اگرچه رایانه‌‌ها نقش قابل توجهی در پیشبرد فعالیت‌‌های خلاقانه‌ای مانند موسیقی، معماری، هنرهای تجسمی و سایر حوزه‌‌های هنر ایفا کرده‌اند، اما محققان این حوزه بر این باورند که باید روابط مستحکم‌‌تری میان رایانه و خلاقیت هنری، برقرار کرد. هوش مصنوعی این قدرت را دارد که دنیای شبیه‌سازی و واقعیت را پیوند دهد. همین حالا هم از هوش مصنوعی برای ایجاد فضاهای سه‌بعدی و الگو گرفتن استفاده می‌شود. کارشناسان معتقدند در آینده از این فناوری برای خلق تجربیات هنری متفاوت استفاده زیادی خواهد شد. یکی از تازه‌ترین فناوری‌های ارائه‌شده مبتنی بر هوش مصنوعی، چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) است که توسط مجموعه OpenAI عرضه شده است.
چت‌جی‌پی‌تی یک «چت‌بات» (Chatbot)و ابزاری برای پردازش زبان طبیعی است که توسط فناوری هوش مصنوعی هدایت می‌شود و به کاربران این امکان را می‌دهد تا با یک ربات صحبت کنند و سوالات خود را از آن بپرسند. در همین راستا از ربات چت‌جی‌پی‌تی درباره نام ۱۰ نقاش برتر تاریخ هنر پرسیده شده که این فناوری به ترتیب چنین پاسخ داده است: لئوناردو داوینچی: نقاش، مخترع و مهندس ایتالیایی، میکل آنژ: نقاش، معمار و شاعر ایتالیایی، ونسان ون‌گوگ: نقاش هلندی، پابلو پیکاسو: نقاش و مجسمه‌ساز اسپانیایی، رامبراند: نقاش و مجسمه‌ساز هلندی، مارک شاگال: نقاش فرانسوی، جان واترهاوس: نقاش انگلیسی، کلود مونه: نقاش فرانسوی، یوهانس ورمیر: نقاش هلندی و جوزپه آرچیمبولدو: نقاش ایتالیایی.
البته همه هنر هوش مصنوعی در انتخاب آثار یا هنرمندان خلاصه نمی‌شود بلکه امروز از آن در زمینه‌های تخصصی‌تری نیز استفاده می‌شود؛ از جمله برای ارزیابی امضا و اصالت یک اثر هنری. برخی از فناوری‌ها از جمله شبکه‌های ترافعی تولیدی (GAN) یا یک بخش از الگوریتم‌های هوش مصنوعی هستند که در یادگیری بدون نظارت استفاده و توسط یک سیستم با دو شبکه عصبی اجرا می‌شوند. یکی از شبکه‌ها تصویر را تحلیل می‌کند و دیگری هم‌زمان با کمک داده‌هایی از ویژگی‌های کار هنرمند به این مساله می‌پردازد که آیا تصویر به هنرمند تعلق دارد یا خیر.
