خبرگزاری میزان - طبق اعلام روابط عمومی سازمان اوج، احسان محمدحسنی مسئول سازمان هنری رسانه‌ای اوج صبح ۲۲ بهمن با حضور در برنامه صبحگاهی «سلام صبح بخیر» شبکه سه به ارایه توضیحاتی درباره این سازمان پرداخت.
وی در ابتدای این برنامه گفت: تفاوت قبل از انقلاب با حالا در ساحت هنر فاصله بین زمین و آسمان است، قبل از پیروزی انقلاب دست عرصه هنر خالی بود، هنرمند داشتیم، ولی بستری برای رشد و شکوفایی آثار خوب چه به لحاظ کمی چه کیفی چندان وجود نداشت، ولی آنچه بعد از انقلاب رخ داده، در آمار، در تخصص و فرم و... قابل مقایسه با قبل از انقلاب نیست.
* آوینی با انقلاب از کف به اوج رسید
وی افزود: انقلاب فرصت تغییر را به وجود آورد، قبل از انقلاب هنرمندان زیادی بودند مثلا آوینی قبل از انقلاب چه مسیری را طی کرد بعد از انقلاب و آشنایی با امام زندگی شهید آوینی، نگاه و آثار او چه تغییری کرد، دیدیم که از کف به اوج رسید و در نهایت با آن پایان، دفتر زندگی او رقم خورد. ما نمونه هایی مانند آوینی را زیاد داریم خیلی از کارگردان‌های ما قبل از انقلاب قدر نمی‌دیدند، اما بعد از انقلاب در مسیر رشد قرار گرفتند.
محمدحسنی بیان کرد: ما همیشه موضوع مهمی را یادمان می‌رود؛ این حجم شکوفایی، رشد هنرمند جوان و آثار تولید شده حاصل کار چه کسی است؟ هنرمندان انسان‌های لطیفی هستند. باید ببینیم کسی که به آن‌ها عشق ورزیده چه کسی است؟ اگر عصاره وصیتنامه حاج قاسم را بخوانید می‌بینید که می‌گوید پیر حکیمی بالای سر ماست که او ما را به اینجا رسانده است، کسی که در دوران ریاست جمهوری خود برای هنرمندان وقت می‌گذاشته است. مثلا کاظم چلیپا، مرتضی سرهنگی و ... وقتی هنری ارایه می‌دادند آقا آثارشان را می‌دیدند، با شعرا، رمان نویسان، هنرمندان جلساتی داشتند، نبض اقتصاد و هنر در دستانش است. در قطار انقلاب طبیعی است که گاهی ریزش داشته باشیم، ولی رویش هایی زیادی هم داریم که قابل مقایسه نیست. در مستند «غیر رسمی» نوع نگاه ایشان را از منتهی الیه راست تا منتهی الیه چپ را دیدیم و متوجه شدیم همه پدری دارند که آن‌ها را هدایت کرده است، اما جز حاج قاسم کسی قدر ایشان را ندانسته است.
وی درباره اینکه چرا کمتر مصاحبه می‌کند؟ اظهار کرد: از بس در کشور زیاد سخنرانی می‌شود و دوستان وعده و وعید می‌دهند. به نظرم بهتر است ما کم حرف بزنیم، بگذاریم چند نفری باشند که کار کنند. من از گفتگو فرار نمی‌کنم بلکه در مجموعه‌ای کار می‌کنم که بچه‌های زیادی در آن مشغول فعالیت هستند، اثر تولید می‌کنند و... به طوری که تا امروز ۲۴ هزار اثر تولید کرده‌اند که نزدیک به هزار اثر متعلق به پیشکسوتان و ۲۲ هزار اثر برای جوانان است. اگر هر روز حرف بزنم فرصت نمی‌کنم در سایه بایستم و از بچه‌ها حمایت کنم. از سوی دیگر به نظرم بچه‌هایی که کار می‌کنند باید حرف بزنند، آن‌ها خالق اثر هستند من که کاری نکرده‌ام. ما امروز به دلیل کار‌های نکرده شرمنده هستیم. امروز جشن تولد انقلاب است خیلی از جوانان با وجود گذشت این همه سال هنوز یک فیلم سینمایی خوب درباره انقلاب ندیدند البته حتی چند باری خیز برداشتیم تا اثری درباره شهید بروجردی تولید کنیم، زندگی او جذاب و پر کشش است، ولی تاکنون میسر نشده است. وقتی هنوز فیلمی در تراز انقلاب تولید نکردیم باید بگوییم شرمنده ایم نزدیک ۱۴۰ موسسه هستند که کار می‌کنند، اما کار‌های انجام شده در قبال انقلاب، چیزی نیست.
* حاج قاسم گفت اگر نامزد انتخابات شوم دیگر قاسم سلیمانی نیستم
وی ادامه داد: در آستانه انتخابات ریاست جمهوری هستیم، آرام آرام صدای طبل انتخابات بلند می‌شود و به شکل غریبی همه احساس تکلیف می‌کنند. یادم است یک بار در پرواز دمشق به تهران حال حاج قاسم خوب نبود، زیر سرم بود، اما درباره افغانستان و گردان فاطمیون تعریف می‌کرد، وسط صحبت‌های او سوالی کردم، گفتم چرا او برای انتخابات به عنوان نامزد حاضر نمی‌شود، او لبخند تلخی زد و گفت اگر یک روز نامزد انتخابات شدم، دیگر آن قاسم سلیمانی سابق نیستم.
