به گزارش پارسینه، با خشک شدن جریان آب از افغانستان به سیستان در سالهای اخیر حیات انسانی و طبیعی در سیستان به طور کامل رو به زوال است. سیل مهاجرت و تخلیه منطقه سیستان بیش از پیش شدت گرفته است. مشکلات و دشواری زندگی در سیستان اکنون غیر قابل تصور است. حجم آب اندک باقیمانده در چاه نیمهها رو به اتمام و این منطقه به زودی تشنه خواهد بود.
باید موضوع حق آبه هیرمند پیگیری شود. هیئت حاکمه افغانستان، طالبان نه تنها اقدامی برای رهاسازی حق آبه هیرمند ننموده بلکه با شگفتی در اقدامی، بخشی از آب انباشتی پشت سد بر روی رود هیرمند را به شوره زار گود زره که قابل استفاده برای خود ملت افغانستان هم نیست هدایت نمودهاند!
انتهای پیام/