فدراسیون جهانی شنا در روز‌هایی که کرونا ورزش را تعطیل کرده، کلیپ‌هایی را از شناگران کشور‌های مختلف منتشر می‌کند که همه با پوشیدن لباس شنا منتظر زمان آغاز به‌کار استخر‌ها هستند. در این صفحه کلیپی هم از شناگران ایرانی دیده می‌شود؛ کلیپی با حضور زنان شناگر.
به گزارش تابناک ورزشی، درحالی‌که در ایران کمتر کسی از شنای زنان خبر دارد و نامی از ورزشکاران حرفه ای این رشته شنیده است، در این کلیپ زنانی به نام ملی‌پوش حضور دارند که خط قرمز‌ها را رد کرده‌اند. بعضی از این زنان تلاش کرده‌اند حجاب متعارف در ایران را رعایت کنند، اما بعضی از آن‌ها با این پوشش فاصله قابل توجهی دارند. به‌خاطر انتخاب نوع پوشش زنان است که این کلیپ جنجالی شد تا جایی که محسن رضوانی، رئیس فدراسیون شنا از فینا خواست این کلیپ را از صفحه اینستاگرامش حذف کند.
رضوانی گفته است وزارت ورزش پیگیر شده تا با سازندگان کلیپ برخورد کند. حتی شایعه شده که وزارت ورزش می‌خواهد مجازات‌هایی را برای زنانی که در ساخت این کلیپ مشارکت کرده‌اند، درنظر بگیرد. شناگران این کلیپ به‌عنوان ملی‌پوش معرفی شده‌اند، اما نایب‌رئیس فدراسیون می‌گوید بیشتر این شناگران و به‌خصوص زنان عضو تیم ملی نیستند.
خانم ورنوس می‌گوید: «در شنا تیم ملی زنان نداریم. این صحبت که آن‌ها ملی‌پوش هستند، نادرست است. در کل کلیپ فقط ۲ شناگر مرد ملی‌پوش هستند. بقیه شناگران در سطح‌های پایین‌تر کار می‌کنند. نمی‌دانم چرا اسم تیم ملی را روی خودشان گذاشته‌اند. شاید هم کسانی که خبر را منتشر کرده‌اند، به اشتباه گفته‌اند که آن‌ها اعضای تیم ملی هستند.»
ورنوس درباره شناگران زن توضیحات بیشتری می‌دهد: «شنای زنان، چون مسابقات برون‌مرزی ندارد، طبیعی است که تیم ملی هم نداشته باشد. هر چند سال یک‌بار تیمی خارج از ایران برای مسابقات دعوت می‌شود و قبل از مسابقه تیم ملی تشکیل می‌شود.» آخرین باری که تیم ملی شنای زنان ایران تشکیل شد، سال ۱۳۸۴ بود: «بعد از بازی‌های اسلامی زنان که در خود ایران برگزار می‌شد، تیم ملی نداشتیم. حتی برای بازی‌های کشور‌های اسلامی هم که در عربستان و آذربایجان برگزار شد، ما تیم ندادیم به‌خاطر اینکه شرایط برگزاری مسابقات از نظر ما اسلامی نبود.»
ورنوس مدعی است که در ۱۴ سال گذشته تیم‌ملی شنای زنان تشکیل نشده است، اما آخرین اخباری که از تیم‌ملی زنان شنا در سایت فدراسیون منتشر شده، مربوط به ۲ سال قبل است. فدراسیون ۳۱ خرداد سال ۹۶ گزارش تصویری از اردوی آماده‌سازی تیم‌ملی منتشر کرده است. در آن تاریخ شناگران زن در ورزشگاه المپیک کیش برای حضور در بازی‌های کشور‌های اسلامی اردو زده بودند.
اگر این شناگران حاضر در کلیپ عضو تیم ملی نیستند، چطور به این چالش دعوت شده‌اند؟ ورنوس همه این شناگران را نمی‌شناسد: «نفر دوم کلیپ سارینا اشتیاقی است که قبلا در ایران کار می‌کرد. او چند سالی است که ساکن ایران نیست. نفر آخر هم سمانه حشمت‌زاده است که چند‌سالی است که دیگر شنا نمی‌کند و مربی ناجی است. سطح کار بچه‌هایی که در کلیپ هستند، متفاوت است. بعضی‌ها در مسابقات باشگاهی شرکت می‌کنند، بعضی‌ها در سطح استانی و بعضی‌ها هم در سطح کشوری. بیشتر این نفرات چهار پنج سال است که شنا را کنار گذاشته‌اند و دیگر کار نمی‌کنند. من بعضی از نفرات را نمی‌شناسم.»
ورنوس برخورد وزارت ورزش با این نفرات را تأیید می‌کند: «هیچ کدام از این نفرات در مسابقات ما شرکت نمی‌کنند. اگر هم بخواهند شرکت کنند، حتما محرومیت‌هایی را برای آن‌ها درنظر می‌گیرند. بیشتر این دختران دوره فعالیتشان تمام‌شده و به‌نظر می‌رسد، چون خیالشان راحت بوده که زیرنظر فدراسیون کار نمی‌کنند، در کلیپ شرکت کرده‌اند. کسی که در مسابقات شرکت می‌کند، حواسش هست که همه شئونات را رعایت کند.»
همشهری در گزارش خود نوشته است: درسال‌هایی که تیم ملی شنای زنان مسابقاتی نداشته است، زنان فعال بوده‌اند، مسابقات قهرمانی کشور برگزار شده و حتی زنان رکورد‌هایی را که ملی‌پوشان ثبت کرده بودند، شکسته‌اند، اما دیده نشده‌اند. نظر بعضی‌ها این است که هدف اصلی زنان شناگر دیده‌شدن خودشان و رشته‌شان بوده؛ اینکه نظر افکار عمومی را به‌خودشان جلب کنند و بگویند ما هم هستیم.
