علی نجفی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این که هر جامعهای بر پایه پنج نهاد اصلی، خانواده، آموزش و پرورش، سیاست، اقتصاد و نهاد اجتماعی و فرهنگی شکل گرفته است، افزود: نهاد خانواده مهمترین رکن جوامع بوده و در راستای آن نهاد آموزشی نیز از اهمیت و ارزش فراوانی برخوردار است.
وی ادامه داد: با تحول و تغییر از جوامع سنتی به مدرنیته، به مرور از کارکرد نهاد خانواده کاسته شده و نهاد آموزش و پرورش نقش اساسی و محوری در پیشبرد اهداف خرد و کلان ایفا میکند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: انسان از آغاز ظهور در ابعاد فردی و اجتماعی تحت تعلیم و تربیت قرار دارد و در کنار رسانه و گروههای همسالان و خانواده، نهاد آموزشی بستری برای ترقی اجتماعی، انتقال فرهنگ به نسل بعد است و آموزش مهارتهای ارتباطی و سایر ویژگیهای اجتماعی برای فرد و جامعه جهت دوام و ادامه حیات امری الزامی است.
نجفی تصریح کرد: در جامعه ایران نیز نقش محوری آموزش و پرورش غیر قابل کتمان بوده و قدرت نهاد آموزشی بر کسی پوشیده نیست، همچنین لازم به ذکر است نهاد آموزش و پرورش از دو جامعه آماری معلمان (تعلیم دهندگان) و دانش آموزان (علم و دانش آموزان) ترکیب شده و لذا ترکیب دو نسل متفاوت و انتقال مهارت و مهارت آموزی نشان از ارزش و قداست این نهاد دارد.
چالشهای اساسی فراروی نظام آموزشی و معلمان
این استاد دانشگاه یادآور شد: نظر به اینکه در ایام گرامیداشت مقام معلم قرار داریم و توجه جامعه رسانه به قشر معلمین معطوف شده و انتظار میرود از چالشهای اساسی دو جامعه آماری ذکر شده نیز بحث و مباحثه صورت گیرد زیرا دغدغههای اساسی دو جامعه آماری نهاد آموزشی قطعاً بر عملکرد نهاد آموزشی تأثیرگذار خواهد بود و عدم توجه و بی تفاوتی مسئولان و ساختار، قطعاً نتیجه بسیار منفی در آینده خواهد داشت.
این استاد جامعه شناسی، چالشهای اساسی از جمله رتبه بندی که بدون تفکر و برنامه اجرایی شد، نادیده گرفتن زحمات قشر معلمین و مقایسه تعطیلات آموزشی بدون در نظر گرفتن همه جوانب از جمله کار مفید و ارتباط با نسلی که سرشار از انرژی و هیجان بوده و این مساله در ایام کرونا به وضوح برای جامعه و خانواده آشکار شد، از جمله دغدغهها است.
نجفی ادامه داد: بحث معیشت معلمان و مسائلی از این دست از موضوعات واقعاً اساسی از دغدغههای قشر معلمین بوده و از طرفی برای جامعه آماری دانش آموزان نیز، خلاء آموزش مهارتهای عملی و زندگی، عدم توجه به استعداد و عدم احترام به سلیقه و انتخاب دانش آموز در نهاد آموزشی و خانواده، همراستا نبودن بخشهایی از کتب آموزشی با تغییرات جوامع و ذائقه دانش آموز، عدم توجه به کیفیت آموزشی و آمار گرایی و توجه به کمیت و مسائلی از این دست از موضوعات اساسی در نهاد آموزشی کشور است که به عنوان زنگ خطر و بحران خودنمایی خواهد کرد.
وی تاکید کرد: جامعهای موفق خواهد شد که نهاد آموزشی و ساختار آموزشی مثبت و موفق داشته باشد زیرا مقوله فرهنگ یک امر پروسهای است و تغییر یک شبه حاصل نخواهد شد بلکه با برنامه ریزی و اصل عدالت آموزشی است که میتواند کشور را از خطرات و بحرانها در امان نگه دارد.
استاد جامعه شناسی یادآور شد: در جامعه حال حاضر، رسانه و نهاد آموزشی نقشی محوری در نرمال نگهداشتن جوامع ایفا میکنند لذا ارتباط نزدیک اصحاب رسانه و نهاد آموزشی و از طرفی مهم دانسته شدن نهاد آموزشی توسط ساختار میتواند جامعه باسواد، عدالت محور، دارای سلامت روان، اجتماعی، جسمی و جامعهای مترقی را به همراه داشته باشد.