خبرگزاری فارس-استان بوشهر، فاطمه مظفری پور: مدتی بود که عنوان بزرگ‌ترین شرکت دانش‌بنیان تولید خوراک آبزیان کشور را کسب کرده بود اما این تازه شروع کاری بزرگتر بود. هر چند ماه یک‌بار از گوشه‌ای از ایران خبر تلف شدن آبزیان مزارع آبزی‌پروری به گوش «فرادانه» می‌رسید. علت این حجم از تلفات عجیب و غریب بعد از طی کردن فراز و نشیب‌های فراوان برای فرادانه مشخص شد اما هنوز درمانی برای بیماری‌ها وجود نداشت و پیکره اشتغال جوانان صنعت آبزی‌پروری به مرور تحلیل می‌رفت؛ پس فرادانه رسالت دیگری برای خود تعریف کرد.
استقبال آبزی‌پروران از چهره نام‌آشنای این صنعت در جهان
وارد سالن اجتماعات شدم، حدود 200 نفر از چهره‌های شناخته‌شده صنعت آبزی‌پروری را روبه‌رویم دیدم اما گمانم صحنه زیباتر، حضور جوانان و افراد تازه‌نفس در کنار این چهره‌های شناخته‌شده بود.
«مانوج شارما» وارد سالن شد و تمام چشم‌ها، قدم‌های او را تا رسیدن به جایگاه سخنرانی دنبال کرد؛ شارما، پرورش‌دهنده، محقق، مدرس حوزه آبزی‌پروری و البته چهره نام‌آشنای صنعت آبزی‌پروری جهان است.
شارما، محقق هندوستانی بود که با دعوت فرادانه پا بر خاک گرم استان بوشهر گذاشته بود. راهکار فرادانه برای مقابله با اتلاف دسته‌جمعی دست‌پرورده‌های آبزی‌پروران استان بوشهر، حضور شارما بود.
شارما محققی است که در سطح جهانی در حوزه آبزی‌پروری حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و شاهدان عینی آن نجات‌یافتگانی بودند که در سمینار آموزشی فرادانه با عنوان «روش‌های نوین پرورش میگو و مدیریت بهداشتی مزارع»، حضور یافتند و به محض ورود شارما، او را در آغوش کشیدند.
شارما به جایگاه سخنرانی رسید و در سکوت شکننده سالن، ارائه تجارب خود را شروع کرد، تجاربی که قرار بود جان آبزی‌های پرورش‌یافته استان بوشهر را نجات دهد. در میان جمعیت به دنبال امید بحری گشتم، او که خود خاک‌خورده این صنعت بزرگ است در مقام مشاور شرکت فرادانه حاضر شده است.
سنگ‌تمام فرادانه برای حذف نشدن فعالان آبزی‌پرور از چرخه تولید
امید بحری، مشاور جوان فردانه می‌گفت: «با اعتمادی که فرادانه از طریق ارائه خدماتش برای آبزی‌پروران ایجاد کرد و با تماس‌های مکرری که پرورش‌دهنده‌ها با فرادانه داشتند ما متوجه شیوع 2 نوع بیماری خاص در استخر‌های پرورش میگوی این استان شدیم و چون می‌دانستیم راهی برای درمان وجود ندارد پس حداقل کاری که می‌شد کرد حرکت به سمت پیشگیری بود.»
او می‌گفت: «تاکنون در استان بوشهر بیش از 25 استخر پرورش میگو به‌دلیل آگاهی نداشتن از بیماری‌ها از بین رفته‌اند و این درحالی است که تلفات هر استخر بین 300 تا 500 میلیون تومان خسارت به پرورش‌دهنده تحمیل می‌کند، اگر پیشگیری نمی‌شد می‌توانست صنعت پرورش میگوی استان بوشهر و حتی کشور را فلج کند.»
برگزاری سمینارهای آموزشی با اساتید داخلی و خارجی توسط فرادانه، راهی پیش پای فعالان صنعت آبزی‌پروری گذاشت، این شرکت دانش‌بنیان برای حذف نشدن فعالان آبزی‌پرور از چرخه تولید، با ارائه تسهیلات لازم اعتبار غذای پرورش‌دهندگان آسیب‌دیده را نیز فراهم کرد تا چرخ این صنعت لنگ نماند.
