طنین «سرفراز باشی میهن من» از بلندگوهای برافراشته در گوشه و کنار شهر همدان بر می‌خیزد و مردم از درون خودروهایشان با این طنین حماسی همصدا می‌شوند و تا آسمان نیمه ابری ۲۲ بهمن اوج می گیرد.
۲۲بهمن امسال متفاوت از سالهای گذشته است و این تفاوت را کرونا رقم زد.
تفاوتی که در ظاهر راهپیمایی جلوه کرد و گام‌های استوار و مشت‌های گره کرده مردم را از کف کوچه و خیابانها به داخل خودروها کشاند.
این ظاهر متفاوت اگرچه با شیوه های سنتی تضاد داشت اما انگار معجونی از شیرینی و تلخی در کام مردم می ریزد که در خور تامل است.
شیرین از این حیث که بهاری دیگر از انقلاب در دل زمستان روییده و تلخ به خاطر هزاران هموطن قربانی کرونا که این روزها جایشان خالی است.
کاروان خودرویی از میدان بعثت شهر همدان با رمز «یا زهرا» آغاز شد و تنوعی گسترده از خودروها با رقص رنگهای سبز و سفید و سرخ خیابانهای شهر را طی می کند.
گروهی از دانش آموزان سرودهای انقلابی را زیبا و پُرطمطراق می خوانند و می نوازد، از چهره های سرخ و خندانشان پیداست که از ماه ها پیش این سرودها را برای اجرا در جشن انقلاب تمرین کرده اند.
جمعیتی از پیران سپیدموی تا جوانان بالنده و کودکان نوپا با وجود هشدارهای مکرر در میدان امام (ره) میعادگاه همیشگی همدانی ها گرد هم آمده‌اند و با هر ضرباهنگ این سرودها دوباره شیفته آب و خاک وطن می شوند و به ایرانی بودنشان می بالند.
برخی هم انگار پاهایشان را گره زده و گوشه ای از میدان نشسته اند، خودم را به آنها می رسانم که از سالمندان این شهر هستند و با هم وعده کرده اند امروز به رسم هر سال به راهپیمایی بیایند.
آنها جوانان برومند سال ۵۷ هستند که یکی از طرف بقیه مختصری از دلاوری هایشان را برایم تعریف می کند و از شبهایی می گوید که بدون واهمه و ترس از عواقب شعارنویسی علیه رژیم طاغوت و پخش اعلامیه صحبتهای امام خمینی(ره)، مردم را به بیداری اسلامی دعوت می کردند.
از آن همه شور و حرارت تنها زانوان لرزان و دستهای چروکیده ای مانده که بی عصا رمق راه رفتن ندارند، با این حال می گویند: هنوز هم به انقلاب و خون هایی که برای پیروزی اش ریخته شده تعصب داریم و با همین دست و پای کم جان، بدخواهان وطن را وادار به عقب‌نشینی می کنیم.
عده ای از جوانان هم موتورسیکلت و دوچرخه هایشان را تمیز و براق کرده و با پرچم و بادکنک‌های رنگین آراسته اند و در خیابانهای شهر هنرنمایی می‌کنند تا سهمی در شادی عید انقلاب داشته باشند.
ماشین‌ها تمامی ندارد و از کوچه و خیابان های اطراف مدام به این کاروان اضافه می شود و هر گوشه اش جذابیت و دلربایی خاطره انگیزی را مهمان چشمهایمان می کند.
مردم همدان در چهل و دومین بهار انقلاب «حاج قاسم سلیمانی» را هم از یاد نبرده اند این را از مضمون برخی پلاکاردها متوجه می شوم، انگار خون این سردار شهید بعد از یکسال هنوز گرم و جوشان است.
تعدادی از رزمی کاران هم در گوشه ای از شهر ورزش سخت و خشن بوکس را با هنر می آمیزند تا بتوانند اثری خارق العاده در این روز به یادماندنی خلق کنند و بهترین تشویق ها را از دستان مردم هدیه می گیرند.
ابرهای آسمان هم کنار رفته اند تا دختر خورشید بی‌پروا و شادمانه بر سر و روی مردمان این شهر بتابد انگار میخواهد در شادی و سرور عید پیروزی انقلاب با مردمان این دیار شریک شود.
گروه‌های نمایشی نقره‌ای تنان، عروسک های تن پوش، چوب پاها، گروه دلقک ها و عروسک های غول پیکر هم با موسیقی های شاد کاروان انقلاب را همراهی می کنند.
حضور این دسته از هنرمندان بخش هیجان انگیز این رویداد است که امسال با خوش سلیقگی دست‌اندرکاران شور و هیاهوی دیگری را به عیدانه انقلاب می بخشد.
قطعنامه این روز پرشکوه هم پس از یک سخنرانی حماسی، قرائت شد و مردم در پایان هر بند شعار «الله اکبر» را کوبنده تر سر می دهند.
خلاصه هر کسی به فراخور استعداد و هنرمندی اش در این بزم شادمانه سهیم شد به طوریکه در تمام شهرهای استان مانند ملایر سرزمین تاکستانهای شیرین، تویسرکان مهد طلای سبز، نهاوند رویشگاه سرآبهای خروشان و خلاصه در ۷۰ نقطه مادستان ساز و آواز جشن پیروزی خون بر شمشیر شنیده می شود.
مراسم ویژه بزرگداشت یوم الله ۲۲ بهمن در قالب حرکت نمادین خودرویی و موتوری با شرکت پرشور و خودجوش اقشار مختلف مردم در مناطق مختلف استان همدان برگزار شد.
