به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ پس از مخالفت‌ها با کنوانسیونی نادیده و توافقی امضا نشده، حال نوبت به قرارداد 25 ساله ایران و چین رسیده که جزئیاتی از آن هنوز منتشر نشده اما برخی رسانه‌های خارجی و برخی دلواپسان داخلی، خطِ تخریب علیه دولت و دستاودهای آن را در پیش گرفته‌اند. چندی پیش محمود احمدی‌نژاد در جمع مردم گیلان نسبت به قراردادی که به گفته او «مخفیانه با طرف‌های خارجی منعقد می‌شود» اعتراض کرده بود. او گفته است:«هر قراردادی که مخفیانه و بدون درنظر گرفتن خواست و اراده ملت ایران با طرف‌های خارجی منعقد شود و برخلاف منافع کشور و ملت باشد، معتبر نیست و ملت ایران آن را به رسمیت نخواهد شناخت.» اشاره احمدی‌نژاد به اظهارات «علی ربیعی»، سخنگوی دولت بود که در دوم تیرماه در نشست خبری با خبرنگاران گفته بود:« هیأت دولت، پیش‌نویسِ «برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های جامع ایران و چین» را تایید کرد.»
هر چند درباره این برنامه 25 ساله، هنوز اطلاعات رسمیِ جامعی منتشر نشده اما برخی رسانهها درباره آن گمانه‌زنی‌های زودهنگامی کرده‌اند. یقینا تردیدی نیست که دولت موظف است درباره این موضوع شفاف سازی کند، اما در این بین، حمله محمود احمدی نژاد و برخی دلواپسانی چون او، به این قرارداد 25 ساله بین ایران و چین در خور تامل است به ویژه اینکه رسانه‌های خارجی هم این قرارداد را بدون اطلاع داشتن از جزییاتِ آن در بوق و کَرنا کرده‌اند!
این اظهاراتِ احمدی‌نژاد اما با واکنشِ سخنگوی وزارت امور خارجه نیز روبرو شد. سید عباس موسوی با بیان اینکه، سند همکاری‌های 25 ساله ایران و چین، موضوع جدیدی نیست، اشاره کرد:«در سفر رییس‌جمهوری چین به ایران توافق شد که دو کشور در راستای گسترش همکاری‌های راهبردی و جامع خود سندی را در این زمینه تهیه و تدوین کنند. پیش‌نویس این سند آماده شده و باید در دو کشور نهایی شود.»
موسوی با اشاره به اینکه آمادگی داریم با برخی از کشورهای دوست نیز این گونه سندها را امضا کرده و در حال رایزنی نیز هستیم، تصریح کرد: « طبیعی است که همکاری‌های راهبردیِ دو کشور دشمنانی داشته باشد و آنها بخواهند دست به تخریب این روابط بزنند اما این سند، سندی افتخارآمیز است که به نفع منافع دو کشور است.»
محمدجواد جمالی نوبندگانی، نماینده پیشین مجلس نیز ضمن موافقت با اظهارات عباس موسوی، به خبرنگار سیاسی برنا گفته است:«بسیاری از کشورها موافقت‌نامه‌های طولانی مدت را که برای دو طرف می‌تواند، مفید باشد و اطمینان خاطری از مراودات به وجود می‌آورد را به انجام می‌رسانند».
گذشته از اینها، سخنگوی وزارت امور خارجه در خصوص زمانِ انتشار این قرارداد نیز اشاره کرده بود که « احساس می‌کنم سند به گونه‌ای است که در آینده به‌طور کامل منتشر شود.»
در حالی که احمدی‌نژاد می‌گوید:«انقلاب کردیم تا هیچ مسئله‌ای از ملت پنهان نباشد. مذاکره می‌کنند اما هیچ کس خبر ندارد و پایِ نمایندگان را نیز به این ماجرا باز می‌کند»، محمد جواد جمالی نوبندگانی، در واکنش به این گونه اظهارنظرات رئیس دولت نهم و دهم با بیان اینکه «قطعا مواردی که در این موافقت‌نامه‌ها آورده می‌شود مورد بررسی و دقت نظر کامل برای حفظ منافع ملی، است»، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: « دور زدن تحریم‌ها و نگاه به شرق همچنان طرفدارانی دارد. در چنین توافقاتی افرادی هستند که مایل نیستند کشور از این فشارها رهایی پیدا کند و به عنوان ستون پنجم آمریکایی‌ها در کشور عمل می‌کنند. وقتی موضوعی به تصویب نهایی نرسیده، بیان آن می‌تواند تنش‌زا باشد و همچنین مورد سوءاستفاده بدخواهان قرار گیرد.»
