معامله‌گران مهمان و کم‌تجربه‌ای که خواهان ارز سهمیه‌ای بودند، از بازار رخت بسته‌اند و دیگر خبری از آن‌ها دیده نمی‌شود. با این حال معامله‌گران حرفه‌ای در روزهای اخیر سعی کرده‌اند از راه دیگری دسترسی به ارز ارزان داشته باشند. این دسته یادآوری می‌کنند که در شرایط کنونی خریدار ارز سهمیه‌ای در ابتدا باید یک حساب ارزی تهیه کند.
در مرحله بعد فردی که حساب ارزی تهیه کرده است، باید به صرافی های مختلفی در بازار رجوع کند. برخی از صرافی‌ها در طول روز از بازار متشکل اقدام به خرید ارزان می‌کنند و باید ارز خریداری شده را با حاشیه سود کمی به افراد به فروش برسانند. با این حال ممکن است بسیاری از صرافی‌ها در طول روز از بازار متشکل خرید نداشته باشند یا در صورت خرید در مورد عرضه آن تردید داشته باشند. در این شرایط، معامله‌گرانی موفق هستند که می‌دانند کدام صرافی‌ها در طول روز از بازار متشکل خرید داشته‌اند و حاضر هستند این ارز را نیز به آن‌ها بفروشند.
مشاهدات نشان می‌دهد که حداقل در شرایط کنونی افراد زیادی وارد بازی این نوع خرید ارز سهمیه‌ای نشده‌اند و احتمالا میان‌بر خرید ارز ارزان، بیشتر قسمتِ بخشی از حرفه‌ای‌های بازار شده است.
البته دریافت ارز به شکل یاد شده محدودیت‌هایی هم دارد. به عنوان مثال، در هر حساب ارزی حداقل ۱۰۰ دلار باید باقی بماند و معمولا ارز خریداری شده تا پنج روز بعد از خرید از حساب ارزی فرد خریدار قابل برداشت نیست. برخی افراد تصور می‌کنند که در فاصله این پنج روز ممکن است دلار افت کند و حاشیه سود خرید ارز سهمیه‌ای کاهش یابد. البته دلاری که در بازار متشکل حدود 42 هزار تومان است و با بازار آزاد معمولا بیش از 10 هزار تومان فاصله دارد، حتی با کاهش حاشیه سود نیز جذاب به نظر می‌رسد. با این حال، صد دلار بلوکه‌شده در حساب نیز تا حدی حاشیه سود را کاهش می‌دهد، خصوصا برای فردی که قصد خرید و فروش سریع ارز را دارد. بخش زیادی از فعالان نیز هراس‌های مالیاتی دارند و به همین دلیل از امکان این نوع خرید ارز استفاده نکرده‌اند.
