هر سال بهمن ماه در تقویم پر افتخار جمهوری اسلامی ایران یادآور وحدت، ایثار، بصیرت، حماسه و از جان گذشتگی ملت متمدن و حماسه ساز ایران اسلامی است که با فریاد بلند و رسای خود استقلال و آزادی جمهوری اسلامی را خواستار شد تا از تحت سلطه و استعمار کشورهای غرب و شرق در آید و عزت و سربلندی و اتکا به خدا و خود را به جهانیان ابلاغ کند.
اما یوم الله ۲۲ بهمن روز خاصی نزد ایرانیان است، روزی که فرصت بازنگری در ارزش ها و آرمانهاست و امروز با گذشت ۴۲ سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، گفتمان و فرهنگ این انقلاب، جهانی شده و بیداری مردم را در اکثر کشورهای اسلامی در مبارزه با سلطه، ستم و بی عدالتی های استکبار جهانی فراهم آورده است.
انقلاب اسلامی ایران انفجار نور و زلزله عظیمی بود که در شرایطی معجزه آسا طومار سلطه ۲۵۰۰ ساله سلاطین و شاهان مستبد را در هم پیچید و در ادامه اندیشه و عمل انقلابی فرزندان انقلاب و نسل خمینی(ره) در مصاف با جبهه متحد ضد انقلاب و نظام سلطه تحت تعالیم و آموزههای اسلام ناب محمدی مسیر جدیدی را فراروی جوامع بشری گشود.
آری این روزها و پس از گذشت ۴۲ سال از پیروزی انقلاب اسلامی تحت رهبری امام خمینی (ره) و در ادامه هدایتهای حکیمانه خلف صالحش حضرت آیت الله خامنهای این انقلاب معنوی منشا تحولات عظیم و تاریخ ساز در منطقه و جهان شده است؛ به گونهای که پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی نشانههای فرجام حذف مطلق گرایی و برتری آمریکا، فروپاشی نظام تک قطبی و تسریع روند چند جانبهگرایی در نظام بینالملل را به واقعیت مسلم و گریز ناپذیر تاریخ معاصر تبدیل کرده است.
در سالروز پیروی انقلاب اسلامی به چشم حقیقت افول قدرت آمریکا و تند شدن شیب فروپاشی لیبرال دموکراسی غرب و صهیونیستم جهانی امروز واقعیت برگشت ناپذیری است که اتاقهای فکر نظام سلطه در آمریکا، اروپا و فلسطین اشغالی را با بحران و چالش جدی مواجه ساخته است.
در چهل و دومین فجر انقلاب اسلامی اعتراف دشمنان قسم خورده انقلاب به برتری استراتژیک و منطقهای ایران اسلامی و اراده شکستناپذیر ایرانیان در ادامه حرکت پرشتاب و توفنده خود برای دستیابی به آرمانهای بلند و جهانی، تصویر درخشان و شکوهمندی است که هماینک بر تارک این سرزمین نقش بسته، آیندهای روشن و افتخارآمیز را به نسل های امروز و فردای جامعه نوید میدهد.
در گذر از این ۴۲ سال اقتدار، وحدت و همدلی ظهور «گفتمان انقلاب اسلامی» در سپهر واقعیات جهانی و فراهمسازی فرصتهای شگفتآور برای معرفی اسلام ناب محمدی (ص) به عنوان مدل سعادتمندی جامعه بشری چالش بزرگ و پرخطر بلوک سلطه بوده و انقلاب اسلامی و گفتمان منحصربهفرد آن در عرصه جدید با اقتدار ذاتی و مبنای وحیانی خود توانسته در تقابل با رقبای گفتمانی، نظام سلطه را با چالش جدی روبهرو ساخته و به رغم توطئهها و فتنهسازیهای فراوان، بسترهای ایجاد «تمدن نوین اسلامی» را در سایه ایمان به خدا و نگاه به عدالت و فلسفه ظهور و مقابله با ظلم و حمایت از مظلوم فراهم کند.
آری با گذشت ۴۲ سال از انفجار نور و وقوع معجزه قرن، گفتمان مقتدر و منحصر به فرد انقلاب اسلامی که بر مبنای اصول، مبانی و ارزشهای اسلام ناب محمدی(ص) و با اراده ولی فقیه و رهبری انقلاب تولید و با شاخصه «دفاع از مظلوم» و «ستیز با ظالم» در سپهر جهانی تبلور پیدا کرده است؛ به رغم زنجیرهای از فتنهها، نقشهها و توطئههای شیطانی نظام سلطه و صهیونیسم، هم اکنون انسجام، اقتدار و سازماندهی جبهه مقاومت را فراتر از جغرافیای ایران و منطقه رقم زده است.
