حدود ۹۰ میلیون سال پیش یک دایناسور گردن دراز عظیم الجثه به طول نزدیک به ۳۰ متر در منطقه پاتاگونیا یا آرژانتین کنونی حضور داشت.
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که دیرینه شناسان در آرژانتین بقایای یک دایناسور گردن دراز غول پیکر را کشف کرده اند که در حدود ۹۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده و حدود ۳۰ متر طول داشته است.
بررسی این دایناسور عظیم الجثه کار آسانی نبود. فسیل‌های تیتانوسور بزرگترین دایناسور گردن دراز به قدری سنگین بودند که زمانی که محققان قصد داشتند بقایای آن دایناسور گیاهخوار را برای مطالعه بیشتر به بوئنوس ایرس انتقال دهند باعث ایجاد آسیب و شکستگی در جاده و بروز یک سانحه رانندگی شد.
"فرناندو نوواس" نویسنده ارشد این مطالعه دیرینه شناس در موزه علوم طبیعی برناردینو ریواداویا در بوئنوس آیرس و محقق شورای ملی تحقیقات آرژانتین به "لایو ساینس" می‌گوید:"وزن فسیل به قدری سنگین بود که وسیله نقلیه را بی ثبات کرد و باعث تصادف شد. خوشبختانه به کسی آسیب جدی وارد نشد و استخوان‌های این دایناسور که در هوا پرواز می‌کردند! به قدری سفت بودند که آسیبی ندیدند و بالعکس آسفالت جاده دچار آسیب و شکستگی شد". این حادثه به الهام گرفتن نام علمی دایناسور کمک کرد: Chucarosaurus diripienda که در زبان بومی آن منطقه "چوکارو" به معنای "حیوان سخت و رام نشدنی" است.
در سال ۲۰۱۸ میلادی دیرینه شناسان فسیل‌های C. diripienda را کشف کردند که بر روی تپه‌های استپ پاتاگونیا در استان ریونگرو پراکنده و نیمه مدفون شده بودند. این فسیل شامل هفت استخوان مختلف بود: اندام جلویی (شامل استخوان بازو، رادیوس، استخوان کف دستی (متاکارپوس) و هم چنین باسن (ایسکیوم) و پای عقبی (ران، درشت نی و نازک نی).
استخوان‌های آن دایناسور به قدری سنگین بودند که چندین نفر مجبور بودنذ آن را اینچ به اینچ حرکت دهند. C. diripienda در طول عمر خود در اواسط دوره کرتاسه بین ۳۰ تا ۴۰ تن وزن داشته است. با این وجود، این دایناسور‌ها از بزرگترین و عظیم‌ترین دایناسور‌ها مانند پاتاگوتیتان، آرژانتینوسوروس یا نوتوکولوسوس که حدودا نزدیک به ۷۰ تن وزن داشتند فاصله زیادی دارد. در همین حال، درازترین دایناسور ثبت شده احتمالا سوپرسوروس است که حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش در غرب آمریکای کنونی می‌زیسته و احتمالا ابعاد آن بیش از ۳۹ متر بوده است.
اگرچه C. diripienda بسیار دراز بود، اما از طول اش به نفع خود استفاده کرده بود و گردن بلند به آن دایناسور اجازه می‌داد از برگ‌های بالای درختان تغذیه کند و دم بلندش می‌توانست سلاحی موثر در برابر حملات دایناسورهای گوشتخوار بزرگی باشد که در محیط آن کمین کرده بودند. نتیجه این مطالعه در شماره ژوئن مجله Cretaceous Research منتشر شد.
