این میدان از جنوب به خیابان فرهنگ، از شمال به چهارراه سپه و از شرق و غرب به ترتیب به چهارراه ابوسعید و چهارراه لشکر منتهی می‌شود.
«نصرالله حدادی» تاریخ‌پژوه و محقق تهران در بیان تاریخچه میدان منیریه ابتدا کمی درباره منیرالسلطنه و کامران میرزا حرف می‌زند: «کامران میرزا سومین پسر ناصرالدین شاه است که از دوران کودکی مورد لطف و محبت ناصرالدین شاه واقع شد و صاحب مقام و منصب‌های متعددی بود. کامران میرزا در جوانی ملقب شد به نایب السلطنه، و سپس حکومت تهران نیز به آن افزوده شد و در ادامه به منصب وزارت جنگ و فرماندهی کل قوا نیز رسید و به همین دلیل لقب «امیر کبیر» نیز به القابش افزوده شد. کامران میرزا در غرب تهران عمارتی مجلل بنا کرد و عمارت خود را عمارت امیریه نامید، از این‌رو خیابانی که در مجاورت عمارت امیریه قرار داشت بعد‌ها به منطقه امیریه مشهور شد، اما خیابان منیریه فعلی که در همسایگی عمارت امیریه قرار داشت محل سکونت مادر کامران میرزا بود. در این منطقه باغی بزرگ بود که کل منطقه منیریه فعلی، خیابان ولیعصر فعلی، خیابان سپه و دانشگاه افسری را دربرمی‌گرفت؛ باغ مجلل منیریه محل گشت و گذار و تفرجگاه صاحب منصبان و متمولین آن دوران به حساب می‌آمد.»
اما تبدیل شدن این میدان به بورس لوازم ورزشی ماجرای جالبی دارد که حدادی درباره‌اش می‌گوید: «یکی از ویژگی‌های جالب این میدان این است که قدیمی‌ترین قنادی‌های شهر در حوالی آن قرار داشتند. همچنین در ضلع جنوبی این میدان کوچه‌ای وجود دارد که به آن کوچه سعدیان می‌گفتند. باشگاه سعدیان آنجا بود. باتوجه به اینکه در آن زمان بسیاری از افراد به باشگاه پولاد و باشگاه سعدیان می‌آمدند یکی ۲ فروشگاه لوازم ورزشی در این میدان پا گرفت و همین امر باعث شد که کم‌کم تعداد این فروشگاه‌ها بیشتر و بیشتر شود تا حدی که امروزه به بورس لوازم ورزشی تبدیل شده و امیریه کمی بالاتر از پل امیربهادر و بالای میدان منیریه تا نزدیکی تقاطع امام خمینی ادامه پیدا کرده است.»
حالا البته از منطقه منیریه‌ای که روزی پر از دار و درخت و تفرجگاه عموم بود دیگر دار و درخت چندانی باقی نمانده است، تنها دار و درخت موجود در منطقه متعلق به درختان تنومند خیابان، ولی عصر است. این محدوده در حال حاضر بافت اصیل و قدیمی خود را حفظ کرده است و در عین حال با رشد جمعیت و گسترش شهرنشینی در کنار خانه‌ها و خانه‌باغ‌های باصفای قدیمی، می‌توان آپارتمان‌های نوساز، زیبا و مجلل امروزی را نیز مشاهده کرد.»
منبع: همشهری
