به گزارش خبرگزاری فارس از نیشابور، «پیوه ژن» روستایی است در فاصله ۶۰ کیلومتری غرب مشهد که بیشتر ساکنانش طی نیم قرن گذشته در مشاغل مربوط به ساخت طلا و جواهر فعالیت داشته اند و در یکی دوسال گذشته با حضور چند فعال فرهنگی در این روستا برای فعالیت های تبلیغی، تلاش های بسیاری شده است. هرچند که حضور فعالان فرهنگی، مزاحمت عده ای را در پی داشته اما اکنون، جوانان روستا و فعالان فرهنگی با مقاومت مردم و ساکنان در تلاش برای معرفی این روستای نام آشنا به عنوان روستای الگو و موفق جهان اسلام هستند.
برای شناخت مردم به کف جامعه آمدیم
یکی از اصلی ترین چهره های فعال فرهنگی در روستای پیوه ژن، امیرحسین نوع دوست است. این طلبه حوزه علمیه نورالرضا (ع) در گفت و گو با خبرنگار فارس در نیشابور می گوید: دانشجوی دانشگاه امام رضا (ع) بودم و سپس در حوزه علمیه به ادامه تحصیل پرداختم. لازم بود برای شناخت بیشتر مردم در کف جامعه باشیم تا بتوانیم کار فرهنگی اثرگذاری برای برای انقلاب و کشورمان انجام دهیم.
این فعال فرهنگی ادامه می دهد: ما یک فضای تبلیغی راه انداختیم و برای این که فضای تبلیغی مان بکر باشد به روستاها رفتیم و روستای پیوه ژن را انتخاب کردیم که زادگاه پدربزرگم در آن جاست و من هم به خاطر رفت و آمدی که داشتم با این روستا ومردم آن جا آشنا هستم. این روستا ظرفیت هایی مانند عالمان، شهدا، شرایط آب و هوایی و... دارد که آن را خاص می کند.
هویت، یکی از مسائل مهم روستا بود
او می گوید: برای شروع کار تبلیغی با مردم، مسئولین و افراد تاثیرگذار روستا صحبت کردیم تا مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و.. را شناسایی کنیم. در همین بین متوجه شدیم که مهمترین مسئله روستا هویت است؛ چیزی که مقام معظم رهبری سال ها بر آن تاکید دارند. مردم روستا در ابتدا از این که روستایی معرفی می شدند ناراحت بودند. آن ها حاضر بودند بگویند ما اهل بینالود هستیم. شهری تازه تاسیس که هرگز قدمت و تاریخ روستای پیوه ژن را ندارد. با این که روستا به معنی تولید و موتور حرکت کشور است اما مردم از این که روستایی شناخته می شدند خوش شان نمی آمد.
طلبه حوزه علمیه نورالرضا از حضور چند فعال فرهنگی در روستا می گوید: ما هر هفته به روستا می رفتیم و با مردم از جمله جوانان، دانش آموزان مقاطع مختلف و... صحبت می کردیم. ۱۰ طلبه بودیم و افراد را دسته بندی کردیم تا متناسب با هرکدام از اقشار مردم، تعدادی از روحانیون، مسئول رسیدگی به مشکلات روستا باشند.در ابتدا بیشتر از ۱۰۰ ساعت کلاس آموزشی برای روحانیون برگزار کردیم تا بتوانیم کار تاثیرگذاری انجام بدهیم.
برای اولین بار، سینما را به روستا آوردیم!