اما در چهل و دومین بهار پیروزی انقلاب اسلامی جای خیلی از علاقه مندان، همراهان و عاشقان واقعی مکتب امام روح الله (ره) از جمله سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی سرباز وطن و سردار مقاومت خالی است، همان سردار سرافرازی که شخصیتی متدین بود اما آلوده به افکار تحجرآمیز نبود. نواندیش و مبتکر بود اما آلوده به تجددمآبی نبود.
شهید سرافرازی که ولایت و رهبری یکی از سرفصلهای مهم زندگی و عمل او بود. او که حضرت امام خمینی(ره) را «احیاگر اسلام» میدانست و معتقد بود در دو قرن گذشته هیچ شخصیتی همسنگ او نیامده است. سرداری بی ادعا که در جلسات میگفت در طول دوران غیبت، شخصیتهای مهمی در جهان اسلام و به خصوص در بین شیعیان ظهور و بروز پیدا کردهاند و اثرات مهمی هم برجای گذاشتهاند ولی هیچکدام در مرتبه و جایگاه امام خمینی نبوده و کاری که او کرده است، نکردهاند.
شهید سعیدی که اطاعت از حضرت امام(ره) و خط و راه او را نه یکی از راههای سعادت بلکه تنها راه سعادت بشر میدانست. این درک او از موقعیت حضرت امام خمینی(ره) در اسلام ناشی از «احساس» نبود، بلکه با مطالعه عمیق روی آثار علمای سلف و مراجع بزرگ و با ذکر موارد زیاد همراه بود.
ولایت و رهبری از منظر سردار شهید سلیمانی فقط جنبه استدلالهای کلامی نداشت و موضوع فقط به تأثیر اخروی آن هم محدود نبود. او معتقد بود بدون ولایت هیچ خیری در جامعه محقق نمیشود و هیچ چیز جای آن را نمیگیرد. او میگفت با عقل و مشاوره و تأمل نمیتوان به آنچه رهبری به آن رسیده است، رسید؛ بلکه این امر متوقف به غرق شدن در محبت او وقبول و اطاعت از تدابیر اوست. او در پاسخ نخستوزیر وقت ترکیه که به طعنه گفته بود تو استاد تاکتیکی ولی استراتژیست خوبی نیستی، گفته بود من لازم نیست استراتژیست باشم چرا که در بالای سرم بزرگترین استراتژیست را دارم و این چیزی است که شما ندارید و از این رو تاکتیکهای شما هم به جایی نمیرسد.
«سردار سلیمانی در موضوع رهبری، «ولایتمحور» و «ولایتمدار» بود، اما در این اندازهها متوقف نبود. ولایتمحوری و ولایتمداری صفت شخصی هستند که بسیار هم خوب است و سبب عاقبت به خیری هم میشود و بسیاری از مسایل را هم حل میکند و برای انسانهای عادی مطلوب است ولی در نهایت یک «صفت شخصی» است و تبعات مثبت شخصی دارد. سردار شهید حاج قاسم سلیمانی بسیار فراتر از آن و در واقع «ولایتافزا» بود. او بازوی واقعی رهبری و برازنده لقب «مالک اشتر علی» بود.
سردار سلیمانی ولایتافزا بود به این معنا که با اقدامات و نوع رفتار خود میلیونها نفر را به دوستداران رهبری اضافه میکرد. او بهترین واسطه مردم و رهبری بود و موجی که او در زندگی و شهادتش در دفاع از انقلاب اسلامی و منطق آن به راه انداخت، از دیگران ساخته نبود. بخش زیادی از پیروزی های انقلاب اسلامی در داخل، مرهون موفقیتهای بزرگ انقلاب در محیط خارجی است. بسیاری از مردم کاستیهای داخلی را با نگاه به موفقیتهای خارجی نظام تحمل میکنند و بسیاری با نگاه به موفقیت خارجی نظام، زیر بار تهمت ناکارآمدی نظام نرفتهاند و به درستی ناکارآمدیهای داخلی را مربوط به مسئولین اداره داخلی کشور دانستهاند. در واقع موفقیتهای گسترده نظام در خارج از کشور، بقاء انقلاب را در داخل بیمه کرد و این موفقیتها، راه رهبری حضرت امام خامنهای ـ دامت برکاته ـ را تسهیل کرد.»
در چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب مردم ایران اسلامی در حالی ایام الله دهه مبارک فجر و یوم الله ۲۲ بهمن را گرامی میدارند که به برکت هدایتهای رهبر معظم انقلاب و ایستادگی و مقاومت ملت، ایران اسلامی بیش از همیشه از قدرت و اقتدار برخوردار بوده و بسیاری از شعارها و آرمانهای انقلاب اسلامی محقق شده است.
در این بهار آزادی با همه وجود به روح پر فتوح و آسمانی مسافران بهشت و همه شهدای انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و جبهه مقاومت سلام و درود می فرستیم.
از: فرهادشرف پور