مسئول سازمان اوج درباره تولیدات اوج گفت: اعترافی کنم ما در دهه ۶۰ و ۷۰ روایت فتح را داشتیم که در هفته یک مستند پخش می‌کرد، دو شبکه بیشتر هم برای پخش آن‌ها نداشتیم این حاصل زحمات تعدادی از بچه‌هایی انقلاب بود که دوربین به دست گرفته بودند. امروز بچه‌های ما دست کم سالی دو هزار اثر در همه نهاد‌ها تولید می‌کنند، ما در حوزه داستانی «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان را داشتیم که قدردان او هستم، چون کار خوبی ارایه کرد، «بیست و سه نفر»، «منصور»، «مصلحت»، «لباس شخصی» و... آثاری هستند که رویش‌ها را نشان می‌دهد، کارگردانانشان پدیده‌های سال خود بودند که دستشان را می‌بوسیم، در حال حاضر انیمیشن در ایران با همین بچه‌های خودمان، به گونه‌ای پیشرفت کرده که به آن‌ها از کشور‌های دیگر سفارش ساخت اثر می‌دهند، در حوزه کلیپ، نماهنگ، دیوارنگاره و... پیشتاز هستیم و می‌بینیم که بچه‌ها تاثیرگذار شده اند. حجم زیادی از مستندسازان برای تهیه مستند به کشور‌های دیگر رفته‌اند، دو زبان یاد گرفته‌اند، من تنها درباره بچه‌های اوج حرف نمی‌زنم، بلکه همه بچه‌های ما این‌چنین هستند و واقعاً انگیزه دارند.
* سوژه‌های جذاب در ایران دیده نمی‌شود
وی درباره برنامه‌های آینده گفت: همه کشور‌های دنیا بعد از جنگ هایشان، شرایط امروز ما را پشت سر گذاشتند، بعد از جنگ جهانی، تنگناها، مشکلات، گرسنگی و... زیاد شد، اما رسانه‌ها قهرمان ساختند، سینما رونق گرفت، حال مردم را با امیدبخشی خوب کردند و برای مردم رویا ساختند؛ این کاری است که برخی که دستی در تولید دارند، نمی‌کنند. زنبور عسل روی گل می‌نشیند و اگر یک زنبور روی آلودگی بنشیند نگهبان کندو نمی‌گذارد داخل شود. بعضی‌ها حالشان خوب نیست، روی عفونت‌ها و پلشتی‌ها می‌نشینند، ایران زیبا این همه سوژه‌های جذاب و مردم خوب دارد، اما این موارد در آثار چندان دیده نمی‌شود، تمدن ایرانی اسلامی آینده ماست.
محمدحسنی توضیح داد: امیرکبیر برای سازندگی سه سال و نیم وقت داشت و هنوز از او به نیکی یاد می‌کنیم. هشت سال برای یک دولت کم است؟ در دوران جنگ با آن همه فشار ایستادیم، آینده برای این جوانان است و ما باید بایستیم.
وی با بیان اینکه رسانه مثل شمشیر است، اظهار کرد: ما باید رویا را نشان بدهیم تا به سمتش برویم و از این روز‌ها بگذریم. اما گاهی حواس هنرمندان را پرت می‌کنیم مثلا شب انتخابات برخی آقایان یاد هنرمندان می‌افتند، هنرمندان هم عاطفی و عاشق هستند، این افراد هنرمندان را برای انتخابات به میان می‌آورند و لشکر کشی می‌کنند، اما چرا از هنرمندان استفاده می‌کنند که در نهایت بعد از مدتی این هنرمندان بگویند اشتباه کردیم؟
* دیدار‌های حاج قاسم با کارگردانان و هنرمندان
محمدحسنی درباره یکی دیگر از خاطرات خود درباره حاج قاسم گفت: خیلی از فرماندهان و نزدیکان حاج قاسم درباره او خاطره دارند، دوست دارم ابتدا آن‌ها حرف بزند. اما باید بگویم حاج قاسم ملاقات زیادی با هنرمندان داشت، مثلا ابراهیم حاتمی‌کیا، مجید مجیدی، رضا میرکریمی و... از این دسته بودند. حاج قاسم قبل از ساخت «پایتخت ۵» به من گفت دوست دارد تیم «پایتخت» را ببیند، بازدید او از پشت صحنه «۲۳ نفر» هم جالب بود، اصلا باید بگویم ساخت «به وقت شام»، «پایتخت ۵» و «۲۳ نفر» حاصل پیگیری‌های او بود. اگر «پایتخت ۵» را با قسمت‌های قبل و بعدش مقایسه کنید، متوجه تفاوت‌ها می‌شوید، چون آن «پایتختی» بود که نفس حاج قاسم به آن دمیده شده بود.
وی ادامه داد: یادم است در پشت صحنه «۲۳ نفر» حاج قاسم بعد از ملاقات به عوامل انگشتری هدیه داد، اما بعد از ملاقات متوجه حضور خانمی شد که از عوامل بود، حاج قاسم خواست با آن خانم صحبت کند به طوری که حتی همان خانم تعجب کرد. آن خانم به لحاظ ظاهری تفاوت‌هایی داشت که حاج قاسم گفت: دخترم شما فکر می‌کنید ما شما را دوست نداریم؟ اینطور نیست. ما همه شما را خیلی دوست داریم. سپس حاج قاسم خودش پیگیری کرد تا هدیه‌ای به او بدهند.
انتهای پیام/
