به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، جنگل‌های آمازون هنوز یک نیروگاه حیات گیاهی و جانوری محسوب می‌شود اما حدود ۱۸ درصد از آن از دهه ۱۹۷۰ کاهش یافته است.
حدود ۲۰۰۰ سال پیش، زمانی که مردم آمریکا در منطقه آمازون فعلی زندگی می‌کردند، به طور ناخواسته خاکی فوق العاده غنی ایجاد کردند. این خاک که به عنوان زمین تاریک آمازون (ADE) یا terra preta شناخته می‌شود، به عنوان زغال چوب از آتش کمپ‌ها همراه با سایر بخش‌های زندگی روزمره مانند استخوان‌های حیوانات، قطعات سفال شکسته، کمپوست و کود تشکیل شده است. این خاک نه تنها حاوی این اجزای باستانی زندگی انسان است، بلکه مشخص شد که حاوی میکروبیوم غنی نیز می‌باشد.
محققان دانشگاه سائوپائولو در برزیل که کنجکاو بودند بدانند آیا این خاک می‌تواند به بازسازی برخی از جنگل‌های بارانی غنی آمازون کمک کند، شبیه سازی انجام دادند. پژوهشگران ظروف را با سه نوع مختلف خاک پر کردند: برای عنوان کنترل، از خاک زمین‌های زراعی آمازون استفاده کردند، سپس مخلوطی از خاک مزرعه را با ۲۰ درصد از خاک زمین تاریک آمازون در یک ظرف ایجاد کردند و ۱۰۰ درصد زمین خاک آمازون خالص را در ظرف دیگری قرار دادند.
سپس در هر کدام از ظرف‌ها علف کاشتند. هنگامی که چمن به بلوغ رسید، آن را قطع و ریشه‌ها را در جای خود رها کردند و انواع درختان را در ظروف کاشتند. این فرآیند زمانی که زمین‌های زراعی بدون مراقبت رها می‌شوند و ابتدا به علفزار و سپس به جنگل تبدیل می‌شوند، به طور طبیعی رخ می‌دهد.
محققان دریافتند: پس از رشد درختان به مدت ۹۰ روز، همه خاک‌ها مواد مغذی کمتری داشتند؛ زیرا توسط گیاهان جذب شده بودند، اما خاک‌های زمین تاریک آمازون بیشتر از خاک گروه کنترل حفظ شد. همچنین هر دو خاک زمین تاریک آمازون دارای تنوع زیستی بیشتری از باکتری‌ها و سایر میکروب‌ها نسبت به خاک کنترل بودند.
اندرسون سانتوس دی فریتاس (Anderson Santos de Freitas) سرپرست گروه تحقیق می‌گوید: میکروب‌ها ذرات شیمیایی خاک را به مواد مغذی تبدیل می‌کنند که می‌توانند توسط گیاهان جذب شوند. داده‌های ما نشان داد، خاک آمازون حاوی میکروارگانیسم‌هایی است که در این تبدیل خاک بهتر عمل و بنابراین منابع بیشتری برای رشد گیاه فراهم کرد.
گروه تحقیقاتی نسبت به استفاده از خاک تاریک آمازون در راهبردهای احیای جنگل هشدار می‌دهد، اما می‌گوید که ایجاد خاک غنی با همان میکروب‌های موجود در زمین آمازون می‌تواند تأثیرات مشابهی داشته باشد و در نتیجه به تشویق زمین‌های زراعی فرسوده برای رشد جنگل‌های جدید کمک کند.
شرح کامل این تحقیق در مجله Frontiers in Soil Science منتشر شده است.