بانویی جوان کنارم نشسته بود، نکات اسلایدهای آموزشی مانوج شارما را روی برگه کوچک خود یادداشت می‌کرد. نگاهی کوتاه و لبخندی که روی لبش نشسته بود، شروع ارتباط ما شد.
_ شما خبرنگاری؟
_ آره.
_ دیدم از اول برنامه ایستادید دارید می‌نویسید.
_ شما پرورش‌دهنده هستید؟
_ نه من شیلاتی‌ام، از فارس اومدم، متاسفانه نیم ساعت اول سمینار نبودم و از مطالب جاموندم.
_ این همه راه از شیراز اومدی؟ سمینار چطوره؟
_ آره، خیلی از چالش‌های ذهنیم را در همین چند ساعت جواب داد، امیدوارم استاد آخر سمینار بمونن تا سوالاتم رو بپرسم.
سال‌هاست مشتری فرادانه هستم
به سمت مردی میان‌سال در میان جمعیت می‌روم او می‌گوید که خانوادگی از عمو تا عموزاده‌ها در این عرصه فعال هستند و مدت‌هاست که محصولات مد نظر خود را از فرادانه می‌خرند.
پیرمردی که گویا نامش اسد زارعی است می‌گوید که شاید خیلی جاها تجربه‌اش به کارش آمده تا بتواند از دست این بیماری‌های لاعلاج فرار کند اما آنچه که امروز یاد گرفته است، اموری تخصصی‌تر و صدالبته کارسازتر است.
برگه‌ام را ورق زدم تا سؤال بعدی را از او بپرسم که گفت: «دخترم این حرفا خیلی مهمه تو هم حتما گوش بده، اجازه بده ما هم گوش بدیم.»
امین مالکی مدیر داخلی شرکت فرادانه را در حال هماهنگی برای کارگاه پرسش و پاسخ انتهای سمینار پیدا کردم و علت صرف هزینه‌های میلیاردی این شرکت برای ارائه آموزش را جویا شدم.
نتوانستیم تماشاچی ضرر و زیان آبزی‌پروران باشیم
مالکی در پاسخ گفت: «فرادانه رسالت خود را نجات فعالان عرصه آبزی‌پروری می‌داند، ما به‌عنوان شرکتی که 70 درصد بازار خوراک میگوی این کشور را تامین می‌کند، نمی‌توانیم فلج شدن چرخه اقتصادی کشور را به تماشا بنشینیم، برای همین یکی از حوزه‌های مهم فعالیت ما آموزش برای پیشگیری از شیوع بیماری است.»
او می‌گفت: «ما در کارگاه‌های آموزشی، طیف‌های گسترده‌ای از نظرسنجی‌ها را دریافت می‌کنیم تا نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم و بتوانیم توسعه اقتصاد کشور را رقم بزنیم.»
آنطور که مدیر داخلی شرکت فرادانه می‌گفت، وقتی فرادانه نقص آموزشی را در گوشه‌ای از صنعت و اقتصاد کشور دید، خود را موظف دانست در هر جایگاهی که قرار دارد، بسته‌های ترکیبی تخصصی، علمی و تجربه‌ای را در اختیار فعالان حوزه صنعت و اقتصاد قرار دهد تا رشد و توانمندسازی پیکره اقتصادی کشور حاصل شود.
فرادانه یک شاه‌ماهی صید کرد
این سمینار با چالش‌های مانوج شارما، استاد هندی‌تبار و بیان ابهامات فعالان حوزه صنعت آبزی‌پروری به پایان رسید اما شارما در لحظات پایانی در پاسخ به سؤال عجیب و تخصصی یک جوان شرکت‌کننده گفت: «کار من اینجا تمام است، اما این جوان، آینده صنعت آبزی‌پروری ایران را متحول می‌کند، این را به شما اطمینان می‌دهم.» و این مقدمه‌ای برای شناسایی این جوان نخبه و دانشجو توسط فرادانه بود.
پایان پیام/
