مجتبی احمدی؛ دبیر سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ از آنجا که افزایش تولیدات در پلتفرم های نمایش خانگی به حدی رسیده است که مخاطبان سریال سبد نمایشی شان را در این مدیوم پیدا می کنند تلویزیون نیز این حس رقابت را در سریال سازی فراموش کرده است.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در شرایطی که با اعداد و ارقامی نجومی در پلتفرم های شبکه نمایش خانگی شاهد ساخت سریال های گران هستیم و این بیزنس در تنوری داغ تر از همیشه در حال پیشرفت است و صاحبان پلتفرم به جای رقابت با رسانه ملی در حال گرفتن بازار از یکدیگر هستن، این امر بر مدیران سیما مشتبه شده است که رقابت با پلتفلرم ها در شرایط فعلی امری غیر ممکن و نشدنی است.
تلویزیون نه به لحاظ شرایط مادی و نه به لحاظ چارچوب ها و ممیزی ها و خطوط قرمز، چه قانونمند و چه سلیقه ای نمی تواند با پلتفرم هایی که این روزها ستاره های سینما را به خدمت گرفته اند رقابت کند، پس در این شرایط به جای تلاش برای این اقبال غلط بهتر است با تغییر تاکتیک راهکاری نوین را برای اتفاقاتی جالب و جذاب در عرصه نمایش برگزیند.
سال هاست که دستمزد بازیگران روی روند کیفی و حتی کمی سریال سازی تاثیرگذار بوده است و بارها در مطالب مختلف به این نکته رسیده ایم که بیش از 70 درصد هزینه های یک سریال نمایشی در هر ژانر و مدیومی به بازیگران اختصاص پیدا می کند و طبیعی است که قیمت بازیگر پاشنه آشیل ترمزی است که در سریال سازی برای رسانه ملی کشیده می شود.
در این شرایط، تلویزیون می تواند به یک باره ستاره ها را کنار بگذارد، به سراغ چهره های جوان، کار بلد، با استعداد و خاک صحنه خورده تئاتر برود تا ضمن معرفی چهره هایی نو به عرصه بازیگری، با عدد و رقمی منطقی تر چرخ سریال سازی را در ساختمان جام جم بچرخاند.
در این شرایط وقتی که ویترین آثار نمایشی یعنی بازیگران، چهره هایی چندان پر کشش برای مخاطبان نیستند، راهکار موفقیت داشتن فیلم نامه هایی قوی، بکر و البته با جسارت است که جدا از چهره های بازیگری، قصه فیلم مخاطب را درگیر خود کند و با این حربه کم کم رسانه ملی فرصت را به نویسندگان جوان و جسوری بدهد که سال هاست در این عرصه قلم فرسایی می کنند، اما مدیران ترجیح می دهند کماکان به سراغ ایده های تکراری و قصه های کم رمق نویسندگان صاحب نامی بروند که مدت هاست در تلویزیون روایتی کلیشه ای و قابل حدس حتی برای مخاطب عام را رقم زده اند.
_ فرصت بازیگری به چهره های دیده نشده
_ به کارگیری نویسندگان جدید
_به کار گرفتن کارگردان های کار اولی اما کار بلد
_تولید ارزان در شرایط فعلی اقتصادی
_تنوع آثار نمایشی روی آنتن
و...
محصول پیشنهادی است که در بالا ارائه شد تا ضمن فاصله گرفتن از این رقابت دو سر باخت، تلویزیون در اقدامی هوشمندانه فرصتی را برای پوست اندازی از سال ها تکرار کم اقبال را تجربه کند.
فراموش نکنیم سریال «گیل دخت» که با استقبال مخاطبان در روزهایی که پخش مطلوبی هم نداشت مواجه شد محصول همین جسارت مدیران بود و فرصتی شد تا چهره های جدیدی را در سریال سازی تجربه کنیم و نشان دهیم اگرچه ستاره ها در دیده شدن یک سریال تلویزیونی نقشی بی بدیل دارند اما فرمول هایی چون؛
_ فیلم نامه قوی
_ سوژه نو
_ کارگردانی متفاوت
_ سبک روایت
_ جنس و نوع هدایت بازیگران
_ بازی بازیگران
و...
هم می توانند در، درگیر کردن مخاطب با یک سریال تلویزیونی نقشی اساسی داشته باشند و در شرایط پیش رو تلویزیون هم مانند پلتفرم های شبکه نمایش خانگی مسیر را به سلامت طی کنند.