امیرحسین نوع دوست در ادامه صحبتش می گوید: بچه ها برنامه ریزی کردند و برای این که شور و شوقی در روستا ایجاد شود طرح افطاری ساده را پیشنهاد دادیم. هرچند که مسئولان و بزرگان روستا مخالفت کردند و گفتند کاری سخت و نشدنی است ولی ما روی حرف مان ایستادیم و با پیگیری هایمان هر شب تا ۸۰۰ نفر را افطاری می دادیم. زیبایی کارمان هم این بود که همه خانم های روستا پای کار آمدند تا مراسم افطاری را برگزار کنیم. ما تمام مخاطبان روستا را درگیر کردیم. هرروز بخشی از جوانان را با کلاس های آموزشی و سرگرمی و.. همراه می کردیم و عصرها هم تعدادی از آن ها را به شرایط عملیاتی و نظامی می بردیم. گام دیگر هم این بود که هیات قاسم بن الحسن (ع) را تاسیس کردیم. البته ما فقط بچه ها را توجیح کردیم و همه این هیات با حضور و کمک بچه های روستا برگزار می شود. هر هفته پول لازم جمع آوری می شود، مردم دعوت می شوند و... این هیات برنامه جامعی دارد و هفته پیش هم اکران فلم «غریب» را داشتیم که برای اولین بار در یک روستا فیلم سینمایی اکران می شد.
پیوه ژن ۱۴۴۰، روستای الگوی جهان اسلام
این روحانی از فعالیت های فرهنگی اش می گوید: در این مدت، بچه ها را به استخر و سالن های و زشی، کوهنوردی، سفر راهیان نور و.. بردیم تا قشر جوان و نوجوان را با خودمان همراه کنیم. اکنون، مجموعه ریحانه هم مخصوص خانم ها و دختران روستا تاسیس شده و هدف ما این است که روستای پیوه ژن، روستای الگویی شود و برای کارمان هم شعار «پیوه ژن ۱۴۴۰، روستای الگوی جهان اسلام» را انتخاب کردیم. می خواهیم بگوییم اگر انقلاب اسلامی نشان داده که می تواند الگوی حکومت داری در جهان باشد سبک زندگی روستای پیوه ژن از نظر کار و درآمدزایی، معاشرت مردم، تعامل با دین و... می تواند الگوی جهان اسلام باشد. در این مدت، خاطرات شهدا را جمع آوری کردیم و اکنون بخشی از خاطرات خانواده های شهدای روستای پیوه ژن آماده چاپ است. ما حتی برای جمع آوری تاریخ روستای پیوه ژن با همه اهالی بالای ۸۰ ساله مصاحبه و گفت و گو کردیم و اکنون بیشتر از ۴ هزار دقیقه مصاحبه داریم تا تاریخ روستا از جمله مراسمات و سبک زندگی مردم را معرفی کنیم.
به دنبال اشتغال همه روستا هستیم
در ادامه این گزارش هم حسین اکبری، مدیر گروه پژوهشگران جوان روستای پیوه ژن می گوید: سال ۹۸ با آقای نوع دوست آشنا شدم. آن زمان یک سری مشکلات داشتیم و با جریانی که در دولت گذشته سر کار بود مشکلات و چالش های خانواده های روستایی حل نمی شد. یک چالش مهم ما این بود که رسانه نداشتیم. کم کم این رسانه را راه اندازی کردیم و در انتخابات هم از این رسانه برای معرفی شخصیت های توانمند و انقلابی روستا استفاده شد. اکنون هم چهره هایی سر کار و پیگیر مشکلات روستا هستند. بعد از تشییع پیکر یک شهید گمنام در روستا، افراد زیادی برای اشتغال و سرگرمی جوانان، کاهش آسیب های اجتماعی و رفع مشکلات مردم، پای کار آمده اند. برخلاف اعتقاد جامعه که همه مشکلات را باید دولت حل کند اما جوانان روستای ما می گویند که مشکلات مان را خودمان حل میکنیم.
این فعال فرهنگی ادامه می دهد: اکنون بخشی از خانواده ها با آموزش و راهنمایی اساتید برای تولید عرقیجات گیاهی با استفاده از پوشش گیاهی خاص روستا، کارگاه های خیاطی و... درآمد کسب می کنند و هنوز هم برنامه های زیادی برای اشتغال زایی جوانان روستا داریم.
پایان پیام/
