به گزارش "ورزش سه"، این عبدالله ویسی است که میان بازیکنان نفت، دستمال پارچهای را بر نوک انگشتان خود گرفته و آن را چپ و راست میکنند و برای هواداران آبادانی یزله میرقصند. ویسی نیز دستها را بالا برده تا همرنگ جماعت شادی شود که تا همین ماه پیش، کوچکترین امیدی به بقا نداشتند اما عبدالله ویسی آنطور که دیشب در برنامه شبهای فوتبالی میگفت، به مدیرانی که به او گفته بودند بیا و تیم را برای سال آینده و رقابهای لیگ ببند، در پاسخ گفته بود:"اینجور باشه که اصلا نمیاااام!"
او حالا از اوج ناباوری و یاس با آن انرژی و لحن مثبت همیشگی، بذر امیدواری را در دل طرفداران پرتعداد نفت آبادان کاشته است.
آنها در بازی دیروز یک تیم شجاع و با روحیه بودند، تیمی که با وجود گل خوردن در ثانیههای پایانی نیمه اول روی یک پنالتی قابل بحث، بازهم به بازی برگشتند و شاید با استفاده از اشتباه داوری گل تساوی را به ثمر رساندند. بختی که در این بازی نصیبشان شد و شکست مس در خانه آن را کامل کرد تا با وجود طول کشیدن مسابقه حساس با استقلال تا نزدیک به دقیقه صد، در نهایت آنها باشند که با یک امتیاز ورزشگاه آزادی را ترک کنند.
این تصاویر ابوالفضل امان الله حس و حالی را نشان میدهد که آنها بعد از امیدواری حداکثری در ورزشگاه آزادی، روی پیست تارتان به بالا و پایین پریدن و لذت بردن از این دوره موفقیت آمیر مشغولند. البته همانطور که عبدالله ویسی گفته آنها حق ندارند از امروز دیگر به بازی استقلال فکر کنند حتی اگر سکر ناشی از این نتیجه خوب همچنان در تن نفتیها باقی مانده باشد.
بقای نفت در لیگ برتر هنوز قطعی نشده و آنها باید در دیدار بسیار حساس مقابل ذوب آهن و البته شاید در بازی گلگهر نتیجه خوبی بگیرند، در غیر این صورت با وجود لحظههای طلایی ماموریت ویسی در آبادان بی نتیجه خواهد ماند؛ چیزی که او، تیمش، هوادارانس، آبادانیها و کل خوزستان حتی لحظهای به آن فکر نمیکنند.