به گزارش خبرگزاری فارس، تیم ملی بوکس ایران با 7 ملی‌پوش در بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان حضور پیدا کرد. در پایان این مسابقات ملی‌پوشان کشورمان بدون کسب مدال به کار خود پایان دادند، اما اتفاق عجیبی در این دوره از مسابقات رخ داد و ناداوری‌هایی در برخی از اوزان برای ملی‌پوشان کشورمان رقم خورد. به عنوان مثال، دانیال شه‌بخش در دومین مبارزه خود به مصاف نماینده بلغارستان رفت، اما با مصدومیتی که برای بوکسور بلغارستان در راند دوم رخ داد، داوران در تصمیمی بسیار عجیب، شه‌بخش را بازنده مسابقه اعلام کردند.
احسان روزبهانی، کاپیتان سابق تیم ملی بوکس کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در پاسخ به این سوال که چرا همیشه در میادین بین المللی حق بوکس ایران نادیده گرفته می شود؟ اظهار داشت: سالیان سال است که من گفته ام که اگر می‌خواهیم در مسابقات بین المللی بوکس مدال بگیریم، باید با فدراسیون جهانی ارتباط‌مان بسیار نزدیک باشد. به هر حال در تمام رشته‌های دنیا به این شکل است که باید به فدراسیون جهانی امتیاز بدهی تا بتوانی از آنها طلب مدال داشته باشی. ما در طی این سال‌ها چه امتیازی به آیبا (فدراسیون جهانی بوکس)، داده‌ایم که حالا انتظار داریم آنها به فکر بوکس ایران باشند؟ بدون تعارف تا زمانی که ما در فدراسیون جهانی کرسی نداشته باشیم، حق‌مان را می‌خورند و بوکس ایران در همین حد و اندازه باقی می‌ماند. ما هیچ وقت میزبان مسابقات بوکس نبوده‌ایم، برای برگزاری سمینار داوری و ... هیچ وقت میزبان نبوده‌ایم. پس نباید انتظار داشته باشیم که در مواقع ضروری آیبا هوای بوکس ایران را داشته باشد.
کاپیتان تیم ملی بوکس کشورمان در پاسخ به این سؤال که به نظر شما در طول 5 سال مدیریت ثورری آیا بوکس ایران می‌توانست در کرسی‌های بین‌المللی در بخش داوری کرسی کسب کند یا خیر، گفت: اولا من ثوری را نمی شناسم، فقط این را می دانم که او کسی بود که آمد خودزنی کرد و رفت. اما در پاسخ به سوال شما باید بگویم که بله، ما داوران زیادی در بوکس ایران داریم، داورانی که ستاره‌دار هستند و تعدادشان هم زیاد است، اما ثوری هیچ وقت هیچکدام از این داوران را حمایت نکرد و حالا هم حال روز ما همین است که همه می بینند.
روزبهانی در ادامه صحبت‌های خود، عنوان کرد: بوکس 13 وزن است. حداقل ما می‌توانیم در تمام مسابقات 6 یا 7 مدال به دست بیاوریم. سالیان سال است که این موضوع را می‌گویم، اما کسی گوش نمی‌کند.دوستان و آقایان بدانند با حمایت بوکس، ورزش ایران در بازی‌های آسیایی می‌تواند افتخارآفرینی کند و مدال‌های خوشرنگی را کسب کند، اما متأسفانه هیچ حمایتی صورت نمی‌گیرد. ما یک سالن خوب در باشگاه انقلاب داشتیم که آن را از ما گرفتند و فقط نصف آن را به ما دادند. در ایران همه چیز برای فوتبال، کشتی و یکی دو رشته دیگر تعریف شده است. در کل دنیا پول‌دارترین ورزشکارها بوکسورها هستند. بهترین و پرطرفدارترین رشته بوکس است، اما اینجا گویا برای کسی اهمیتی ندارد. احسان روزبهانی در بوکس ایران نابود شده اما دلم به حال مابقی بچه‌ها می‌سوزد و امیدوارم که یک روز شرایط بوکس ایران تغییر کند.
وی در پایان صحبت های خود گفت: در المپیک لندن همه دیدند که چطور حق احسان روزبهانی را داوران خوردند. دیگر از آن اتفاق شفاف تر که نداشتیم. من حریف قزاقستانی را زدم اما چون بوکس ایران نباید در جدول مسابقات بالا میرفت حق من را خوردند و در نهایت بوکسور قزاقستان بالا رفت. در این مسابقات هم شاهد بودیم که حق بچه های ما را پایمال کردند چون در کرسی داوری ما کسی را نداریم.
پایان پیام/