مهاجرت مخاطبان تلویزیون به پلتفرم های نمایشی
باتوجه به اینکه تولید آثار نمایشی در پلتفرم ها و شبکه نمایش خانگی افزایش یافته است، رسانه مورد اعتماد مردم یعنی تلویزیون در حال از دست دادن مخاطبان خود است.
احمد زالی، تهیه کننده و کارگردان در این باره به خبرنگار برنا گفت: با تغییری که برای تولید سریال در رویکرد تلویزیون اتفاق افتاده است موانعی وجود دارد که به صورتی عمدی برای انجام و ساخت سریال ایجاد شده است. به طور پیش فرض مخاطب عمده ای از تلویزیون به سمت شبکه نمایش خانگی مهاجرت می کنند و ما برای حفظ مخاطب نیازمند به تداوم برنامه سازی و سریال سازی هستیم؛ به خصوص که تلویزیون متوجه شده است اصلی ترین گونه سریال برای جذب مخاطب ژانر کمدی است.
این تهیه کننده افزود: ما باید در تولید سریال های کمدی بیشتر تلاش کنیم تا بتوانیم مخاطبان را برگردانیم و جذب کنیم زیرا مخاطبان تلویزیون به پلتفرم ها جذب شده اند.
احمد زالی عامل دیگر در از دست دادن مخاطبین تلویزیون را افت کیفیت تولید دانست و گفت : تمامی عوامل دست به دست هم دادند تا کیفیت فعالیت های تلویزیون کاهش پیدا کند. یکی از عوامل، بودجه تلویزیونی، محدودیت های سوژه ای و موضوعی و ممنوع بودن فعالیت بسیاری از بازیگرانی است که در گذشته با تلویزیون همکاری می کردند اما اکنون درحال همکاری و فعالیت با پلتفرم ها هستند.
یکی دیگر از عوامل رویکرد مدیریتی مدیران در تولید فیلم و سریال است که موجب بسته تر و محدودتر شدن موضوعات قابل عرضه و قابل ساخت در تلویزیون شده است.
احمد زالی، تهیه کننده و کارگردان تغییر رویکرد مدیریتی را راهکار بهبود این شرایط نامید و بیان کرد: همه چیز در مدیریت خلاصه می شود، اگر در دوره ای آثار فاخر و جذاب چه تلخ و چه شیرین، در تلویزیون تولید شد به دلیل رویکرد مناسب مدیران ارشد سازمان بود؛ بنابراین همه چیز به رویکرد مدیران ارشد سازمان باز می گردد. آن چیزی که باید این محدودیت های ایجاد شده را تغییر دهد تغییر رویکرد مدیران ارشد سازمان صدا و سیما است.
زالی در پایان گفت: با وجود این رویکردها و کاهش چشم گیر تولیدات نمایشی، بیکاری یکی از معضلات هنرمندانی است که سال ها با تلویزیون فعالیت می کردند اما اکنون هیچ گونه فعالیتی در این عرصه ندارند؛ این موضوع ممکن است تبدیل به یک هشدار قرمز و بحران ساز شود.
دشمن مشترک رسانه های داخلی پیدا شد
در روزهایی که تلویزیون در تولید آثار نمایشی آنطور که باید عمل نمی‌کند پلتفرم های شبکه نمایش خانگی فعال‌تر از همیشه با حجم بالای تولید سریال ها مواجه هستند.
این روزها پلتفرم های شبکه نمایش خانگی فعال تر از گذشته در تولید آثار نمایشی بلا نگاهی کاملا بیزنسی فعالیت می کنند تجربه نشان داده است با توجه به اینکه رقابت در پلتفرم ها جدی شده است و هریک از شبکه های نمایش خانگی تصمیم دارند بیشترین حخجم مخاطب را درگیر خود کنند این مسئله می تواند به لحاظ کیفی نیز در آثار تاثیرگذار باشد اما آیا قوت گرفتن این تعداد سریال در نمایش خانگی به رسانه مورد اعتماد مردم ینعنی تلویزیون لطمه‌ای وارد نمی‌کند؟
علیرضا سبط احمدی تهیه‌کننده تلویزیون در این باره خبرنگار برنا گفت :
تلویزیون، سینما، پلتفرم ها و شبکه های نمایش خانگی بایکدیگر رقیب نیستند و در یک گروه قرار دارند، نباید تلویزیون و بخش های نمایشی اش یا همان پلتفرم‌ها را رقیب یکدیگر بدانیم. زمانیکه این گروه را در کنار یکدیگر قرار دهیم و مکمل یکدیگر بدانیم، متوجه می‌شویم که رسانه ملی یک دشمن مشترک به نام ماهواره یا تهاجم فرهنگی دارد.