خط تخریب و تحریک دلواپسان و امثال احمدی‌نژاد در حالی مجددا از سر گرفته شده که دولت و به ویژه وزارت امور خارجه به ریاست دکتر ظریف، در شرایط سخت تحریم و فشارهای سیاسی و اقتصادی همه جانبه آمریکا و متحدانش، تلاش کرده اند برای زنده نگه داشتن و حفظ دستاوردهای مهمی چون برجام، فحاشی و هجمه‌های تندِ علیه خود را تحمل کرده تا بتوانند تحریم‌ها را دور بزنند و به ترامپ و هم پیمانانش، یادآور شوند که با زور و تهدید نمی‌توانند با ملت ایران سخن بگویند.
جمالی نوبندگانی که در مجلس دهم، سابقه عضویت در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس را دارد در واکنش به اظهاراتِ احمدی نژاد، مبنی براینکه هیچ کس از این قرارداد خبر ندارد، تصریح کرد: «خودِ احمدی‌نژاد، کسی بود که در رابطه با عدم جابجایی اطلاعات به شدت واکنش نشان داد. شاید جزو معدود کسانی باشد که رهبری از حضور در انتخابات دور گذشته او را منع کرد ولی باز هم در انتخابات شرکت کرد. احمدی‌نژاد جز هزینه تراشی، هیچ سود دیگری نداشت و فقط روی آورد به نامه‌های ذلیلانه به مقامات آمریکایی و هیچ‌کدام پاسخ داده نشد. بهتر است او به توئیت زدن برای مایکل جکسون و افراد دیگر که شاید بیشتر به صلاحش باشد، بپردازد. »
در واقع مذاکرات مقدماتیِ قراردادی که جزییاتِ آن منتشر نشده و به گفته سیدعباس موسوی، ابتدا باید در دو کشور به تایید نهایی برسد، در جریان سفر سال ۹۷ هیأتی بلندپایه از ایران با حضور علی لاریجانی، رئیس وقت مجلس و محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران صورت گرفت؛ در آن سفر وزیر نفت و رئیس‌کل بانک مرکزی ایران هم حضور داشتند.
جمالی نوبندگانی با اشاره به این موضوع، به برنا گفته است:« بنا به تصمیم نظام و با سفری که لاریجانی به عنوان رئیس مجلس شورای اسلامی همراه با روسای برخی کمیسیون‌ها، وزارت خارجه، وزارت اقتصاد به چین داشت فصل جدیدی در مناسبات اقتصادی ایجاد شد.»
این مخالفت‌ها با قرارداد منتشرنشده 25 ساله ایران و چین، در حالی است که پیش از این، ماجرای کنوانسیون خزر در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دست به دست میشد و عباراتِ آشنایی چون«دریای خزر را فروختند»، «دریای خزر را به روسیه دادند»، «سهم ایران از دریای خزر 11 درصد شد»، «سهم 50 درصدی ایران از دریای خزر را فروختند»، «ترکمنچای جدید»، «روحانی دریای مازندران را فروخت»، «خزرچای» و غیره، تنها بخشی از هشتگ‌ها و مطالب دست به دست شده، پس از چند روز بعد از اعلام توافق کشورهای حاشیه دریای خزر در شبکه‌های اجتماعی بود.
دست به دست شدن عباراتی که به گفته ظریف، یکی از آفات دیپلماسی است که او آن را به کفِ خیابان آمدن دانسته است.
وزیر امور خارجه کشورمان اخیرا در نشست مدیران ارشد وزارت امور خارجه اشاره کرد که جای دیپلماسی کف خیابان نیست. توافق ٢٥ ساله با چین و کنوانسیون خزر از بزرگترین دستاوردهای دولت است. اگر می خواهیم با همسایگان ارتباط داشته باشیم هیچ چیزی بالاتر از کنوانسیون خزر و سند ٢٥ ساله نمی تواند عمل کند. اما درباره این سند و کنوانسیون، توسط همه جناح‌ها، دروغ‌پردازی های زیادی صورت می گیرد.»
بدین ترتیب با اشاره به سخنان ظریف، این قرارداد و کنوانسیون دریای خزر جزو دستاوردهای دولت روحانی بوده است که البته به گفته سیدعباس موسوی؛ « طبیعی است دشمنانی داشته باشد و آنها بخواهند دست به تخریب این روابط بزنند.» چراکه کشورهایی چون روسیه و چین از جمله کشورهایی است که سالیان سال روابط استراتژیکی با ایران داشته و تاکنون نیز این روابط حفظ شده است.
در نتیجه چه قرارداد 25 ساله ایران و چین و چه کنوانسیون خزر با درنظرگیری همه جوانب، نه ترکمنچای است و نه فتح‌الفتوح. توافقاتی که با تداوم بررسی‌های کارشناسی و تخصصی می‌توانند منافع ملی ایران را هرچه بهتر تامین و تضمین کند.
