به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، این نشست در ساعت ۱۰:۴۰ با پخش سرود ملی و قرائت آیاتی از قرآن مجید در محل خانه سینما برگزار شد.
در ابتدای این نشست مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما گفت: در دو ماه گذشته واقعاً یک روز بیکار نبودم. همه وقتم را گذاشتم تا از کارها سر در بیاورم. سی و دو صنف داریم که با ۲۸ صنف ملاقات کردهام. از صنف عکاسان معذرت میخواهم که چندبار قرار گذاشتیم و ناچارا قرار برهم خورد. با دوستان سازمان سینمایی صندوق اعتباری هنر و… هم دیدارهایی داشتیم تا درباره موضوعات مختلف و امور رفاهی گفتگو کنیم. الان یک شمای کلی از وضعیت خانه سینما دارم. در خانه سینمایی که سی ساله شده و در سی سالگی این موضوع را به فال نیک میگیرم که اولین نشست را با شما زیر این درخت و چتر سی ساله دارم که البته تاسیس آن به سال ۶۸ برمیگردد. من شاهد بودم که مرحوم داوود رشیدی جزو پایهگذاران صنف بازیگران بود.
وی با اشاره به تاریخچه شکلگیری خانه سینما مطرح کرد: حالا با گذشت سی سال میبینیم که خانه سینما چه نقش مهم و موثری ایفا کرده و از نهادهای مدنی تاثیرگذار بوده توانسته سی سال دوام بیاورد بسیاری از امور سینماگران را انجام میدهد طبق آمار این خانه شش هزار و پانصد عضو دارد البته برخی صنوف آمار متفاوتی دارند.
تحولاتی که فوراً روی سینما تأثیر میگذارد
برومند مطرح کرد: خانه سینما این درخت تنومند الان برومند هم شده است. در طی این سالها اتفاقات زیادی رخ داده درخت خانه سینما و سینماگران با هر بحران اجتماعی گاهی لریزده و بالا و پایین داشته، اما توانسته دوام بیاورد. برخی از دوستان نه چندان دوست خانه سینما، گاهی کمر به نابودی آن بستند، اما با کمک دوستان و با تدبیر دولتمردان وقت از این بحران خارج شده و امروز این نهاد سی ساله شده است.
وی ادامه داد: بحرانهای اجتماعی سیاسی اقتصادی فوراً روی سینما تاثیر میگذارد، چون مستقیماً روی روحیه مردم تاثیر میگذارد و اقتصاد متزلزلی هم دارد. در سالیان گذشته با بحران کرونا مواجه بودیم که روی تولید و اکران تاثیر گذاشت. بعدش هم در سال گذشته ماجراهای دردناک و غم انگیزی داشتیم و باعث شد سینما نتواند به درستی کار کند. اما پلتفرمها کمک کردند تا سینما کمتر آسیب ببیند و باعث شد برخی از همکاران ما سرکار بروند، چون ماجراهای اخیر ضربات مهلکی به اقتصاد سینما زد.
مدیرعامل خانه سینما گفت: هم در سطوح بالاتر و هم پایینتر رفته رفته اوضاع در حال برگشتن به روال خود است. فیلمهایی امروز میفروشند البته سرگرمکننده هستند و این طبیعی است، چون روحیه مخاطبان متاثر از شرایط بود و به فیلمهای خندهآور نیاز داشتند، اما متاسفانه باعث شد عدهای دوباره تمایل به ساخت این فیلمها پیدا کنند. اما گونههای دیگر آسیب دیدهاند. مثل سینمای قصهگونه، اجتماعی، کودک و… فیلم سینمایی از این دست گاه دچار ممیزی شدند یا اجازه نمایش پیدا نکردند و گاه در هیاهو نتوانستند چندان بفروشند. ما کم کم در حال عبور از این بحرانها هستیم. فروش بلیت حالا پنجاه درصد افزایش پیدا کرده که البته خوشحالکننده است، اما کافی نیست باید کمک کنیم تا دوباره فیلمهای اجتماعی ساخته شود، فشارها کاهش پیدا کند و به فیلمسازان اعتماد شود.