی در نظام مالی ظاهر شود.
وال استریت با بیان اینکه بانک‌ها بدیهی‌ترین بدهکاران درآمریکا هستند، افزود: اما معمولاً آنها هم به اندازه صندوق‌های بازنشستگی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، تراست‌های خصوصی، شرکت‌های بیمه عمر، شرکت‌های توسعه کسب‌وکار، صندوق‌های تامینی و سایر مؤسسات غیربانکی یا به اصطلاح بانک‌های سایه بدهی دارند.
این گزارش تأکید می‌کند که بحران مالی 2007-2009 با بانک‌های سایه آغاز شد، این بانک‌ها شرکت‌هایی هستند که اوراق بدهی کوتاه‌مدت منتشر می‌کنند و درآمد حاصل از آن را در اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن سرمایه‌گذاری می‌کنند.
وال استریت ادامه داد: کارشناسان و مسئولین حوزه مالی در آمریکا بر این باورند که که بحران مالی بعدی نیز با آنها آغاز می‌شود، زیرا بانک‌ها در حال حاضر مقررات بیشتری دارند، بنابراین وقتی ماه گذشته مشخص شد که بانک‌ها حلقه ضعیفی هستند،. این ممکن است به این معنی باشد که بانک‌های سایه از زمان آخرین بحران کمتر ریسک کرده‌اند، یا ممکن است به سادگی به این معنی باشد که مشکلات آنها هنوز ظاهر نشده است.
از ابتدای سال 2008، اعتبارات خصوصی در امریکا تقریباً 6 برابر شده و به 1.5 تریلیون دلار رسیده است که بیشتر از بازارهای اوراق قرضه پربازده یا اهرمی است.
صندوق بین‌المللی پول به طیفی از ریسک‌ها اشاره می‌کند، از جمله اینکه اعتبارات خصوصی غالباً تمکن مالی شرکت‌هایی را که بیشتر در معرض رکود اقتصادی هستند، تامین می‌کند.
در پایان این گزارش آمده است: بنابراین، اعتبارات خصوصی، حتی اگر همان نوع فشارهایی را که بانک‌ها در ماه گذشته تجربه کردند را تجربه نکند، اما می‌تواند با همان فشاری که بانک‌ها برای کاهش هزینه‌ها انجام می‌دهند، مواجه شود که این امر بحران اعتباری و رکود اقتصادی را تشدید کند.
پایان پیام/
