بزرگترین خواسته این مادر سینما تاسیس مکانی برای دور هم جمعشدن هنرمندان قدیمی بود و یادآوری میکرد: «خانه پیشکسوتان هنرمند جای خیلی خوبی بود. میتوانستیم چند ساعت با دوستانمان دور هم جمع بشویم. شهره لرستانی با تاسیس این خانه ما را به هم وصل کرده بود. حتی توانستیم یک سفر دستهجمعی به مشهد برویم، اما الآن این خانه تعطیل شده و جایی برای با هم بودن نداریم.» مهری ودادیان آنگونه که خودش میگفت خیلی زود نقش «مادر» را بازی کرده است. از همان سالهای جوانی در نقش مادران گوناگون حضور داشته است و خاطرات خوشی از سالهای فعالیتاش در سینما دارد. فیلم «رگبار» بهرام بیضایی را بسیار دوست میداشت. فیلمی که در آن نقش «خیاط» را بازی کرده است. او میگفت: «رگبار» فیلمی بهیادماندنی شد و بهرام بیضایی هم هنرمند بسیارخوبی است که کارکردن با او برای من بسیار لذتبخش است. با یادآوری بازی در سریال «آتش بدون دود» به یاد نادر ابراهیمی افتاده و یادآور شده بود: «برای ساخت این سریال شش ماه در کمپی در نزدیکیهای گنبد اقامت کردیم. همهچیز مرتب بود. وقتی که ساعت چهار صبح سر صحنه میرفتیم، همهچیز آماده فیلمبرداری بود. برنامهریزی نادر ابراهیمی خیلی دقیق بود.»
مهری ودادیان که دوم خرداد سال ۱۳۱۵ متولد شده است، فعالیت هنریاش را با نمایشهای تلویزیونی آغاز کرد. خودش اینگونه توضیح داده بود: «برنامه ما ضبطشده نبود. برنامه زندهای بود که هرشب از تلویزیون پخش میشد و بعد از آن هم به تئاتر دعوت شدم و بعدتر به سینما رفتم. کارهای خوبم را خیلی دوست دارم. همیشه هم فیلمهای خوب نصیبم میشد.» دخترش هم میگفت: «مادر در انتخاب نقشها همیشه بسیار دقیق است. او معتقد است که نقش مادر بر جوانان خیلی اثر میگذارد و به همین خاطر همیشه نقشهایی را انتخاب میکند که تاثیر مثبتی بر مردم بگذارند.» تماشاگران سه نسل از مهری ودادیان خاطرات زیادی دارند. آنها همواره او را برای بازی در سینما و تلویزیون تشویق کردهاند. ودادیان در بخش پایانی این گفتوگو خاطرنشان کرده بود: «همین تشویقهای مردم بود که مرا سرپا نگه داشت. الآن هم به من محبت دارند. از من میخواهند که برگردم و کار کنم. مردم ما واقعا هنرشناس هستند. حتما از طرف من از مردم خوب ایران تشکر کنید!»
تنگسیر، تنگنا، رگبار، چلچراغ، خاطرخواه، قلندر، خداحافظ رفیق، صبح روز چهارم، زیر پوست شب، شوهر آهوخانم و... از فیلمهایی هستند که ودادیان در آنها به ایفای نقش پرداخته بود. ودادیان بعد از انقلاب کمتر کار سینمایی انجام داد و بیشتر در تلویزیون و سریالهای تلویزیونی حضور داشت. او بعد از انقلاب علاوه بر سریالها در فیلمهای سینمایی گلهای داودی، رابطه، سیمرغ، صعود، دلشدگان، افسانه آه، کمیته مجازات و... به ایفای نقش پرداخت. او در فیلمهای «عاشق» و «تاکسی» حضور داشت و امیدوار بود با بازی در یک نقش کوتاه اما خوب، به سینما برگردد اما سرانجام در ۹ اسفند ۱۳۸۹، به دلیل عفونت شدید ریه، بالابودن قند خون و بیماری کلیوی در ۷۴سالگی در بیمارستان سجاد واقع در میدان فاطمی تهران درگذشت.
