باستان‌شناسان بقایای جاده‌ای 7000 ساله را که زیر لایه‌هایی از گل‌ولای در کف دریایی در ساحل جنوب کرواسی مخفی شده بود، کشف کردند. محققان می‌گویند با بررسی تصاویر ماهواره‌ای از آب‌های اطراف سایت تاریخی «سولین» از دوره نوسنگی توانسته‌اند این جاده را پیدا کنند.
به گزارش وب‌سایت ساینس‌الرت، این جاده باستانی احتمالاً هزاران سال پیش مردمان «خوار» (Hvar) را در منطقه سولین به جزیره کورچولا متصل می‌کرد. این جاده حالا در عمق 4 الی 5 متری کف دریای آدریاتیک قرار گرفته است.
سایت باستانی سولین که زمانی یک جزیره مصنوعی بوده است، در سال 2021 در کرواسی کشف شد. محققان مشغول بررسی تصاویر ماهواره‌ای این منطقه بودند که متوجه چیزی در کف اقیانوس شدند. آن‌ها با بررسی‌های بیشتر دیوارهای سنگی را پیدا کردند که احتمالاً در گذشته بخشی از این سکونتگاه باستانی بوده است.
آن‌ها می‌گویند این جاده که جدیداً کشف‌شده هم به‌لطف همین جزیره‌ها از آسیب موج‌ها در امان بوده است. جاده‌های مذکور با پهنای حدوداً 5 متری از تکه‌سنگ‌هایی ساخته شده که با دقت کنار یکدیگر قرار گرفته بودند. البته امروزه لایه‌های ضخیمی از گل‌ولای روی آن‌ها را پوشانده است.
محققان معتقدند مردمان خوار دوره نوسنگی که زمانی در شرق دریای آدریاتیک سکونت داشتند، این سکونتگاه‌ها را ساخته و جزیره‌ها را با جاده‌هایی از این دست به یکدیگر وصل کرده بودند. دانشمندان می‌گویند با آنالیز رادیوکربن توانسته‌اند قدمت این جاده را تا حدود سال 4900 پیش از دوران مشترک (BCE) تخمین بزنند.
این تنها راز منطقه کورچولا نبوده است. همین گروه از محققان در سمت دیگر این جزیره سکونتگاهی را پیدا کرده‌اند که بسیار شبیه به سولین است و اشیای عصر حجری بسیار جذابی در آن وجود دارد. این سکونتگاه هم ظاهراً با فرهنگ مردمان خوار در ارتباط است.
این پژوهش با همکاری متخصصانی از موزه دوبروونیک، موزه شهر کاشتلا، دانشگاه زادار، موزه شهری کورچولا و چندین غواص و عکاس انجام شده است.
