به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از روابط عمومی آموزش و پرورش استثنایی کردستان، خلیل رنجبر با بیان اینکه این دانش آموزان تحت آموزش تلفیقی - فراگیر، دیرآموز و دارای مشکلات ویژه یادگیری هستند، اظهار داشت: تسهیل دسترسی همه دانش آموزان به آموزش و پرورش فراگیر راهکاری مناسب برای دستیابی به عدالت همه جانبه و تحول در نظام آموزش و پرورش است.
وی با بیان اینکه در طی سال‌های اخیر حضور دانش آموزان با نیازهای ویژه در مدارس عادی (نهضت عادی سازی) جزو سیاست‌های ابلاغی سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور بوده است، افزود: ۴۸۵ نفر دانش آموز به صورت تلفیقی - فراگیر در دوره‌های مختلف تحصیلی، چهار هزار و ۱۷۸ نفر دانش آموز دیرآموز در پایه‌های اول تا سوم و هزار و ۶۰۰ نفر دانش آموز دارای مشکلات ویژه یادگیری در پایه‌های اول تا ششم دوره ابتدایی مدارس عادی از خدمات آموزشی، پرورشی، حمایتی و توانبخشی آموزش و پرورش با نیازهای ویژه استان استفاده کردند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان ادامه داد: در راستای تحقق یکپارچه سازی، همگام و همزمان کردن فرآیند تعلیم و تربیت دانش آموزان با نیازهای ویژه در کنار همسالان در مدارس عادی خود بر این باوریم که با حمایت از روش یکپارچه سازی، افرادی که معلولیت یا هر گونه مشکل یادگیری دارند می‌توانند همانند افراد عادی با حداکثر توان بالقوه خود از فرصت‌ها و امکانات برابر برای خود شکوفایی بهره مند شوند.
رنجبر با بیان اینکه تعلیم و تربیت دانش آموزان با نیازهای ویژه سخت، پیچیده و تخصصی است، یادآور شد: با عادی سازی و همزیستی در کنار همسالان، فرهنگ سازی و تغییر نگرش، آموزش خانواده و آگاه سازی جامعه می‌توان زمینه بهره وری و استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های افراد با نیازهای ویژه را در جامعه فراهم کرد.
وی بیان کرد: از جمله مخاطبان اصلی مراکز مشکلات ویژه یادگیری دانش آموزان پایه‌های اول تا ششم دوره ابتدایی هستند که علیرغم داشتن بهره هوشی مناسب در یک یا دو درس که اغلب خواندن، نوشتن و یا ریاضی است، دچار مشکل بوده که به منظور جلوگیری از افت تحصیلی به این مراکز مراجعه و از خدمات آموزشی و حمایتی بهره می‌برند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان گفت: دانش آموزان دیر آموز که جمعیت ۱۰ تا ۱۳ درصدی از جامعه دانش آموزی را به خود اختصاص داده اند در مقایسه با کودکان عادی دارای رفتارهای سازشی ضعیف‌تر و قابلیت یادگیری کمتری هستند.
رنجبر اظهار داشت: تجربه شکست مکرر در کلاس، فقدان هدف برای آینده، نگرش منفی همکلاسی‌ها و روش‌های نادرست آموزش رشد انگیزه و استعداد را در این دانش آموزان به شدت می کاهد.
