به گزارش "ورزش سه"، پیکان روز گذشته آخرین بازی فصل خود را هم در لیگ برتر مقابل مس رفسنجان انجام داد و به تساوی یک بر یک رسید. یکی از موضوعاتی که در جریان این بازی به چشم آمد، فشار و استرس زیادی بود که روی مجتبی حسینی قرار داشت. طبیعتا سرمربی تیمی که خطر سقوط تهدیدش نمی‌کند و صرفا برای انجام مسابقه پایانی لیگ به زمین رفته، نباید استرس زیادی کنار زمین داشته باشد اما برای حسینی این مساله صادق نبود و او با هیجان وجدیت بالا مسابقه با مس را دنبال می‌کرد.
حسینی در طول 90 دقیقه دیدار با مس رفسنجان و به خصوص در نیمه اول که شاگردانش موقعیت‌های گلزنی زیادی را از دست دادند ، حرص و جوش زیادی خورد و شاید بتوان گفت این مساله باعث عصبانیتش شد. بعد از گل مس رفسنجان ناراحتی مجتبی حسینی به اوج رسید و البته که با مساوی شدن مسابقه کمی از این عصبانیت فروکش کرد.
چهره سرمربی پیکان بعد از پایان بازی با مس رفسنجان در هفته سی‌ام شاید گویای همه فشاری که در طول فصل گذشته لیگ برتر پشت سر گذاشت، باشد. چهره‌ای تقریبا آشفته که مشخص می‌کند حسینی هنوز اتفاقات چند هفته گذشته را فراموش نکرده. او طی دو فصل گذشته تیمی را روانه لیگ برتر کرد که پایین‌ترین میانگین سنی را در بین 16 تیم شرکت‌کننده داشت و بازیکنانی را به فوتبال معرفی کرد که حالا هرکدام برای خود اسم و رسمی پیدا کرده‌اند.
او در مقاطع زیادی از لیگ برتر از کم تجربگی شاگردانش ضربات زیادی خورد و به همین خاطر یکی از سخت‌ترین دوران فوتبالی خود را پشت سر گذاشت. خسته نباشید حسینی در پایان بازی به شاگردانش داخل چمن ورزشگاه انقلاب با چهره‌ای کاملا برافروخته شاید همه سختی‌هایی که سرمربی پیکان در طول یکسال گذشته تحمل کرد را نشان بدهد.
در این شرایط او حالا با پایان لیگ برتر رسما به عنوان اصلی‌ترین گزینه سرمربیگری امیدهای فوتبال ایران در مسیر رسیدن به المپیک معرفی شده است. بدون تردید مذاکرات حسینی و فدراسیون طی یکی دو روز آینده رسمی می‌شود که اگر به توافق نهایی برسد، آنوقت یک چالش دشوار دیگر در انتظار این مربی است. چالشی که بازهم او را با بازیکنان جوان فوتبال ایران مواجه می‌کند و البته که ماموریتی بسیار سخت پیش‌روی این مربی قرار خواهد داد؛ ماموریتی به بزرگی پایان دادن به طلسم صعود به المپیک بعد از نزدیک به پنجاه سال!
