به گزارش ورزش سه، حالا هر تیمی در اروپا به دنبال موفقیت در مسابقات حذفی است می‌تواند روی پروژه استخدام سیمونه اینزاگی سرمایه‌گذاری کند. بعد از جدایی آنتونیو کونته بود که مدیران نراتزوری برای حفظ روند رو به رشد خود به سراغ اینزاگی رفتند. برادر بزرگ‌تر در لباس تیم رقیب همشهری به تمام موفقیت‌های ممکن دست یافته بود و نام خانوادگی اینزاگی خاطره خوبی برای هواداران اینتر به همراه نداشت.
فصل اول با ناکامی در تکرار فتح اسکودتو و واگذاری جام به میلان سپری شد، اما اینتر در کوپاایتالیا و سوپرجام به قهرمانی رسیده و در لیگ قهرمانان نیز جان لیورپول آماده یورگن کلوپ را گرفت تا بعد از یک دهه در یک هشتم با تورنمنت وداع کند.
با توجه به جدایی ستاره‌هایی چون اشرف حکیمی و روملو لوکاکو، کارنامه سیمونه اینزاگی در اولین فصل قابل قبول بود و این سرمربی جوان و ایتالیایی در فصل جاری نیز شغل خود را حفظ کرد. وقتی قرعه کشی حکم به همگروهی اینتر با بایرن مونیخ و بارسلونا داد، خوشبین‌ترین طرفدار نراتزوری نیز حتی شانسی برای صعود این تیم از مرحله گروهی قائل نبود و حالا آنها برای حضور در فینال آماده می‌شوند.
ضربه هاکان چالهان اوغلو آنقدر دقیق و محکم بود که تراشتگن مغلوب شود و نمایش سزاوارنه در نوکمپ در فصلی که صعود بایرن‌مونیخ از روز اول قطعی بود، باعث شد اینتر بالاتر از بارسا راهی دور حدفی شود.
قرعه هم با اینتر یار بود و آنها با غلبه بر پورتو و بنفیکا راهی نیمه نهایی شدند. تقابل با میلان یادآور خاطراتی بود که اغلب شیرین نبود، اما تیم اینزاگی در بازی رفت آنقدر درخشان کار کرد که روسونری‌ها هم تردیدی در مورد صعود این تیم به فینال نداشتند، برتری با دو گل مسیر اینتر را هموار کرد و امشب آنها با برتری ۰-۱ در نهایت به فینال لیگ قهرمانان رسیدند.
حضور در فینال عادت اینتر نیست و آنها امسال بعد از ۱۲ سال حتی حضور در بین چهار تیم را تجربه کردند. اما نراتزوری این فصل حداقل در لیگ قهرمانان آنقدر آماده بوده که کسی بوده که همه هواداران آنها را رقیب دشواری چه برای رئال مادرید و چه منچسترسیتی در فینال بدانند.