سبط احمدی گفت: رسانه‌هایی که در خارج فعالیت دارند با اهدافی مشخص در حال تولید محتوا و جذب مخاطب هستند اما در ایران تلویزیون، سینما و پلتفرم ها علاوه بر اینکه اهداف خاصی را دنبال نمیکنند با یکدیگر در حال رقابت هستند، این در حالیست که باید با فعالیت درکنار یکدیگر با هجوم فرهنگی مقابله کنند و به رقابت با رسانه های خارجی و معاند بپردازند و مخاطبین را جذب کنند. ما زمانی موفق هستیم که بتوانیم مخاطبان را جذب و با تهاجم فرهنگی مقابله کنیم همچنبن باید در راستای یک سیاست فرهنگی قدم برداریم تا بتوانیم مخاطبین رسانه های داخلی را افزایش دهیم.
علیرضا سبط احمدی با بیان اینکه امروزه هیچ تفاوتی میان برنامه های شبکه های سیما وجود ندارد بیان کرد: علت این موضوع را باید در سیاست گذاران فرهنگی پیدا کنیم؛ زمانی که یک برای یک سیاست فرهنگی برنامه ریزی شود، مشخص می شود که به چه دلیل مخاطبین صدا و سیما و رسانه های داخلی درحال ریزش هستند.
این تهیه کننده تلویزیون ادامه داد: ما ابتدا باید ببینیم چرا مخاطبان تلویزیون ریزش کرده است و به سمت پلتفرم ها رفته اند؟ پلتفرم ها کمی با مردم رو راست تر هستند و راحت تر با مخاطبین ارتباط برقرار میکنند همین امر موجب می شود تا مخاطبین بیشتری را جذب کنند. باتوجه به اینکه که برخی از افراد با حضور پلتفرم ها مخالف هستند اما اینکه در این مدت، این پلتفرم ها توانسته اند به گونه ای عمل کنند که مخاطبین به جای تماشای برنامه های رسانه های معاند به پلتفرم ها و سریال های نمایش خانگی داخلی روی بیاورند بسیار نشانه خوبی است.
احمدی افزود: رسانه های خارجی در بحث سیاست گذاری بسیار قوی و برنامه ریزی شده هستند اما متاسفانه با برای عرصه فرهنگی برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های کلان نداریم. برای اینکه بتوانیم برنامه های جذاب داشته باشیم که مخاطبین جذب رسانه های داخلی شوند باید یک برنامه ریزی کلان و دراز مدت داشته باشیم تا بتوانیم با قدرت فراوان مخاطبان خود را برگردانیم. بنابراین صدا و سیما باید مانند یک فروشگاه یک ویترین زیبا داشته باشد
سبط احمدی درباره مشکلات موجود در صدا و سیما گفت: مشکل بزرگی که در صدا و سیما وجود دارد، این است که همه مسئولین فعال در این حوزه دارای یک نوع خط فکری هستند و هیچ ایده خلاقانه و جالبی برای مخاطبین خود ندارد. یکی دیگر از ایرادات وارده به صدا و سیما این است که در سیاست گذاری کلان ضعیف است و سیاست گذار کلان فرهنگی و برنامه نویس فرهنگی ندارد.در حالیکه با این برنامه ریزی می تواند فرهنگ کشور را بیمه کند.
ما باید برای تمام سنین برنامه های متنوع و کارآمد بسازیم از همه مهم تر باید برنامه ریزی کنیم تا برای کودکان و نوجوانان برنامه های جالب و متنوعی داشته باشیم زیرا کودکان و نوجوانان سرمایه های کشورمان هستند و باید آینده نگری عمیقی داشته باشیم اما در این بخش ضعیف عمل کردیم و برنامه جذابی برای کودکان و نوجوانان نداشتیم .
او در پایان افزود: یکی دیگر از مشکلات بزرگ تلویزیون، شورای تک بعدی و تک محوری هستند و بر اساس سلایق سیاسی و فرهنگی خودشان تصمیم می گرند، درحالیکه صدا و سیما متعلق به تمام اندیشه ها است و باید تمام سلایق و مردم را راضی کند. به همان نسبت فعالان فرهنگی و هنرمندانی که در این عرصه فعال هستند در همان خط فکری شورا فعالیت می کنند بنابراین این همان دلیلی است که صدا و سیما از نمایش خانوادگی عقب می ماند.
انتهای پیام/
